Doktorsvörn Lára Magnúsardóttir sagnfræðingur 1. júní 2007 Heiti ritgerðar: Bannfæring og kirkjuvald á Íslandi 1275-1550, lög og rannsóknarforsendur Andmælendur voru dr. Haki Antonsson prófessor og dr. Orri Vésteinsson lektor. Oddný Sverrisdóttir, forseti hugvísindadeildar, stjórnaði athöfninni. Doktorsverkefni Láru hafði það markmið að skapa nýjar forsendur til rannsókna á heimildum um bannfæringu og dómstóla kirkju á tímabilinu 1275 til 1550, með því að rannsaka sögu íslenskra miðalda með hliðsjón af evrópskum viðmiðum og þróun. Nýju ljósi er varpað á lög og stjórnsýslu á Íslandi á miðöldum með því að greina þau í samhengi við sögu almennu kirkjunnar sem stofnunar frekar en að leita skýringa á atburðum og stjórnmálaþróun innanlands. Helstu niðurstöður rannsóknar Láru eru að stjórnskipulag á Íslandi frá lögtöku Jónsbókar og kristinréttar hins nýja á áttunda tug þrettándu aldar fram til siðaskipta, sem gerði ráð fyrir tvískiptu yfirvaldi kirkju og konungs, hafi verið byggt á sættargerð keisara og páfa í Worms frá árinu 1122. Sýnt er að stjórnkerfið sem lögin lýsa var virkt og að íslenska kirkjan byggði lög sín algerlega á kanónískum rétti. Hún hvorki naut né sóttist eftir sjálfstæði frá almennu kirkjunni. Bannfæring hefur víðtæka vísun við rannsóknir á stöðu stofnunarinnar og dómsvaldi hennar þar sem bannfæring lá við öllum brotum á lögum kirkjunnar.

Doktorsvörn Lára Magnúsardóttir sagnfræðingur 1. júní 2007 Heiti ritgerðar: Bannfæring og kirkjuvald á Íslandi 1275-1550, lög og rannsóknarforsendur Andmælendur voru dr. Haki Antonsson prófessor og dr. Orri Vésteinsson lektor. Oddný Sverrisdóttir, forseti hugvísindadeildar, stjórnaði athöfninni. Doktorsverkefni Láru hafði það markmið að skapa nýjar forsendur til rannsókna á heimildum um bannfæringu og dómstóla kirkju á tímabilinu 1275 til 1550, með því að rannsaka sögu íslenskra miðalda með hliðsjón af evrópskum viðmiðum og þróun. Nýju ljósi er varpað á lög og stjórnsýslu á Íslandi á miðöldum með því að greina þau í samhengi við sögu almennu kirkjunnar sem stofnunar frekar en að leita skýringa á atburðum og stjórnmálaþróun innanlands. Helstu niðurstöður rannsóknar Láru eru að stjórnskipulag á Íslandi frá lögtöku Jónsbókar og kristinréttar hins nýja á áttunda tug þrettándu aldar fram til siðaskipta, sem gerði ráð fyrir tvískiptu yfirvaldi kirkju og konungs, hafi verið byggt á sættargerð keisara og páfa í Worms frá árinu 1122. Sýnt er að stjórnkerfið sem lögin lýsa var virkt og að íslenska kirkjan byggði lög sín algerlega á kanónískum rétti. Hún hvorki naut né sóttist eftir sjálfstæði frá almennu kirkjunni. Bannfæring hefur víðtæka vísun við rannsóknir á stöðu stofnunarinnar og dómsvaldi hennar þar sem bannfæring lá við öllum brotum á lögum kirkjunnar.

Doktorsvörn Lára Magnúsardóttir sagnfræðingur 1. júní 2007 Heiti ritgerðar: Bannfæring og kirkjuvald á Íslandi 1275-1550, lög og rannsóknarforsendur Andmælendur voru dr. Haki Antonsson prófessor og dr. Orri Vésteinsson lektor. Oddný Sverrisdóttir, forseti hugvísindadeildar, stjórnaði athöfninni. Doktorsverkefni Láru hafði það markmið að skapa nýjar forsendur til rannsókna á heimildum um bannfæringu og dómstóla kirkju á tímabilinu 1275 til 1550, með því að rannsaka sögu íslenskra miðalda með hliðsjón af evrópskum viðmiðum og þróun. Nýju ljósi er varpað á lög og stjórnsýslu á Íslandi á miðöldum með því að greina þau í samhengi við sögu almennu kirkjunnar sem stofnunar frekar en að leita skýringa á atburðum og stjórnmálaþróun innanlands. Helstu niðurstöður rannsóknar Láru eru að stjórnskipulag á Íslandi frá lögtöku Jónsbókar og kristinréttar hins nýja á áttunda tug þrettándu aldar fram til siðaskipta, sem gerði ráð fyrir tvískiptu yfirvaldi kirkju og konungs, hafi verið byggt á sættargerð keisara og páfa í Worms frá árinu 1122. Sýnt er að stjórnkerfið sem lögin lýsa var virkt og að íslenska kirkjan byggði lög sín algerlega á kanónískum rétti. Hún hvorki naut né sóttist eftir sjálfstæði frá almennu kirkjunni. Bannfæring hefur víðtæka vísun við rannsóknir á stöðu stofnunarinnar og dómsvaldi hennar þar sem bannfæring lá við öllum brotum á lögum kirkjunnar.

Doktorsvörn Lára Magnúsardóttir sagnfræðingur 1. júní 2007 Heiti ritgerðar: Bannfæring og kirkjuvald á Íslandi 1275-1550, lög og rannsóknarforsendur Andmælendur voru dr. Haki Antonsson prófessor og dr. Orri Vésteinsson lektor. Oddný Sverrisdóttir, forseti hugvísindadeildar, stjórnaði athöfninni. Doktorsverkefni Láru hafði það markmið að skapa nýjar forsendur til rannsókna á heimildum um bannfæringu og dómstóla kirkju á tímabilinu 1275 til 1550, með því að rannsaka sögu íslenskra miðalda með hliðsjón af evrópskum viðmiðum og þróun. Nýju ljósi er varpað á lög og stjórnsýslu á Íslandi á miðöldum með því að greina þau í samhengi við sögu almennu kirkjunnar sem stofnunar frekar en að leita skýringa á atburðum og stjórnmálaþróun innanlands. Helstu niðurstöður rannsóknar Láru eru að stjórnskipulag á Íslandi frá lögtöku Jónsbókar og kristinréttar hins nýja á áttunda tug þrettándu aldar fram til siðaskipta, sem gerði ráð fyrir tvískiptu yfirvaldi kirkju og konungs, hafi verið byggt á sættargerð keisara og páfa í Worms frá árinu 1122. Sýnt er að stjórnkerfið sem lögin lýsa var virkt og að íslenska kirkjan byggði lög sín algerlega á kanónískum rétti. Hún hvorki naut né sóttist eftir sjálfstæði frá almennu kirkjunni. Bannfæring hefur víðtæka vísun við rannsóknir á stöðu stofnunarinnar og dómsvaldi hennar þar sem bannfæring lá við öllum brotum á lögum kirkjunnar.

Doktorsvörn Lára Magnúsardóttir sagnfræðingur 1. júní 2007 Heiti ritgerðar: Bannfæring og kirkjuvald á Íslandi 1275-1550, lög og rannsóknarforsendur Andmælendur voru dr. Haki Antonsson prófessor og dr. Orri Vésteinsson lektor. Oddný Sverrisdóttir, forseti hugvísindadeildar, stjórnaði athöfninni. Doktorsverkefni Láru hafði það markmið að skapa nýjar forsendur til rannsókna á heimildum um bannfæringu og dómstóla kirkju á tímabilinu 1275 til 1550, með því að rannsaka sögu íslenskra miðalda með hliðsjón af evrópskum viðmiðum og þróun. Nýju ljósi er varpað á lög og stjórnsýslu á Íslandi á miðöldum með því að greina þau í samhengi við sögu almennu kirkjunnar sem stofnunar frekar en að leita skýringa á atburðum og stjórnmálaþróun innanlands. Helstu niðurstöður rannsóknar Láru eru að stjórnskipulag á Íslandi frá lögtöku Jónsbókar og kristinréttar hins nýja á áttunda tug þrettándu aldar fram til siðaskipta, sem gerði ráð fyrir tvískiptu yfirvaldi kirkju og konungs, hafi verið byggt á sættargerð keisara og páfa í Worms frá árinu 1122. Sýnt er að stjórnkerfið sem lögin lýsa var virkt og að íslenska kirkjan byggði lög sín algerlega á kanónískum rétti. Hún hvorki naut né sóttist eftir sjálfstæði frá almennu kirkjunni. Bannfæring hefur víðtæka vísun við rannsóknir á stöðu stofnunarinnar og dómsvaldi hennar þar sem bannfæring lá við öllum brotum á lögum kirkjunnar.

Doktorsvörn Lára Magnúsardóttir sagnfræðingur 1. júní 2007 Heiti ritgerðar: Bannfæring og kirkjuvald á Íslandi 1275-1550, lög og rannsóknarforsendur Andmælendur voru dr. Haki Antonsson prófessor og dr. Orri Vésteinsson lektor. Oddný Sverrisdóttir, forseti hugvísindadeildar, stjórnaði athöfninni. Doktorsverkefni Láru hafði það markmið að skapa nýjar forsendur til rannsókna á heimildum um bannfæringu og dómstóla kirkju á tímabilinu 1275 til 1550, með því að rannsaka sögu íslenskra miðalda með hliðsjón af evrópskum viðmiðum og þróun. Nýju ljósi er varpað á lög og stjórnsýslu á Íslandi á miðöldum með því að greina þau í samhengi við sögu almennu kirkjunnar sem stofnunar frekar en að leita skýringa á atburðum og stjórnmálaþróun innanlands. Helstu niðurstöður rannsóknar Láru eru að stjórnskipulag á Íslandi frá lögtöku Jónsbókar og kristinréttar hins nýja á áttunda tug þrettándu aldar fram til siðaskipta, sem gerði ráð fyrir tvískiptu yfirvaldi kirkju og konungs, hafi verið byggt á sættargerð keisara og páfa í Worms frá árinu 1122. Sýnt er að stjórnkerfið sem lögin lýsa var virkt og að íslenska kirkjan byggði lög sín algerlega á kanónískum rétti. Hún hvorki naut né sóttist eftir sjálfstæði frá almennu kirkjunni. Bannfæring hefur víðtæka vísun við rannsóknir á stöðu stofnunarinnar og dómsvaldi hennar þar sem bannfæring lá við öllum brotum á lögum kirkjunnar.

Doktorsvörn Lára Magnúsardóttir sagnfræðingur 1. júní 2007 Heiti ritgerðar: Bannfæring og kirkjuvald á Íslandi 1275-1550, lög og rannsóknarforsendur Andmælendur voru dr. Haki Antonsson prófessor og dr. Orri Vésteinsson lektor. Oddný Sverrisdóttir, forseti hugvísindadeildar, stjórnaði athöfninni. Doktorsverkefni Láru hafði það markmið að skapa nýjar forsendur til rannsókna á heimildum um bannfæringu og dómstóla kirkju á tímabilinu 1275 til 1550, með því að rannsaka sögu íslenskra miðalda með hliðsjón af evrópskum viðmiðum og þróun. Nýju ljósi er varpað á lög og stjórnsýslu á Íslandi á miðöldum með því að greina þau í samhengi við sögu almennu kirkjunnar sem stofnunar frekar en að leita skýringa á atburðum og stjórnmálaþróun innanlands. Helstu niðurstöður rannsóknar Láru eru að stjórnskipulag á Íslandi frá lögtöku Jónsbókar og kristinréttar hins nýja á áttunda tug þrettándu aldar fram til siðaskipta, sem gerði ráð fyrir tvískiptu yfirvaldi kirkju og konungs, hafi verið byggt á sættargerð keisara og páfa í Worms frá árinu 1122. Sýnt er að stjórnkerfið sem lögin lýsa var virkt og að íslenska kirkjan byggði lög sín algerlega á kanónískum rétti. Hún hvorki naut né sóttist eftir sjálfstæði frá almennu kirkjunni. Bannfæring hefur víðtæka vísun við rannsóknir á stöðu stofnunarinnar og dómsvaldi hennar þar sem bannfæring lá við öllum brotum á lögum kirkjunnar.

Doktorsvörn Lára Magnúsardóttir sagnfræðingur 1. júní 2007 Heiti ritgerðar: Bannfæring og kirkjuvald á Íslandi 1275-1550, lög og rannsóknarforsendur Andmælendur voru dr. Haki Antonsson prófessor og dr. Orri Vésteinsson lektor. Oddný Sverrisdóttir, forseti hugvísindadeildar, stjórnaði athöfninni. Doktorsverkefni Láru hafði það markmið að skapa nýjar forsendur til rannsókna á heimildum um bannfæringu og dómstóla kirkju á tímabilinu 1275 til 1550, með því að rannsaka sögu íslenskra miðalda með hliðsjón af evrópskum viðmiðum og þróun. Nýju ljósi er varpað á lög og stjórnsýslu á Íslandi á miðöldum með því að greina þau í samhengi við sögu almennu kirkjunnar sem stofnunar frekar en að leita skýringa á atburðum og stjórnmálaþróun innanlands. Helstu niðurstöður rannsóknar Láru eru að stjórnskipulag á Íslandi frá lögtöku Jónsbókar og kristinréttar hins nýja á áttunda tug þrettándu aldar fram til siðaskipta, sem gerði ráð fyrir tvískiptu yfirvaldi kirkju og konungs, hafi verið byggt á sættargerð keisara og páfa í Worms frá árinu 1122. Sýnt er að stjórnkerfið sem lögin lýsa var virkt og að íslenska kirkjan byggði lög sín algerlega á kanónískum rétti. Hún hvorki naut né sóttist eftir sjálfstæði frá almennu kirkjunni. Bannfæring hefur víðtæka vísun við rannsóknir á stöðu stofnunarinnar og dómsvaldi hennar þar sem bannfæring lá við öllum brotum á lögum kirkjunnar.

Doktorsvörn Lára Magnúsardóttir sagnfræðingur 1. júní 2007 Heiti ritgerðar: Bannfæring og kirkjuvald á Íslandi 1275-1550, lög og rannsóknarforsendur Andmælendur voru dr. Haki Antonsson prófessor og dr. Orri Vésteinsson lektor. Oddný Sverrisdóttir, forseti hugvísindadeildar, stjórnaði athöfninni. Doktorsverkefni Láru hafði það markmið að skapa nýjar forsendur til rannsókna á heimildum um bannfæringu og dómstóla kirkju á tímabilinu 1275 til 1550, með því að rannsaka sögu íslenskra miðalda með hliðsjón af evrópskum viðmiðum og þróun. Nýju ljósi er varpað á lög og stjórnsýslu á Íslandi á miðöldum með því að greina þau í samhengi við sögu almennu kirkjunnar sem stofnunar frekar en að leita skýringa á atburðum og stjórnmálaþróun innanlands. Helstu niðurstöður rannsóknar Láru eru að stjórnskipulag á Íslandi frá lögtöku Jónsbókar og kristinréttar hins nýja á áttunda tug þrettándu aldar fram til siðaskipta, sem gerði ráð fyrir tvískiptu yfirvaldi kirkju og konungs, hafi verið byggt á sættargerð keisara og páfa í Worms frá árinu 1122. Sýnt er að stjórnkerfið sem lögin lýsa var virkt og að íslenska kirkjan byggði lög sín algerlega á kanónískum rétti. Hún hvorki naut né sóttist eftir sjálfstæði frá almennu kirkjunni. Bannfæring hefur víðtæka vísun við rannsóknir á stöðu stofnunarinnar og dómsvaldi hennar þar sem bannfæring lá við öllum brotum á lögum kirkjunnar.

Doktorsvörn Lára Magnúsardóttir sagnfræðingur 1. júní 2007 Heiti ritgerðar: Bannfæring og kirkjuvald á Íslandi 1275-1550, lög og rannsóknarforsendur Andmælendur voru dr. Haki Antonsson prófessor og dr. Orri Vésteinsson lektor. Oddný Sverrisdóttir, forseti hugvísindadeildar, stjórnaði athöfninni. Doktorsverkefni Láru hafði það markmið að skapa nýjar forsendur til rannsókna á heimildum um bannfæringu og dómstóla kirkju á tímabilinu 1275 til 1550, með því að rannsaka sögu íslenskra miðalda með hliðsjón af evrópskum viðmiðum og þróun. Nýju ljósi er varpað á lög og stjórnsýslu á Íslandi á miðöldum með því að greina þau í samhengi við sögu almennu kirkjunnar sem stofnunar frekar en að leita skýringa á atburðum og stjórnmálaþróun innanlands. Helstu niðurstöður rannsóknar Láru eru að stjórnskipulag á Íslandi frá lögtöku Jónsbókar og kristinréttar hins nýja á áttunda tug þrettándu aldar fram til siðaskipta, sem gerði ráð fyrir tvískiptu yfirvaldi kirkju og konungs, hafi verið byggt á sættargerð keisara og páfa í Worms frá árinu 1122. Sýnt er að stjórnkerfið sem lögin lýsa var virkt og að íslenska kirkjan byggði lög sín algerlega á kanónískum rétti. Hún hvorki naut né sóttist eftir sjálfstæði frá almennu kirkjunni. Bannfæring hefur víðtæka vísun við rannsóknir á stöðu stofnunarinnar og dómsvaldi hennar þar sem bannfæring lá við öllum brotum á lögum kirkjunnar.