Doktorsvörn í eðlisfræði – 14. febrúar 2011 – Tiberiu Rosenzveig Tiberiu Rosenzveig eðlisfræðingur varði doktorsritgerð sína, Bylgjuleiðarar og ljósrásir úr nanóvírum (e. Plasmonic nanowire waveguides and devices operating at telecom wavelengths), 14. febrúar 2011 við Raunvísindadeild Háskóla Íslands. Guðmundur G. Haraldsson, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í Hátíðasal Aðalbyggingar Háskóla Íslands. Andmælendur voru Pierre Berini, prófessor við háskólann í Ottawa í Kanada, og Halldór G. Svavarsson, lektor við Tækni- og verkfræðideild Háskólans í Reykjavík. Leiðbeinandi Tiberius var Kristján Leósson, vísindamaður við Raunvísindastofnun háskólans, og auk hans sátu í doktorsnefnd Hafliði P. Gíslason, prófessor í eðlisfræði, og Alexandra Boltasseva, lektor við Purdue-háskóla í Bandaríkjunum. Doktorsritgerðin er á sviði örljóstækni og fjallar um möguleikann á að nota málmbylgjuleiðara sem grunneiningu fyrir ljósrásir með stillanlegu gegnskini á bylgjulengdum sem algengar eru í ljósleiðarasamskiptakerfum. Ljósrásir sem framleiddar voru í verkefninu eru hlutfallslega litlar, hafa hátt myrkvunarhlutfall (>20 dB) og svörunartíma nálægt 1 ms, sem gerir þær vel samkeppnishæfar við aðrar gerðir ljósrása sem notaðar eru í sama tilgangi.

Doktorsvörn í eðlisfræði – 14. febrúar 2011 – Tiberiu Rosenzveig Tiberiu Rosenzveig eðlisfræðingur varði doktorsritgerð sína, Bylgjuleiðarar og ljósrásir úr nanóvírum (e. Plasmonic nanowire waveguides and devices operating at telecom wavelengths), 14. febrúar 2011 við Raunvísindadeild Háskóla Íslands. Guðmundur G. Haraldsson, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í Hátíðasal Aðalbyggingar Háskóla Íslands. Andmælendur voru Pierre Berini, prófessor við háskólann í Ottawa í Kanada, og Halldór G. Svavarsson, lektor við Tækni- og verkfræðideild Háskólans í Reykjavík. Leiðbeinandi Tiberius var Kristján Leósson, vísindamaður við Raunvísindastofnun háskólans, og auk hans sátu í doktorsnefnd Hafliði P. Gíslason, prófessor í eðlisfræði, og Alexandra Boltasseva, lektor við Purdue-háskóla í Bandaríkjunum. Doktorsritgerðin er á sviði örljóstækni og fjallar um möguleikann á að nota málmbylgjuleiðara sem grunneiningu fyrir ljósrásir með stillanlegu gegnskini á bylgjulengdum sem algengar eru í ljósleiðarasamskiptakerfum. Ljósrásir sem framleiddar voru í verkefninu eru hlutfallslega litlar, hafa hátt myrkvunarhlutfall (>20 dB) og svörunartíma nálægt 1 ms, sem gerir þær vel samkeppnishæfar við aðrar gerðir ljósrása sem notaðar eru í sama tilgangi.

Doktorsvörn í eðlisfræði – 14. febrúar 2011 – Tiberiu Rosenzveig Tiberiu Rosenzveig eðlisfræðingur varði doktorsritgerð sína, Bylgjuleiðarar og ljósrásir úr nanóvírum (e. Plasmonic nanowire waveguides and devices operating at telecom wavelengths), 14. febrúar 2011 við Raunvísindadeild Háskóla Íslands. Guðmundur G. Haraldsson, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í Hátíðasal Aðalbyggingar Háskóla Íslands. Andmælendur voru Pierre Berini, prófessor við háskólann í Ottawa í Kanada, og Halldór G. Svavarsson, lektor við Tækni- og verkfræðideild Háskólans í Reykjavík. Leiðbeinandi Tiberius var Kristján Leósson, vísindamaður við Raunvísindastofnun háskólans, og auk hans sátu í doktorsnefnd Hafliði P. Gíslason, prófessor í eðlisfræði, og Alexandra Boltasseva, lektor við Purdue-háskóla í Bandaríkjunum. Doktorsritgerðin er á sviði örljóstækni og fjallar um möguleikann á að nota málmbylgjuleiðara sem grunneiningu fyrir ljósrásir með stillanlegu gegnskini á bylgjulengdum sem algengar eru í ljósleiðarasamskiptakerfum. Ljósrásir sem framleiddar voru í verkefninu eru hlutfallslega litlar, hafa hátt myrkvunarhlutfall (>20 dB) og svörunartíma nálægt 1 ms, sem gerir þær vel samkeppnishæfar við aðrar gerðir ljósrása sem notaðar eru í sama tilgangi.

Doktorsvörn í eðlisfræði – 14. febrúar 2011 – Tiberiu Rosenzveig Tiberiu Rosenzveig eðlisfræðingur varði doktorsritgerð sína, Bylgjuleiðarar og ljósrásir úr nanóvírum (e. Plasmonic nanowire waveguides and devices operating at telecom wavelengths), 14. febrúar 2011 við Raunvísindadeild Háskóla Íslands. Guðmundur G. Haraldsson, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í Hátíðasal Aðalbyggingar Háskóla Íslands. Andmælendur voru Pierre Berini, prófessor við háskólann í Ottawa í Kanada, og Halldór G. Svavarsson, lektor við Tækni- og verkfræðideild Háskólans í Reykjavík. Leiðbeinandi Tiberius var Kristján Leósson, vísindamaður við Raunvísindastofnun háskólans, og auk hans sátu í doktorsnefnd Hafliði P. Gíslason, prófessor í eðlisfræði, og Alexandra Boltasseva, lektor við Purdue-háskóla í Bandaríkjunum. Doktorsritgerðin er á sviði örljóstækni og fjallar um möguleikann á að nota málmbylgjuleiðara sem grunneiningu fyrir ljósrásir með stillanlegu gegnskini á bylgjulengdum sem algengar eru í ljósleiðarasamskiptakerfum. Ljósrásir sem framleiddar voru í verkefninu eru hlutfallslega litlar, hafa hátt myrkvunarhlutfall (>20 dB) og svörunartíma nálægt 1 ms, sem gerir þær vel samkeppnishæfar við aðrar gerðir ljósrása sem notaðar eru í sama tilgangi.

Doktorsvörn í eðlisfræði – 14. febrúar 2011 – Tiberiu Rosenzveig Tiberiu Rosenzveig eðlisfræðingur varði doktorsritgerð sína, Bylgjuleiðarar og ljósrásir úr nanóvírum (e. Plasmonic nanowire waveguides and devices operating at telecom wavelengths), 14. febrúar 2011 við Raunvísindadeild Háskóla Íslands. Guðmundur G. Haraldsson, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í Hátíðasal Aðalbyggingar Háskóla Íslands. Andmælendur voru Pierre Berini, prófessor við háskólann í Ottawa í Kanada, og Halldór G. Svavarsson, lektor við Tækni- og verkfræðideild Háskólans í Reykjavík. Leiðbeinandi Tiberius var Kristján Leósson, vísindamaður við Raunvísindastofnun háskólans, og auk hans sátu í doktorsnefnd Hafliði P. Gíslason, prófessor í eðlisfræði, og Alexandra Boltasseva, lektor við Purdue-háskóla í Bandaríkjunum. Doktorsritgerðin er á sviði örljóstækni og fjallar um möguleikann á að nota málmbylgjuleiðara sem grunneiningu fyrir ljósrásir með stillanlegu gegnskini á bylgjulengdum sem algengar eru í ljósleiðarasamskiptakerfum. Ljósrásir sem framleiddar voru í verkefninu eru hlutfallslega litlar, hafa hátt myrkvunarhlutfall (>20 dB) og svörunartíma nálægt 1 ms, sem gerir þær vel samkeppnishæfar við aðrar gerðir ljósrása sem notaðar eru í sama tilgangi.

Doktorsvörn í eðlisfræði – 14. febrúar 2011 – Tiberiu Rosenzveig Tiberiu Rosenzveig eðlisfræðingur varði doktorsritgerð sína, Bylgjuleiðarar og ljósrásir úr nanóvírum (e. Plasmonic nanowire waveguides and devices operating at telecom wavelengths), 14. febrúar 2011 við Raunvísindadeild Háskóla Íslands. Guðmundur G. Haraldsson, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í Hátíðasal Aðalbyggingar Háskóla Íslands. Andmælendur voru Pierre Berini, prófessor við háskólann í Ottawa í Kanada, og Halldór G. Svavarsson, lektor við Tækni- og verkfræðideild Háskólans í Reykjavík. Leiðbeinandi Tiberius var Kristján Leósson, vísindamaður við Raunvísindastofnun háskólans, og auk hans sátu í doktorsnefnd Hafliði P. Gíslason, prófessor í eðlisfræði, og Alexandra Boltasseva, lektor við Purdue-háskóla í Bandaríkjunum. Doktorsritgerðin er á sviði örljóstækni og fjallar um möguleikann á að nota málmbylgjuleiðara sem grunneiningu fyrir ljósrásir með stillanlegu gegnskini á bylgjulengdum sem algengar eru í ljósleiðarasamskiptakerfum. Ljósrásir sem framleiddar voru í verkefninu eru hlutfallslega litlar, hafa hátt myrkvunarhlutfall (>20 dB) og svörunartíma nálægt 1 ms, sem gerir þær vel samkeppnishæfar við aðrar gerðir ljósrása sem notaðar eru í sama tilgangi.

Doktorsvörn í eðlisfræði – 14. febrúar 2011 – Tiberiu Rosenzveig Tiberiu Rosenzveig eðlisfræðingur varði doktorsritgerð sína, Bylgjuleiðarar og ljósrásir úr nanóvírum (e. Plasmonic nanowire waveguides and devices operating at telecom wavelengths), 14. febrúar 2011 við Raunvísindadeild Háskóla Íslands. Guðmundur G. Haraldsson, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í Hátíðasal Aðalbyggingar Háskóla Íslands. Andmælendur voru Pierre Berini, prófessor við háskólann í Ottawa í Kanada, og Halldór G. Svavarsson, lektor við Tækni- og verkfræðideild Háskólans í Reykjavík. Leiðbeinandi Tiberius var Kristján Leósson, vísindamaður við Raunvísindastofnun háskólans, og auk hans sátu í doktorsnefnd Hafliði P. Gíslason, prófessor í eðlisfræði, og Alexandra Boltasseva, lektor við Purdue-háskóla í Bandaríkjunum. Doktorsritgerðin er á sviði örljóstækni og fjallar um möguleikann á að nota málmbylgjuleiðara sem grunneiningu fyrir ljósrásir með stillanlegu gegnskini á bylgjulengdum sem algengar eru í ljósleiðarasamskiptakerfum. Ljósrásir sem framleiddar voru í verkefninu eru hlutfallslega litlar, hafa hátt myrkvunarhlutfall (>20 dB) og svörunartíma nálægt 1 ms, sem gerir þær vel samkeppnishæfar við aðrar gerðir ljósrása sem notaðar eru í sama tilgangi.

Doktorsvörn í eðlisfræði – 14. febrúar 2011 – Tiberiu Rosenzveig Tiberiu Rosenzveig eðlisfræðingur varði doktorsritgerð sína, Bylgjuleiðarar og ljósrásir úr nanóvírum (e. Plasmonic nanowire waveguides and devices operating at telecom wavelengths), 14. febrúar 2011 við Raunvísindadeild Háskóla Íslands. Guðmundur G. Haraldsson, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í Hátíðasal Aðalbyggingar Háskóla Íslands. Andmælendur voru Pierre Berini, prófessor við háskólann í Ottawa í Kanada, og Halldór G. Svavarsson, lektor við Tækni- og verkfræðideild Háskólans í Reykjavík. Leiðbeinandi Tiberius var Kristján Leósson, vísindamaður við Raunvísindastofnun háskólans, og auk hans sátu í doktorsnefnd Hafliði P. Gíslason, prófessor í eðlisfræði, og Alexandra Boltasseva, lektor við Purdue-háskóla í Bandaríkjunum. Doktorsritgerðin er á sviði örljóstækni og fjallar um möguleikann á að nota málmbylgjuleiðara sem grunneiningu fyrir ljósrásir með stillanlegu gegnskini á bylgjulengdum sem algengar eru í ljósleiðarasamskiptakerfum. Ljósrásir sem framleiddar voru í verkefninu eru hlutfallslega litlar, hafa hátt myrkvunarhlutfall (>20 dB) og svörunartíma nálægt 1 ms, sem gerir þær vel samkeppnishæfar við aðrar gerðir ljósrása sem notaðar eru í sama tilgangi.

Doktorsvörn í eðlisfræði – 14. febrúar 2011 – Tiberiu Rosenzveig Tiberiu Rosenzveig eðlisfræðingur varði doktorsritgerð sína, Bylgjuleiðarar og ljósrásir úr nanóvírum (e. Plasmonic nanowire waveguides and devices operating at telecom wavelengths), 14. febrúar 2011 við Raunvísindadeild Háskóla Íslands. Guðmundur G. Haraldsson, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í Hátíðasal Aðalbyggingar Háskóla Íslands. Andmælendur voru Pierre Berini, prófessor við háskólann í Ottawa í Kanada, og Halldór G. Svavarsson, lektor við Tækni- og verkfræðideild Háskólans í Reykjavík. Leiðbeinandi Tiberius var Kristján Leósson, vísindamaður við Raunvísindastofnun háskólans, og auk hans sátu í doktorsnefnd Hafliði P. Gíslason, prófessor í eðlisfræði, og Alexandra Boltasseva, lektor við Purdue-háskóla í Bandaríkjunum. Doktorsritgerðin er á sviði örljóstækni og fjallar um möguleikann á að nota málmbylgjuleiðara sem grunneiningu fyrir ljósrásir með stillanlegu gegnskini á bylgjulengdum sem algengar eru í ljósleiðarasamskiptakerfum. Ljósrásir sem framleiddar voru í verkefninu eru hlutfallslega litlar, hafa hátt myrkvunarhlutfall (>20 dB) og svörunartíma nálægt 1 ms, sem gerir þær vel samkeppnishæfar við aðrar gerðir ljósrása sem notaðar eru í sama tilgangi.

Doktorsvörn í eðlisfræði – 14. febrúar 2011 – Tiberiu Rosenzveig Tiberiu Rosenzveig eðlisfræðingur varði doktorsritgerð sína, Bylgjuleiðarar og ljósrásir úr nanóvírum (e. Plasmonic nanowire waveguides and devices operating at telecom wavelengths), 14. febrúar 2011 við Raunvísindadeild Háskóla Íslands. Guðmundur G. Haraldsson, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í Hátíðasal Aðalbyggingar Háskóla Íslands. Andmælendur voru Pierre Berini, prófessor við háskólann í Ottawa í Kanada, og Halldór G. Svavarsson, lektor við Tækni- og verkfræðideild Háskólans í Reykjavík. Leiðbeinandi Tiberius var Kristján Leósson, vísindamaður við Raunvísindastofnun háskólans, og auk hans sátu í doktorsnefnd Hafliði P. Gíslason, prófessor í eðlisfræði, og Alexandra Boltasseva, lektor við Purdue-háskóla í Bandaríkjunum. Doktorsritgerðin er á sviði örljóstækni og fjallar um möguleikann á að nota málmbylgjuleiðara sem grunneiningu fyrir ljósrásir með stillanlegu gegnskini á bylgjulengdum sem algengar eru í ljósleiðarasamskiptakerfum. Ljósrásir sem framleiddar voru í verkefninu eru hlutfallslega litlar, hafa hátt myrkvunarhlutfall (>20 dB) og svörunartíma nálægt 1 ms, sem gerir þær vel samkeppnishæfar við aðrar gerðir ljósrása sem notaðar eru í sama tilgangi.

Doktorsvörn í eðlisfræði – 14. febrúar 2011 – Tiberiu Rosenzveig Tiberiu Rosenzveig eðlisfræðingur varði doktorsritgerð sína, Bylgjuleiðarar og ljósrásir úr nanóvírum (e. Plasmonic nanowire waveguides and devices operating at telecom wavelengths), 14. febrúar 2011 við Raunvísindadeild Háskóla Íslands. Guðmundur G. Haraldsson, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í Hátíðasal Aðalbyggingar Háskóla Íslands. Andmælendur voru Pierre Berini, prófessor við háskólann í Ottawa í Kanada, og Halldór G. Svavarsson, lektor við Tækni- og verkfræðideild Háskólans í Reykjavík. Leiðbeinandi Tiberius var Kristján Leósson, vísindamaður við Raunvísindastofnun háskólans, og auk hans sátu í doktorsnefnd Hafliði P. Gíslason, prófessor í eðlisfræði, og Alexandra Boltasseva, lektor við Purdue-háskóla í Bandaríkjunum. Doktorsritgerðin er á sviði örljóstækni og fjallar um möguleikann á að nota málmbylgjuleiðara sem grunneiningu fyrir ljósrásir með stillanlegu gegnskini á bylgjulengdum sem algengar eru í ljósleiðarasamskiptakerfum. Ljósrásir sem framleiddar voru í verkefninu eru hlutfallslega litlar, hafa hátt myrkvunarhlutfall (>20 dB) og svörunartíma nálægt 1 ms, sem gerir þær vel samkeppnishæfar við aðrar gerðir ljósrása sem notaðar eru í sama tilgangi.

Doktorsvörn í eðlisfræði – 14. febrúar 2011 – Tiberiu Rosenzveig Tiberiu Rosenzveig eðlisfræðingur varði doktorsritgerð sína, Bylgjuleiðarar og ljósrásir úr nanóvírum (e. Plasmonic nanowire waveguides and devices operating at telecom wavelengths), 14. febrúar 2011 við Raunvísindadeild Háskóla Íslands. Guðmundur G. Haraldsson, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í Hátíðasal Aðalbyggingar Háskóla Íslands. Andmælendur voru Pierre Berini, prófessor við háskólann í Ottawa í Kanada, og Halldór G. Svavarsson, lektor við Tækni- og verkfræðideild Háskólans í Reykjavík. Leiðbeinandi Tiberius var Kristján Leósson, vísindamaður við Raunvísindastofnun háskólans, og auk hans sátu í doktorsnefnd Hafliði P. Gíslason, prófessor í eðlisfræði, og Alexandra Boltasseva, lektor við Purdue-háskóla í Bandaríkjunum. Doktorsritgerðin er á sviði örljóstækni og fjallar um möguleikann á að nota málmbylgjuleiðara sem grunneiningu fyrir ljósrásir með stillanlegu gegnskini á bylgjulengdum sem algengar eru í ljósleiðarasamskiptakerfum. Ljósrásir sem framleiddar voru í verkefninu eru hlutfallslega litlar, hafa hátt myrkvunarhlutfall (>20 dB) og svörunartíma nálægt 1 ms, sem gerir þær vel samkeppnishæfar við aðrar gerðir ljósrása sem notaðar eru í sama tilgangi.

Doktorsvörn í eðlisfræði – 14. febrúar 2011 – Tiberiu Rosenzveig Tiberiu Rosenzveig eðlisfræðingur varði doktorsritgerð sína, Bylgjuleiðarar og ljósrásir úr nanóvírum (e. Plasmonic nanowire waveguides and devices operating at telecom wavelengths), 14. febrúar 2011 við Raunvísindadeild Háskóla Íslands. Guðmundur G. Haraldsson, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í Hátíðasal Aðalbyggingar Háskóla Íslands. Andmælendur voru Pierre Berini, prófessor við háskólann í Ottawa í Kanada, og Halldór G. Svavarsson, lektor við Tækni- og verkfræðideild Háskólans í Reykjavík. Leiðbeinandi Tiberius var Kristján Leósson, vísindamaður við Raunvísindastofnun háskólans, og auk hans sátu í doktorsnefnd Hafliði P. Gíslason, prófessor í eðlisfræði, og Alexandra Boltasseva, lektor við Purdue-háskóla í Bandaríkjunum. Doktorsritgerðin er á sviði örljóstækni og fjallar um möguleikann á að nota málmbylgjuleiðara sem grunneiningu fyrir ljósrásir með stillanlegu gegnskini á bylgjulengdum sem algengar eru í ljósleiðarasamskiptakerfum. Ljósrásir sem framleiddar voru í verkefninu eru hlutfallslega litlar, hafa hátt myrkvunarhlutfall (>20 dB) og svörunartíma nálægt 1 ms, sem gerir þær vel samkeppnishæfar við aðrar gerðir ljósrása sem notaðar eru í sama tilgangi.

Doktorsvörn í eðlisfræði – 14. febrúar 2011 – Tiberiu Rosenzveig Tiberiu Rosenzveig eðlisfræðingur varði doktorsritgerð sína, Bylgjuleiðarar og ljósrásir úr nanóvírum (e. Plasmonic nanowire waveguides and devices operating at telecom wavelengths), 14. febrúar 2011 við Raunvísindadeild Háskóla Íslands. Guðmundur G. Haraldsson, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í Hátíðasal Aðalbyggingar Háskóla Íslands. Andmælendur voru Pierre Berini, prófessor við háskólann í Ottawa í Kanada, og Halldór G. Svavarsson, lektor við Tækni- og verkfræðideild Háskólans í Reykjavík. Leiðbeinandi Tiberius var Kristján Leósson, vísindamaður við Raunvísindastofnun háskólans, og auk hans sátu í doktorsnefnd Hafliði P. Gíslason, prófessor í eðlisfræði, og Alexandra Boltasseva, lektor við Purdue-háskóla í Bandaríkjunum. Doktorsritgerðin er á sviði örljóstækni og fjallar um möguleikann á að nota málmbylgjuleiðara sem grunneiningu fyrir ljósrásir með stillanlegu gegnskini á bylgjulengdum sem algengar eru í ljósleiðarasamskiptakerfum. Ljósrásir sem framleiddar voru í verkefninu eru hlutfallslega litlar, hafa hátt myrkvunarhlutfall (>20 dB) og svörunartíma nálægt 1 ms, sem gerir þær vel samkeppnishæfar við aðrar gerðir ljósrása sem notaðar eru í sama tilgangi.

Doktorsvörn í eðlisfræði – 14. febrúar 2011 – Tiberiu Rosenzveig Tiberiu Rosenzveig eðlisfræðingur varði doktorsritgerð sína, Bylgjuleiðarar og ljósrásir úr nanóvírum (e. Plasmonic nanowire waveguides and devices operating at telecom wavelengths), 14. febrúar 2011 við Raunvísindadeild Háskóla Íslands. Guðmundur G. Haraldsson, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í Hátíðasal Aðalbyggingar Háskóla Íslands. Andmælendur voru Pierre Berini, prófessor við háskólann í Ottawa í Kanada, og Halldór G. Svavarsson, lektor við Tækni- og verkfræðideild Háskólans í Reykjavík. Leiðbeinandi Tiberius var Kristján Leósson, vísindamaður við Raunvísindastofnun háskólans, og auk hans sátu í doktorsnefnd Hafliði P. Gíslason, prófessor í eðlisfræði, og Alexandra Boltasseva, lektor við Purdue-háskóla í Bandaríkjunum. Doktorsritgerðin er á sviði örljóstækni og fjallar um möguleikann á að nota málmbylgjuleiðara sem grunneiningu fyrir ljósrásir með stillanlegu gegnskini á bylgjulengdum sem algengar eru í ljósleiðarasamskiptakerfum. Ljósrásir sem framleiddar voru í verkefninu eru hlutfallslega litlar, hafa hátt myrkvunarhlutfall (>20 dB) og svörunartíma nálægt 1 ms, sem gerir þær vel samkeppnishæfar við aðrar gerðir ljósrása sem notaðar eru í sama tilgangi.