Doktorsvörn í sagnfræði – 19. ágúst – Arndís S. Árnadóttir – Arndís S. Árnadóttir, listfræðingur, varði doktorsritgerð sína „Nútímaheimilið í mótun – fagurbætur, funksjónalismi og norræn áhrif á íslenska hönnun 1900-1970“ við Sagnfræði- og heimspekideild Háskóla Íslands 19. ágúst 2011. Eggert Þór Bernharðsson, forseti Sagnfræði- og heimspekideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Anna Lísa Rúnarsdóttir, sviðsstjóri rannsókna- og varðveislusviðs Þjóðminjasafns Íslands, og Ragnheiður Kristjánsdóttir, aðjunkt í sagnfræði við Háskóla Íslands. Aðalleiðbeinandi var Guðmundur Jónsson, prófessor í sagnfræði, og aðrir í doktorsnefnd voru Ásdís Ólafsdóttir, listfræðingur í París, og Guðrún Helgadóttir, prófessor við Háskólann á Hólum. Í ritgerðinni er fjallað um þær breytingar sem urðu á híbýlaháttum Íslendinga þegar hin fjölþjóðlega nútímahreyfing í byggingarlist og hönnun breiddist út á tímabilinu 1900–1970 og tengsl hennar við norrænan listiðnað og hönnun. Húsgagnaframleiðsla, neysluhættir og hlutverk sýninga eru skoðuð og greint hvernig módernismi eða norrænn funksjónalismi mótaði nýja fagurfræðilega sýn á húsakost og híbýlaprýði og átök hefða og nútíma eru skýrð. Gerð er grein fyrir forsendum og sögulegum rótum „Scandinavian design“-hreyfingarinnar og tengslum Íslendinga við hana. Að lokum er sýnt fram á breytingarnar í húsgagnaframleiðslunni með dæmum. Í rannsókninni er komist að þeirri niðurstöðu að Íslendingar hafi fylgt hugmyndum nágrannaþjóðanna um fagurbætur og síðar funksjónalisma í húsagerð og híbýlaháttum enda voru þjóðernisleg viðhorf til fagurfræði á heimilum áberandi og tengsl við norrænan heimilis- og listiðnað sterk. Þótt Íslendingum tækist ekki að tengjast hönnunarhreyfingunni „Scandinavian design“ sem skyldi fólst mótun smekks þeirra fremur í anda hennar og norræns funksjónalisma en í nýsköpun í listiðnaði og hönnun.

Doktorsvörn í sagnfræði – 19. ágúst – Arndís S. Árnadóttir – Arndís S. Árnadóttir, listfræðingur, varði doktorsritgerð sína „Nútímaheimilið í mótun – fagurbætur, funksjónalismi og norræn áhrif á íslenska hönnun 1900-1970“ við Sagnfræði- og heimspekideild Háskóla Íslands 19. ágúst 2011. Eggert Þór Bernharðsson, forseti Sagnfræði- og heimspekideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Anna Lísa Rúnarsdóttir, sviðsstjóri rannsókna- og varðveislusviðs Þjóðminjasafns Íslands, og Ragnheiður Kristjánsdóttir, aðjunkt í sagnfræði við Háskóla Íslands. Aðalleiðbeinandi var Guðmundur Jónsson, prófessor í sagnfræði, og aðrir í doktorsnefnd voru Ásdís Ólafsdóttir, listfræðingur í París, og Guðrún Helgadóttir, prófessor við Háskólann á Hólum. Í ritgerðinni er fjallað um þær breytingar sem urðu á híbýlaháttum Íslendinga þegar hin fjölþjóðlega nútímahreyfing í byggingarlist og hönnun breiddist út á tímabilinu 1900–1970 og tengsl hennar við norrænan listiðnað og hönnun. Húsgagnaframleiðsla, neysluhættir og hlutverk sýninga eru skoðuð og greint hvernig módernismi eða norrænn funksjónalismi mótaði nýja fagurfræðilega sýn á húsakost og híbýlaprýði og átök hefða og nútíma eru skýrð. Gerð er grein fyrir forsendum og sögulegum rótum „Scandinavian design“-hreyfingarinnar og tengslum Íslendinga við hana. Að lokum er sýnt fram á breytingarnar í húsgagnaframleiðslunni með dæmum. Í rannsókninni er komist að þeirri niðurstöðu að Íslendingar hafi fylgt hugmyndum nágrannaþjóðanna um fagurbætur og síðar funksjónalisma í húsagerð og híbýlaháttum enda voru þjóðernisleg viðhorf til fagurfræði á heimilum áberandi og tengsl við norrænan heimilis- og listiðnað sterk. Þótt Íslendingum tækist ekki að tengjast hönnunarhreyfingunni „Scandinavian design“ sem skyldi fólst mótun smekks þeirra fremur í anda hennar og norræns funksjónalisma en í nýsköpun í listiðnaði og hönnun.

Doktorsvörn í sagnfræði – 19. ágúst – Arndís S. Árnadóttir – Arndís S. Árnadóttir, listfræðingur, varði doktorsritgerð sína „Nútímaheimilið í mótun – fagurbætur, funksjónalismi og norræn áhrif á íslenska hönnun 1900-1970“ við Sagnfræði- og heimspekideild Háskóla Íslands 19. ágúst 2011. Eggert Þór Bernharðsson, forseti Sagnfræði- og heimspekideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Anna Lísa Rúnarsdóttir, sviðsstjóri rannsókna- og varðveislusviðs Þjóðminjasafns Íslands, og Ragnheiður Kristjánsdóttir, aðjunkt í sagnfræði við Háskóla Íslands. Aðalleiðbeinandi var Guðmundur Jónsson, prófessor í sagnfræði, og aðrir í doktorsnefnd voru Ásdís Ólafsdóttir, listfræðingur í París, og Guðrún Helgadóttir, prófessor við Háskólann á Hólum. Í ritgerðinni er fjallað um þær breytingar sem urðu á híbýlaháttum Íslendinga þegar hin fjölþjóðlega nútímahreyfing í byggingarlist og hönnun breiddist út á tímabilinu 1900–1970 og tengsl hennar við norrænan listiðnað og hönnun. Húsgagnaframleiðsla, neysluhættir og hlutverk sýninga eru skoðuð og greint hvernig módernismi eða norrænn funksjónalismi mótaði nýja fagurfræðilega sýn á húsakost og híbýlaprýði og átök hefða og nútíma eru skýrð. Gerð er grein fyrir forsendum og sögulegum rótum „Scandinavian design“-hreyfingarinnar og tengslum Íslendinga við hana. Að lokum er sýnt fram á breytingarnar í húsgagnaframleiðslunni með dæmum. Í rannsókninni er komist að þeirri niðurstöðu að Íslendingar hafi fylgt hugmyndum nágrannaþjóðanna um fagurbætur og síðar funksjónalisma í húsagerð og híbýlaháttum enda voru þjóðernisleg viðhorf til fagurfræði á heimilum áberandi og tengsl við norrænan heimilis- og listiðnað sterk. Þótt Íslendingum tækist ekki að tengjast hönnunarhreyfingunni „Scandinavian design“ sem skyldi fólst mótun smekks þeirra fremur í anda hennar og norræns funksjónalisma en í nýsköpun í listiðnaði og hönnun.

Doktorsvörn í sagnfræði – 19. ágúst – Arndís S. Árnadóttir – Arndís S. Árnadóttir, listfræðingur, varði doktorsritgerð sína „Nútímaheimilið í mótun – fagurbætur, funksjónalismi og norræn áhrif á íslenska hönnun 1900-1970“ við Sagnfræði- og heimspekideild Háskóla Íslands 19. ágúst 2011. Eggert Þór Bernharðsson, forseti Sagnfræði- og heimspekideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Anna Lísa Rúnarsdóttir, sviðsstjóri rannsókna- og varðveislusviðs Þjóðminjasafns Íslands, og Ragnheiður Kristjánsdóttir, aðjunkt í sagnfræði við Háskóla Íslands. Aðalleiðbeinandi var Guðmundur Jónsson, prófessor í sagnfræði, og aðrir í doktorsnefnd voru Ásdís Ólafsdóttir, listfræðingur í París, og Guðrún Helgadóttir, prófessor við Háskólann á Hólum. Í ritgerðinni er fjallað um þær breytingar sem urðu á híbýlaháttum Íslendinga þegar hin fjölþjóðlega nútímahreyfing í byggingarlist og hönnun breiddist út á tímabilinu 1900–1970 og tengsl hennar við norrænan listiðnað og hönnun. Húsgagnaframleiðsla, neysluhættir og hlutverk sýninga eru skoðuð og greint hvernig módernismi eða norrænn funksjónalismi mótaði nýja fagurfræðilega sýn á húsakost og híbýlaprýði og átök hefða og nútíma eru skýrð. Gerð er grein fyrir forsendum og sögulegum rótum „Scandinavian design“-hreyfingarinnar og tengslum Íslendinga við hana. Að lokum er sýnt fram á breytingarnar í húsgagnaframleiðslunni með dæmum. Í rannsókninni er komist að þeirri niðurstöðu að Íslendingar hafi fylgt hugmyndum nágrannaþjóðanna um fagurbætur og síðar funksjónalisma í húsagerð og híbýlaháttum enda voru þjóðernisleg viðhorf til fagurfræði á heimilum áberandi og tengsl við norrænan heimilis- og listiðnað sterk. Þótt Íslendingum tækist ekki að tengjast hönnunarhreyfingunni „Scandinavian design“ sem skyldi fólst mótun smekks þeirra fremur í anda hennar og norræns funksjónalisma en í nýsköpun í listiðnaði og hönnun.

Doktorsvörn í sagnfræði – 19. ágúst – Arndís S. Árnadóttir – Arndís S. Árnadóttir, listfræðingur, varði doktorsritgerð sína „Nútímaheimilið í mótun – fagurbætur, funksjónalismi og norræn áhrif á íslenska hönnun 1900-1970“ við Sagnfræði- og heimspekideild Háskóla Íslands 19. ágúst 2011. Eggert Þór Bernharðsson, forseti Sagnfræði- og heimspekideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Anna Lísa Rúnarsdóttir, sviðsstjóri rannsókna- og varðveislusviðs Þjóðminjasafns Íslands, og Ragnheiður Kristjánsdóttir, aðjunkt í sagnfræði við Háskóla Íslands. Aðalleiðbeinandi var Guðmundur Jónsson, prófessor í sagnfræði, og aðrir í doktorsnefnd voru Ásdís Ólafsdóttir, listfræðingur í París, og Guðrún Helgadóttir, prófessor við Háskólann á Hólum. Í ritgerðinni er fjallað um þær breytingar sem urðu á híbýlaháttum Íslendinga þegar hin fjölþjóðlega nútímahreyfing í byggingarlist og hönnun breiddist út á tímabilinu 1900–1970 og tengsl hennar við norrænan listiðnað og hönnun. Húsgagnaframleiðsla, neysluhættir og hlutverk sýninga eru skoðuð og greint hvernig módernismi eða norrænn funksjónalismi mótaði nýja fagurfræðilega sýn á húsakost og híbýlaprýði og átök hefða og nútíma eru skýrð. Gerð er grein fyrir forsendum og sögulegum rótum „Scandinavian design“-hreyfingarinnar og tengslum Íslendinga við hana. Að lokum er sýnt fram á breytingarnar í húsgagnaframleiðslunni með dæmum. Í rannsókninni er komist að þeirri niðurstöðu að Íslendingar hafi fylgt hugmyndum nágrannaþjóðanna um fagurbætur og síðar funksjónalisma í húsagerð og híbýlaháttum enda voru þjóðernisleg viðhorf til fagurfræði á heimilum áberandi og tengsl við norrænan heimilis- og listiðnað sterk. Þótt Íslendingum tækist ekki að tengjast hönnunarhreyfingunni „Scandinavian design“ sem skyldi fólst mótun smekks þeirra fremur í anda hennar og norræns funksjónalisma en í nýsköpun í listiðnaði og hönnun.

Doktorsvörn í sagnfræði – 19. ágúst – Arndís S. Árnadóttir – Arndís S. Árnadóttir, listfræðingur, varði doktorsritgerð sína „Nútímaheimilið í mótun – fagurbætur, funksjónalismi og norræn áhrif á íslenska hönnun 1900-1970“ við Sagnfræði- og heimspekideild Háskóla Íslands 19. ágúst 2011. Eggert Þór Bernharðsson, forseti Sagnfræði- og heimspekideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Anna Lísa Rúnarsdóttir, sviðsstjóri rannsókna- og varðveislusviðs Þjóðminjasafns Íslands, og Ragnheiður Kristjánsdóttir, aðjunkt í sagnfræði við Háskóla Íslands. Aðalleiðbeinandi var Guðmundur Jónsson, prófessor í sagnfræði, og aðrir í doktorsnefnd voru Ásdís Ólafsdóttir, listfræðingur í París, og Guðrún Helgadóttir, prófessor við Háskólann á Hólum. Í ritgerðinni er fjallað um þær breytingar sem urðu á híbýlaháttum Íslendinga þegar hin fjölþjóðlega nútímahreyfing í byggingarlist og hönnun breiddist út á tímabilinu 1900–1970 og tengsl hennar við norrænan listiðnað og hönnun. Húsgagnaframleiðsla, neysluhættir og hlutverk sýninga eru skoðuð og greint hvernig módernismi eða norrænn funksjónalismi mótaði nýja fagurfræðilega sýn á húsakost og híbýlaprýði og átök hefða og nútíma eru skýrð. Gerð er grein fyrir forsendum og sögulegum rótum „Scandinavian design“-hreyfingarinnar og tengslum Íslendinga við hana. Að lokum er sýnt fram á breytingarnar í húsgagnaframleiðslunni með dæmum. Í rannsókninni er komist að þeirri niðurstöðu að Íslendingar hafi fylgt hugmyndum nágrannaþjóðanna um fagurbætur og síðar funksjónalisma í húsagerð og híbýlaháttum enda voru þjóðernisleg viðhorf til fagurfræði á heimilum áberandi og tengsl við norrænan heimilis- og listiðnað sterk. Þótt Íslendingum tækist ekki að tengjast hönnunarhreyfingunni „Scandinavian design“ sem skyldi fólst mótun smekks þeirra fremur í anda hennar og norræns funksjónalisma en í nýsköpun í listiðnaði og hönnun.

Doktorsvörn í sagnfræði – 19. ágúst – Arndís S. Árnadóttir – Arndís S. Árnadóttir, listfræðingur, varði doktorsritgerð sína „Nútímaheimilið í mótun – fagurbætur, funksjónalismi og norræn áhrif á íslenska hönnun 1900-1970“ við Sagnfræði- og heimspekideild Háskóla Íslands 19. ágúst 2011. Eggert Þór Bernharðsson, forseti Sagnfræði- og heimspekideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Anna Lísa Rúnarsdóttir, sviðsstjóri rannsókna- og varðveislusviðs Þjóðminjasafns Íslands, og Ragnheiður Kristjánsdóttir, aðjunkt í sagnfræði við Háskóla Íslands. Aðalleiðbeinandi var Guðmundur Jónsson, prófessor í sagnfræði, og aðrir í doktorsnefnd voru Ásdís Ólafsdóttir, listfræðingur í París, og Guðrún Helgadóttir, prófessor við Háskólann á Hólum. Í ritgerðinni er fjallað um þær breytingar sem urðu á híbýlaháttum Íslendinga þegar hin fjölþjóðlega nútímahreyfing í byggingarlist og hönnun breiddist út á tímabilinu 1900–1970 og tengsl hennar við norrænan listiðnað og hönnun. Húsgagnaframleiðsla, neysluhættir og hlutverk sýninga eru skoðuð og greint hvernig módernismi eða norrænn funksjónalismi mótaði nýja fagurfræðilega sýn á húsakost og híbýlaprýði og átök hefða og nútíma eru skýrð. Gerð er grein fyrir forsendum og sögulegum rótum „Scandinavian design“-hreyfingarinnar og tengslum Íslendinga við hana. Að lokum er sýnt fram á breytingarnar í húsgagnaframleiðslunni með dæmum. Í rannsókninni er komist að þeirri niðurstöðu að Íslendingar hafi fylgt hugmyndum nágrannaþjóðanna um fagurbætur og síðar funksjónalisma í húsagerð og híbýlaháttum enda voru þjóðernisleg viðhorf til fagurfræði á heimilum áberandi og tengsl við norrænan heimilis- og listiðnað sterk. Þótt Íslendingum tækist ekki að tengjast hönnunarhreyfingunni „Scandinavian design“ sem skyldi fólst mótun smekks þeirra fremur í anda hennar og norræns funksjónalisma en í nýsköpun í listiðnaði og hönnun.

Doktorsvörn í sagnfræði – 19. ágúst – Arndís S. Árnadóttir – Arndís S. Árnadóttir, listfræðingur, varði doktorsritgerð sína „Nútímaheimilið í mótun – fagurbætur, funksjónalismi og norræn áhrif á íslenska hönnun 1900-1970“ við Sagnfræði- og heimspekideild Háskóla Íslands 19. ágúst 2011. Eggert Þór Bernharðsson, forseti Sagnfræði- og heimspekideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Anna Lísa Rúnarsdóttir, sviðsstjóri rannsókna- og varðveislusviðs Þjóðminjasafns Íslands, og Ragnheiður Kristjánsdóttir, aðjunkt í sagnfræði við Háskóla Íslands. Aðalleiðbeinandi var Guðmundur Jónsson, prófessor í sagnfræði, og aðrir í doktorsnefnd voru Ásdís Ólafsdóttir, listfræðingur í París, og Guðrún Helgadóttir, prófessor við Háskólann á Hólum. Í ritgerðinni er fjallað um þær breytingar sem urðu á híbýlaháttum Íslendinga þegar hin fjölþjóðlega nútímahreyfing í byggingarlist og hönnun breiddist út á tímabilinu 1900–1970 og tengsl hennar við norrænan listiðnað og hönnun. Húsgagnaframleiðsla, neysluhættir og hlutverk sýninga eru skoðuð og greint hvernig módernismi eða norrænn funksjónalismi mótaði nýja fagurfræðilega sýn á húsakost og híbýlaprýði og átök hefða og nútíma eru skýrð. Gerð er grein fyrir forsendum og sögulegum rótum „Scandinavian design“-hreyfingarinnar og tengslum Íslendinga við hana. Að lokum er sýnt fram á breytingarnar í húsgagnaframleiðslunni með dæmum. Í rannsókninni er komist að þeirri niðurstöðu að Íslendingar hafi fylgt hugmyndum nágrannaþjóðanna um fagurbætur og síðar funksjónalisma í húsagerð og híbýlaháttum enda voru þjóðernisleg viðhorf til fagurfræði á heimilum áberandi og tengsl við norrænan heimilis- og listiðnað sterk. Þótt Íslendingum tækist ekki að tengjast hönnunarhreyfingunni „Scandinavian design“ sem skyldi fólst mótun smekks þeirra fremur í anda hennar og norræns funksjónalisma en í nýsköpun í listiðnaði og hönnun.

Doktorsvörn í sagnfræði – 19. ágúst – Arndís S. Árnadóttir – Arndís S. Árnadóttir, listfræðingur, varði doktorsritgerð sína „Nútímaheimilið í mótun – fagurbætur, funksjónalismi og norræn áhrif á íslenska hönnun 1900-1970“ við Sagnfræði- og heimspekideild Háskóla Íslands 19. ágúst 2011. Eggert Þór Bernharðsson, forseti Sagnfræði- og heimspekideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Anna Lísa Rúnarsdóttir, sviðsstjóri rannsókna- og varðveislusviðs Þjóðminjasafns Íslands, og Ragnheiður Kristjánsdóttir, aðjunkt í sagnfræði við Háskóla Íslands. Aðalleiðbeinandi var Guðmundur Jónsson, prófessor í sagnfræði, og aðrir í doktorsnefnd voru Ásdís Ólafsdóttir, listfræðingur í París, og Guðrún Helgadóttir, prófessor við Háskólann á Hólum. Í ritgerðinni er fjallað um þær breytingar sem urðu á híbýlaháttum Íslendinga þegar hin fjölþjóðlega nútímahreyfing í byggingarlist og hönnun breiddist út á tímabilinu 1900–1970 og tengsl hennar við norrænan listiðnað og hönnun. Húsgagnaframleiðsla, neysluhættir og hlutverk sýninga eru skoðuð og greint hvernig módernismi eða norrænn funksjónalismi mótaði nýja fagurfræðilega sýn á húsakost og híbýlaprýði og átök hefða og nútíma eru skýrð. Gerð er grein fyrir forsendum og sögulegum rótum „Scandinavian design“-hreyfingarinnar og tengslum Íslendinga við hana. Að lokum er sýnt fram á breytingarnar í húsgagnaframleiðslunni með dæmum. Í rannsókninni er komist að þeirri niðurstöðu að Íslendingar hafi fylgt hugmyndum nágrannaþjóðanna um fagurbætur og síðar funksjónalisma í húsagerð og híbýlaháttum enda voru þjóðernisleg viðhorf til fagurfræði á heimilum áberandi og tengsl við norrænan heimilis- og listiðnað sterk. Þótt Íslendingum tækist ekki að tengjast hönnunarhreyfingunni „Scandinavian design“ sem skyldi fólst mótun smekks þeirra fremur í anda hennar og norræns funksjónalisma en í nýsköpun í listiðnaði og hönnun.

Doktorsvörn í sagnfræði – 19. ágúst – Arndís S. Árnadóttir – Arndís S. Árnadóttir, listfræðingur, varði doktorsritgerð sína „Nútímaheimilið í mótun – fagurbætur, funksjónalismi og norræn áhrif á íslenska hönnun 1900-1970“ við Sagnfræði- og heimspekideild Háskóla Íslands 19. ágúst 2011. Eggert Þór Bernharðsson, forseti Sagnfræði- og heimspekideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Anna Lísa Rúnarsdóttir, sviðsstjóri rannsókna- og varðveislusviðs Þjóðminjasafns Íslands, og Ragnheiður Kristjánsdóttir, aðjunkt í sagnfræði við Háskóla Íslands. Aðalleiðbeinandi var Guðmundur Jónsson, prófessor í sagnfræði, og aðrir í doktorsnefnd voru Ásdís Ólafsdóttir, listfræðingur í París, og Guðrún Helgadóttir, prófessor við Háskólann á Hólum. Í ritgerðinni er fjallað um þær breytingar sem urðu á híbýlaháttum Íslendinga þegar hin fjölþjóðlega nútímahreyfing í byggingarlist og hönnun breiddist út á tímabilinu 1900–1970 og tengsl hennar við norrænan listiðnað og hönnun. Húsgagnaframleiðsla, neysluhættir og hlutverk sýninga eru skoðuð og greint hvernig módernismi eða norrænn funksjónalismi mótaði nýja fagurfræðilega sýn á húsakost og híbýlaprýði og átök hefða og nútíma eru skýrð. Gerð er grein fyrir forsendum og sögulegum rótum „Scandinavian design“-hreyfingarinnar og tengslum Íslendinga við hana. Að lokum er sýnt fram á breytingarnar í húsgagnaframleiðslunni með dæmum. Í rannsókninni er komist að þeirri niðurstöðu að Íslendingar hafi fylgt hugmyndum nágrannaþjóðanna um fagurbætur og síðar funksjónalisma í húsagerð og híbýlaháttum enda voru þjóðernisleg viðhorf til fagurfræði á heimilum áberandi og tengsl við norrænan heimilis- og listiðnað sterk. Þótt Íslendingum tækist ekki að tengjast hönnunarhreyfingunni „Scandinavian design“ sem skyldi fólst mótun smekks þeirra fremur í anda hennar og norræns funksjónalisma en í nýsköpun í listiðnaði og hönnun.

Doktorsvörn í sagnfræði – 19. ágúst – Arndís S. Árnadóttir – Arndís S. Árnadóttir, listfræðingur, varði doktorsritgerð sína „Nútímaheimilið í mótun – fagurbætur, funksjónalismi og norræn áhrif á íslenska hönnun 1900-1970“ við Sagnfræði- og heimspekideild Háskóla Íslands 19. ágúst 2011. Eggert Þór Bernharðsson, forseti Sagnfræði- og heimspekideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Anna Lísa Rúnarsdóttir, sviðsstjóri rannsókna- og varðveislusviðs Þjóðminjasafns Íslands, og Ragnheiður Kristjánsdóttir, aðjunkt í sagnfræði við Háskóla Íslands. Aðalleiðbeinandi var Guðmundur Jónsson, prófessor í sagnfræði, og aðrir í doktorsnefnd voru Ásdís Ólafsdóttir, listfræðingur í París, og Guðrún Helgadóttir, prófessor við Háskólann á Hólum. Í ritgerðinni er fjallað um þær breytingar sem urðu á híbýlaháttum Íslendinga þegar hin fjölþjóðlega nútímahreyfing í byggingarlist og hönnun breiddist út á tímabilinu 1900–1970 og tengsl hennar við norrænan listiðnað og hönnun. Húsgagnaframleiðsla, neysluhættir og hlutverk sýninga eru skoðuð og greint hvernig módernismi eða norrænn funksjónalismi mótaði nýja fagurfræðilega sýn á húsakost og híbýlaprýði og átök hefða og nútíma eru skýrð. Gerð er grein fyrir forsendum og sögulegum rótum „Scandinavian design“-hreyfingarinnar og tengslum Íslendinga við hana. Að lokum er sýnt fram á breytingarnar í húsgagnaframleiðslunni með dæmum. Í rannsókninni er komist að þeirri niðurstöðu að Íslendingar hafi fylgt hugmyndum nágrannaþjóðanna um fagurbætur og síðar funksjónalisma í húsagerð og híbýlaháttum enda voru þjóðernisleg viðhorf til fagurfræði á heimilum áberandi og tengsl við norrænan heimilis- og listiðnað sterk. Þótt Íslendingum tækist ekki að tengjast hönnunarhreyfingunni „Scandinavian design“ sem skyldi fólst mótun smekks þeirra fremur í anda hennar og norræns funksjónalisma en í nýsköpun í listiðnaði og hönnun.

Doktorsvörn í sagnfræði – 19. ágúst – Arndís S. Árnadóttir – Arndís S. Árnadóttir, listfræðingur, varði doktorsritgerð sína „Nútímaheimilið í mótun – fagurbætur, funksjónalismi og norræn áhrif á íslenska hönnun 1900-1970“ við Sagnfræði- og heimspekideild Háskóla Íslands 19. ágúst 2011. Eggert Þór Bernharðsson, forseti Sagnfræði- og heimspekideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Anna Lísa Rúnarsdóttir, sviðsstjóri rannsókna- og varðveislusviðs Þjóðminjasafns Íslands, og Ragnheiður Kristjánsdóttir, aðjunkt í sagnfræði við Háskóla Íslands. Aðalleiðbeinandi var Guðmundur Jónsson, prófessor í sagnfræði, og aðrir í doktorsnefnd voru Ásdís Ólafsdóttir, listfræðingur í París, og Guðrún Helgadóttir, prófessor við Háskólann á Hólum. Í ritgerðinni er fjallað um þær breytingar sem urðu á híbýlaháttum Íslendinga þegar hin fjölþjóðlega nútímahreyfing í byggingarlist og hönnun breiddist út á tímabilinu 1900–1970 og tengsl hennar við norrænan listiðnað og hönnun. Húsgagnaframleiðsla, neysluhættir og hlutverk sýninga eru skoðuð og greint hvernig módernismi eða norrænn funksjónalismi mótaði nýja fagurfræðilega sýn á húsakost og híbýlaprýði og átök hefða og nútíma eru skýrð. Gerð er grein fyrir forsendum og sögulegum rótum „Scandinavian design“-hreyfingarinnar og tengslum Íslendinga við hana. Að lokum er sýnt fram á breytingarnar í húsgagnaframleiðslunni með dæmum. Í rannsókninni er komist að þeirri niðurstöðu að Íslendingar hafi fylgt hugmyndum nágrannaþjóðanna um fagurbætur og síðar funksjónalisma í húsagerð og híbýlaháttum enda voru þjóðernisleg viðhorf til fagurfræði á heimilum áberandi og tengsl við norrænan heimilis- og listiðnað sterk. Þótt Íslendingum tækist ekki að tengjast hönnunarhreyfingunni „Scandinavian design“ sem skyldi fólst mótun smekks þeirra fremur í anda hennar og norræns funksjónalisma en í nýsköpun í listiðnaði og hönnun.

Doktorsvörn í sagnfræði – 19. ágúst – Arndís S. Árnadóttir – Arndís S. Árnadóttir, listfræðingur, varði doktorsritgerð sína „Nútímaheimilið í mótun – fagurbætur, funksjónalismi og norræn áhrif á íslenska hönnun 1900-1970“ við Sagnfræði- og heimspekideild Háskóla Íslands 19. ágúst 2011. Eggert Þór Bernharðsson, forseti Sagnfræði- og heimspekideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Anna Lísa Rúnarsdóttir, sviðsstjóri rannsókna- og varðveislusviðs Þjóðminjasafns Íslands, og Ragnheiður Kristjánsdóttir, aðjunkt í sagnfræði við Háskóla Íslands. Aðalleiðbeinandi var Guðmundur Jónsson, prófessor í sagnfræði, og aðrir í doktorsnefnd voru Ásdís Ólafsdóttir, listfræðingur í París, og Guðrún Helgadóttir, prófessor við Háskólann á Hólum. Í ritgerðinni er fjallað um þær breytingar sem urðu á híbýlaháttum Íslendinga þegar hin fjölþjóðlega nútímahreyfing í byggingarlist og hönnun breiddist út á tímabilinu 1900–1970 og tengsl hennar við norrænan listiðnað og hönnun. Húsgagnaframleiðsla, neysluhættir og hlutverk sýninga eru skoðuð og greint hvernig módernismi eða norrænn funksjónalismi mótaði nýja fagurfræðilega sýn á húsakost og híbýlaprýði og átök hefða og nútíma eru skýrð. Gerð er grein fyrir forsendum og sögulegum rótum „Scandinavian design“-hreyfingarinnar og tengslum Íslendinga við hana. Að lokum er sýnt fram á breytingarnar í húsgagnaframleiðslunni með dæmum. Í rannsókninni er komist að þeirri niðurstöðu að Íslendingar hafi fylgt hugmyndum nágrannaþjóðanna um fagurbætur og síðar funksjónalisma í húsagerð og híbýlaháttum enda voru þjóðernisleg viðhorf til fagurfræði á heimilum áberandi og tengsl við norrænan heimilis- og listiðnað sterk. Þótt Íslendingum tækist ekki að tengjast hönnunarhreyfingunni „Scandinavian design“ sem skyldi fólst mótun smekks þeirra fremur í anda hennar og norræns funksjónalisma en í nýsköpun í listiðnaði og hönnun.

Doktorsvörn í sagnfræði – 19. ágúst – Arndís S. Árnadóttir – Arndís S. Árnadóttir, listfræðingur, varði doktorsritgerð sína „Nútímaheimilið í mótun – fagurbætur, funksjónalismi og norræn áhrif á íslenska hönnun 1900-1970“ við Sagnfræði- og heimspekideild Háskóla Íslands 19. ágúst 2011. Eggert Þór Bernharðsson, forseti Sagnfræði- og heimspekideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Anna Lísa Rúnarsdóttir, sviðsstjóri rannsókna- og varðveislusviðs Þjóðminjasafns Íslands, og Ragnheiður Kristjánsdóttir, aðjunkt í sagnfræði við Háskóla Íslands. Aðalleiðbeinandi var Guðmundur Jónsson, prófessor í sagnfræði, og aðrir í doktorsnefnd voru Ásdís Ólafsdóttir, listfræðingur í París, og Guðrún Helgadóttir, prófessor við Háskólann á Hólum. Í ritgerðinni er fjallað um þær breytingar sem urðu á híbýlaháttum Íslendinga þegar hin fjölþjóðlega nútímahreyfing í byggingarlist og hönnun breiddist út á tímabilinu 1900–1970 og tengsl hennar við norrænan listiðnað og hönnun. Húsgagnaframleiðsla, neysluhættir og hlutverk sýninga eru skoðuð og greint hvernig módernismi eða norrænn funksjónalismi mótaði nýja fagurfræðilega sýn á húsakost og híbýlaprýði og átök hefða og nútíma eru skýrð. Gerð er grein fyrir forsendum og sögulegum rótum „Scandinavian design“-hreyfingarinnar og tengslum Íslendinga við hana. Að lokum er sýnt fram á breytingarnar í húsgagnaframleiðslunni með dæmum. Í rannsókninni er komist að þeirri niðurstöðu að Íslendingar hafi fylgt hugmyndum nágrannaþjóðanna um fagurbætur og síðar funksjónalisma í húsagerð og híbýlaháttum enda voru þjóðernisleg viðhorf til fagurfræði á heimilum áberandi og tengsl við norrænan heimilis- og listiðnað sterk. Þótt Íslendingum tækist ekki að tengjast hönnunarhreyfingunni „Scandinavian design“ sem skyldi fólst mótun smekks þeirra fremur í anda hennar og norræns funksjónalisma en í nýsköpun í listiðnaði og hönnun.

Doktorsvörn í sagnfræði – 19. ágúst – Arndís S. Árnadóttir – Arndís S. Árnadóttir, listfræðingur, varði doktorsritgerð sína „Nútímaheimilið í mótun – fagurbætur, funksjónalismi og norræn áhrif á íslenska hönnun 1900-1970“ við Sagnfræði- og heimspekideild Háskóla Íslands 19. ágúst 2011. Eggert Þór Bernharðsson, forseti Sagnfræði- og heimspekideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Anna Lísa Rúnarsdóttir, sviðsstjóri rannsókna- og varðveislusviðs Þjóðminjasafns Íslands, og Ragnheiður Kristjánsdóttir, aðjunkt í sagnfræði við Háskóla Íslands. Aðalleiðbeinandi var Guðmundur Jónsson, prófessor í sagnfræði, og aðrir í doktorsnefnd voru Ásdís Ólafsdóttir, listfræðingur í París, og Guðrún Helgadóttir, prófessor við Háskólann á Hólum. Í ritgerðinni er fjallað um þær breytingar sem urðu á híbýlaháttum Íslendinga þegar hin fjölþjóðlega nútímahreyfing í byggingarlist og hönnun breiddist út á tímabilinu 1900–1970 og tengsl hennar við norrænan listiðnað og hönnun. Húsgagnaframleiðsla, neysluhættir og hlutverk sýninga eru skoðuð og greint hvernig módernismi eða norrænn funksjónalismi mótaði nýja fagurfræðilega sýn á húsakost og híbýlaprýði og átök hefða og nútíma eru skýrð. Gerð er grein fyrir forsendum og sögulegum rótum „Scandinavian design“-hreyfingarinnar og tengslum Íslendinga við hana. Að lokum er sýnt fram á breytingarnar í húsgagnaframleiðslunni með dæmum. Í rannsókninni er komist að þeirri niðurstöðu að Íslendingar hafi fylgt hugmyndum nágrannaþjóðanna um fagurbætur og síðar funksjónalisma í húsagerð og híbýlaháttum enda voru þjóðernisleg viðhorf til fagurfræði á heimilum áberandi og tengsl við norrænan heimilis- og listiðnað sterk. Þótt Íslendingum tækist ekki að tengjast hönnunarhreyfingunni „Scandinavian design“ sem skyldi fólst mótun smekks þeirra fremur í anda hennar og norræns funksjónalisma en í nýsköpun í listiðnaði og hönnun.

Doktorsvörn í sagnfræði – 19. ágúst – Arndís S. Árnadóttir – Arndís S. Árnadóttir, listfræðingur, varði doktorsritgerð sína „Nútímaheimilið í mótun – fagurbætur, funksjónalismi og norræn áhrif á íslenska hönnun 1900-1970“ við Sagnfræði- og heimspekideild Háskóla Íslands 19. ágúst 2011. Eggert Þór Bernharðsson, forseti Sagnfræði- og heimspekideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Anna Lísa Rúnarsdóttir, sviðsstjóri rannsókna- og varðveislusviðs Þjóðminjasafns Íslands, og Ragnheiður Kristjánsdóttir, aðjunkt í sagnfræði við Háskóla Íslands. Aðalleiðbeinandi var Guðmundur Jónsson, prófessor í sagnfræði, og aðrir í doktorsnefnd voru Ásdís Ólafsdóttir, listfræðingur í París, og Guðrún Helgadóttir, prófessor við Háskólann á Hólum. Í ritgerðinni er fjallað um þær breytingar sem urðu á híbýlaháttum Íslendinga þegar hin fjölþjóðlega nútímahreyfing í byggingarlist og hönnun breiddist út á tímabilinu 1900–1970 og tengsl hennar við norrænan listiðnað og hönnun. Húsgagnaframleiðsla, neysluhættir og hlutverk sýninga eru skoðuð og greint hvernig módernismi eða norrænn funksjónalismi mótaði nýja fagurfræðilega sýn á húsakost og híbýlaprýði og átök hefða og nútíma eru skýrð. Gerð er grein fyrir forsendum og sögulegum rótum „Scandinavian design“-hreyfingarinnar og tengslum Íslendinga við hana. Að lokum er sýnt fram á breytingarnar í húsgagnaframleiðslunni með dæmum. Í rannsókninni er komist að þeirri niðurstöðu að Íslendingar hafi fylgt hugmyndum nágrannaþjóðanna um fagurbætur og síðar funksjónalisma í húsagerð og híbýlaháttum enda voru þjóðernisleg viðhorf til fagurfræði á heimilum áberandi og tengsl við norrænan heimilis- og listiðnað sterk. Þótt Íslendingum tækist ekki að tengjast hönnunarhreyfingunni „Scandinavian design“ sem skyldi fólst mótun smekks þeirra fremur í anda hennar og norræns funksjónalisma en í nýsköpun í listiðnaði og hönnun.

Doktorsvörn í sagnfræði – 19. ágúst – Arndís S. Árnadóttir – Arndís S. Árnadóttir, listfræðingur, varði doktorsritgerð sína „Nútímaheimilið í mótun – fagurbætur, funksjónalismi og norræn áhrif á íslenska hönnun 1900-1970“ við Sagnfræði- og heimspekideild Háskóla Íslands 19. ágúst 2011. Eggert Þór Bernharðsson, forseti Sagnfræði- og heimspekideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Anna Lísa Rúnarsdóttir, sviðsstjóri rannsókna- og varðveislusviðs Þjóðminjasafns Íslands, og Ragnheiður Kristjánsdóttir, aðjunkt í sagnfræði við Háskóla Íslands. Aðalleiðbeinandi var Guðmundur Jónsson, prófessor í sagnfræði, og aðrir í doktorsnefnd voru Ásdís Ólafsdóttir, listfræðingur í París, og Guðrún Helgadóttir, prófessor við Háskólann á Hólum. Í ritgerðinni er fjallað um þær breytingar sem urðu á híbýlaháttum Íslendinga þegar hin fjölþjóðlega nútímahreyfing í byggingarlist og hönnun breiddist út á tímabilinu 1900–1970 og tengsl hennar við norrænan listiðnað og hönnun. Húsgagnaframleiðsla, neysluhættir og hlutverk sýninga eru skoðuð og greint hvernig módernismi eða norrænn funksjónalismi mótaði nýja fagurfræðilega sýn á húsakost og híbýlaprýði og átök hefða og nútíma eru skýrð. Gerð er grein fyrir forsendum og sögulegum rótum „Scandinavian design“-hreyfingarinnar og tengslum Íslendinga við hana. Að lokum er sýnt fram á breytingarnar í húsgagnaframleiðslunni með dæmum. Í rannsókninni er komist að þeirri niðurstöðu að Íslendingar hafi fylgt hugmyndum nágrannaþjóðanna um fagurbætur og síðar funksjónalisma í húsagerð og híbýlaháttum enda voru þjóðernisleg viðhorf til fagurfræði á heimilum áberandi og tengsl við norrænan heimilis- og listiðnað sterk. Þótt Íslendingum tækist ekki að tengjast hönnunarhreyfingunni „Scandinavian design“ sem skyldi fólst mótun smekks þeirra fremur í anda hennar og norræns funksjónalisma en í nýsköpun í listiðnaði og hönnun.

Doktorsvörn í sagnfræði – 19. ágúst – Arndís S. Árnadóttir – Arndís S. Árnadóttir, listfræðingur, varði doktorsritgerð sína „Nútímaheimilið í mótun – fagurbætur, funksjónalismi og norræn áhrif á íslenska hönnun 1900-1970“ við Sagnfræði- og heimspekideild Háskóla Íslands 19. ágúst 2011. Eggert Þór Bernharðsson, forseti Sagnfræði- og heimspekideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Anna Lísa Rúnarsdóttir, sviðsstjóri rannsókna- og varðveislusviðs Þjóðminjasafns Íslands, og Ragnheiður Kristjánsdóttir, aðjunkt í sagnfræði við Háskóla Íslands. Aðalleiðbeinandi var Guðmundur Jónsson, prófessor í sagnfræði, og aðrir í doktorsnefnd voru Ásdís Ólafsdóttir, listfræðingur í París, og Guðrún Helgadóttir, prófessor við Háskólann á Hólum. Í ritgerðinni er fjallað um þær breytingar sem urðu á híbýlaháttum Íslendinga þegar hin fjölþjóðlega nútímahreyfing í byggingarlist og hönnun breiddist út á tímabilinu 1900–1970 og tengsl hennar við norrænan listiðnað og hönnun. Húsgagnaframleiðsla, neysluhættir og hlutverk sýninga eru skoðuð og greint hvernig módernismi eða norrænn funksjónalismi mótaði nýja fagurfræðilega sýn á húsakost og híbýlaprýði og átök hefða og nútíma eru skýrð. Gerð er grein fyrir forsendum og sögulegum rótum „Scandinavian design“-hreyfingarinnar og tengslum Íslendinga við hana. Að lokum er sýnt fram á breytingarnar í húsgagnaframleiðslunni með dæmum. Í rannsókninni er komist að þeirri niðurstöðu að Íslendingar hafi fylgt hugmyndum nágrannaþjóðanna um fagurbætur og síðar funksjónalisma í húsagerð og híbýlaháttum enda voru þjóðernisleg viðhorf til fagurfræði á heimilum áberandi og tengsl við norrænan heimilis- og listiðnað sterk. Þótt Íslendingum tækist ekki að tengjast hönnunarhreyfingunni „Scandinavian design“ sem skyldi fólst mótun smekks þeirra fremur í anda hennar og norræns funksjónalisma en í nýsköpun í listiðnaði og hönnun.

Doktorsvörn í sagnfræði – 19. ágúst – Arndís S. Árnadóttir – Arndís S. Árnadóttir, listfræðingur, varði doktorsritgerð sína „Nútímaheimilið í mótun – fagurbætur, funksjónalismi og norræn áhrif á íslenska hönnun 1900-1970“ við Sagnfræði- og heimspekideild Háskóla Íslands 19. ágúst 2011. Eggert Þór Bernharðsson, forseti Sagnfræði- og heimspekideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Anna Lísa Rúnarsdóttir, sviðsstjóri rannsókna- og varðveislusviðs Þjóðminjasafns Íslands, og Ragnheiður Kristjánsdóttir, aðjunkt í sagnfræði við Háskóla Íslands. Aðalleiðbeinandi var Guðmundur Jónsson, prófessor í sagnfræði, og aðrir í doktorsnefnd voru Ásdís Ólafsdóttir, listfræðingur í París, og Guðrún Helgadóttir, prófessor við Háskólann á Hólum. Í ritgerðinni er fjallað um þær breytingar sem urðu á híbýlaháttum Íslendinga þegar hin fjölþjóðlega nútímahreyfing í byggingarlist og hönnun breiddist út á tímabilinu 1900–1970 og tengsl hennar við norrænan listiðnað og hönnun. Húsgagnaframleiðsla, neysluhættir og hlutverk sýninga eru skoðuð og greint hvernig módernismi eða norrænn funksjónalismi mótaði nýja fagurfræðilega sýn á húsakost og híbýlaprýði og átök hefða og nútíma eru skýrð. Gerð er grein fyrir forsendum og sögulegum rótum „Scandinavian design“-hreyfingarinnar og tengslum Íslendinga við hana. Að lokum er sýnt fram á breytingarnar í húsgagnaframleiðslunni með dæmum. Í rannsókninni er komist að þeirri niðurstöðu að Íslendingar hafi fylgt hugmyndum nágrannaþjóðanna um fagurbætur og síðar funksjónalisma í húsagerð og híbýlaháttum enda voru þjóðernisleg viðhorf til fagurfræði á heimilum áberandi og tengsl við norrænan heimilis- og listiðnað sterk. Þótt Íslendingum tækist ekki að tengjast hönnunarhreyfingunni „Scandinavian design“ sem skyldi fólst mótun smekks þeirra fremur í anda hennar og norræns funksjónalisma en í nýsköpun í listiðnaði og hönnun.

Doktorsvörn í sagnfræði – 19. ágúst – Arndís S. Árnadóttir – Arndís S. Árnadóttir, listfræðingur, varði doktorsritgerð sína „Nútímaheimilið í mótun – fagurbætur, funksjónalismi og norræn áhrif á íslenska hönnun 1900-1970“ við Sagnfræði- og heimspekideild Háskóla Íslands 19. ágúst 2011. Eggert Þór Bernharðsson, forseti Sagnfræði- og heimspekideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Anna Lísa Rúnarsdóttir, sviðsstjóri rannsókna- og varðveislusviðs Þjóðminjasafns Íslands, og Ragnheiður Kristjánsdóttir, aðjunkt í sagnfræði við Háskóla Íslands. Aðalleiðbeinandi var Guðmundur Jónsson, prófessor í sagnfræði, og aðrir í doktorsnefnd voru Ásdís Ólafsdóttir, listfræðingur í París, og Guðrún Helgadóttir, prófessor við Háskólann á Hólum. Í ritgerðinni er fjallað um þær breytingar sem urðu á híbýlaháttum Íslendinga þegar hin fjölþjóðlega nútímahreyfing í byggingarlist og hönnun breiddist út á tímabilinu 1900–1970 og tengsl hennar við norrænan listiðnað og hönnun. Húsgagnaframleiðsla, neysluhættir og hlutverk sýninga eru skoðuð og greint hvernig módernismi eða norrænn funksjónalismi mótaði nýja fagurfræðilega sýn á húsakost og híbýlaprýði og átök hefða og nútíma eru skýrð. Gerð er grein fyrir forsendum og sögulegum rótum „Scandinavian design“-hreyfingarinnar og tengslum Íslendinga við hana. Að lokum er sýnt fram á breytingarnar í húsgagnaframleiðslunni með dæmum. Í rannsókninni er komist að þeirri niðurstöðu að Íslendingar hafi fylgt hugmyndum nágrannaþjóðanna um fagurbætur og síðar funksjónalisma í húsagerð og híbýlaháttum enda voru þjóðernisleg viðhorf til fagurfræði á heimilum áberandi og tengsl við norrænan heimilis- og listiðnað sterk. Þótt Íslendingum tækist ekki að tengjast hönnunarhreyfingunni „Scandinavian design“ sem skyldi fólst mótun smekks þeirra fremur í anda hennar og norræns funksjónalisma en í nýsköpun í listiðnaði og hönnun.

Doktorsvörn í sagnfræði – 19. ágúst – Arndís S. Árnadóttir – Arndís S. Árnadóttir, listfræðingur, varði doktorsritgerð sína „Nútímaheimilið í mótun – fagurbætur, funksjónalismi og norræn áhrif á íslenska hönnun 1900-1970“ við Sagnfræði- og heimspekideild Háskóla Íslands 19. ágúst 2011. Eggert Þór Bernharðsson, forseti Sagnfræði- og heimspekideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Anna Lísa Rúnarsdóttir, sviðsstjóri rannsókna- og varðveislusviðs Þjóðminjasafns Íslands, og Ragnheiður Kristjánsdóttir, aðjunkt í sagnfræði við Háskóla Íslands. Aðalleiðbeinandi var Guðmundur Jónsson, prófessor í sagnfræði, og aðrir í doktorsnefnd voru Ásdís Ólafsdóttir, listfræðingur í París, og Guðrún Helgadóttir, prófessor við Háskólann á Hólum. Í ritgerðinni er fjallað um þær breytingar sem urðu á híbýlaháttum Íslendinga þegar hin fjölþjóðlega nútímahreyfing í byggingarlist og hönnun breiddist út á tímabilinu 1900–1970 og tengsl hennar við norrænan listiðnað og hönnun. Húsgagnaframleiðsla, neysluhættir og hlutverk sýninga eru skoðuð og greint hvernig módernismi eða norrænn funksjónalismi mótaði nýja fagurfræðilega sýn á húsakost og híbýlaprýði og átök hefða og nútíma eru skýrð. Gerð er grein fyrir forsendum og sögulegum rótum „Scandinavian design“-hreyfingarinnar og tengslum Íslendinga við hana. Að lokum er sýnt fram á breytingarnar í húsgagnaframleiðslunni með dæmum. Í rannsókninni er komist að þeirri niðurstöðu að Íslendingar hafi fylgt hugmyndum nágrannaþjóðanna um fagurbætur og síðar funksjónalisma í húsagerð og híbýlaháttum enda voru þjóðernisleg viðhorf til fagurfræði á heimilum áberandi og tengsl við norrænan heimilis- og listiðnað sterk. Þótt Íslendingum tækist ekki að tengjast hönnunarhreyfingunni „Scandinavian design“ sem skyldi fólst mótun smekks þeirra fremur í anda hennar og norræns funksjónalisma en í nýsköpun í listiðnaði og hönnun.

Doktorsvörn í sagnfræði – 19. ágúst – Arndís S. Árnadóttir – Arndís S. Árnadóttir, listfræðingur, varði doktorsritgerð sína „Nútímaheimilið í mótun – fagurbætur, funksjónalismi og norræn áhrif á íslenska hönnun 1900-1970“ við Sagnfræði- og heimspekideild Háskóla Íslands 19. ágúst 2011. Eggert Þór Bernharðsson, forseti Sagnfræði- og heimspekideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Anna Lísa Rúnarsdóttir, sviðsstjóri rannsókna- og varðveislusviðs Þjóðminjasafns Íslands, og Ragnheiður Kristjánsdóttir, aðjunkt í sagnfræði við Háskóla Íslands. Aðalleiðbeinandi var Guðmundur Jónsson, prófessor í sagnfræði, og aðrir í doktorsnefnd voru Ásdís Ólafsdóttir, listfræðingur í París, og Guðrún Helgadóttir, prófessor við Háskólann á Hólum. Í ritgerðinni er fjallað um þær breytingar sem urðu á híbýlaháttum Íslendinga þegar hin fjölþjóðlega nútímahreyfing í byggingarlist og hönnun breiddist út á tímabilinu 1900–1970 og tengsl hennar við norrænan listiðnað og hönnun. Húsgagnaframleiðsla, neysluhættir og hlutverk sýninga eru skoðuð og greint hvernig módernismi eða norrænn funksjónalismi mótaði nýja fagurfræðilega sýn á húsakost og híbýlaprýði og átök hefða og nútíma eru skýrð. Gerð er grein fyrir forsendum og sögulegum rótum „Scandinavian design“-hreyfingarinnar og tengslum Íslendinga við hana. Að lokum er sýnt fram á breytingarnar í húsgagnaframleiðslunni með dæmum. Í rannsókninni er komist að þeirri niðurstöðu að Íslendingar hafi fylgt hugmyndum nágrannaþjóðanna um fagurbætur og síðar funksjónalisma í húsagerð og híbýlaháttum enda voru þjóðernisleg viðhorf til fagurfræði á heimilum áberandi og tengsl við norrænan heimilis- og listiðnað sterk. Þótt Íslendingum tækist ekki að tengjast hönnunarhreyfingunni „Scandinavian design“ sem skyldi fólst mótun smekks þeirra fremur í anda hennar og norræns funksjónalisma en í nýsköpun í listiðnaði og hönnun.