Doktorsvörn 26. apríl 2011 – Magnús Árni Magnússon Magnús Árni Magnússon varði doktorsritgerð sína „Evrópusamruninn á Íslandi og Möltu: Efnahagshvatar og pólitískar hindranir“ 26. apríl 2011 í stjórnmálafræði við Stjórnmálafræðideild Háskóla Íslands. Þorgerður Einarsdóttir, forseti Stjórnmálafræðideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Sieglinde Gstöhl, prófessor við College of Europe í Brugge og forstöðumaður Evrópufræðináms við skólann, og Maximilian Conrad, lektor við Stjórnmálafræðideild Háskóla Íslands. Leiðbeinandi var Baldur Þórhallsson, prófessor í stjórnmálafræði, og í doktorsnefnd sátu Guðmundur Hálfdanarson, prófessor í sagnfræði, Gunnar Helgi Kristinsson, prófessor í stjórnmálafræði, og Valur Ingimundarson, prófessor í sagnfræði. Ritgerðin fjallar um mismunandi leiðir sem Íslendingar og Maltverjar hafa farið í þátttöku sinni í Evrópusamrunanum á tímabilinu 1989–2009. Þrátt fyrir mikla andstöðu í báðum löndunum tók Ísland þátt í samrunanum innan Evrópska efnahagssvæðisins (EES) og Schengen-sáttmálans og sótti loks um aðild að Evrópusambandinu 2009. Malta sótti um aðild 1990 og gekk í sambandið 2004. Skýrð er þátttaka í Evrópusamrunanum í löndum þar sem virk andstaða er við hann og um leið prófaður kenningarrammi Sieglinde Gstöhl um efnahagslega hvata og pólitískar hindranir sem einkennast af varðstöðu um sjálfsmynd þjóða. Niðurstaðan er að efnahagshvatar á Möltu til að ganga í Evrópusambandið hafi verið sterkir frá því snemma á tíunda áratug síðustu aldar og á Íslandi sterkir í upphafi en hins vegar orðið veikir með aðildinni að EES. Þá hafi pólitískar hindranir á Íslandi, svo sem etnísk þjóðernishyggja og afstaða lykilatvinnugreina til Evrópusamrunans, verið mun meiri en þær hindranir sem pólitískt sundurlyndi og svæðisbundin þjóðernishyggja ollu á Möltu. Höfundur telur að líkan Gstöhl með ákveðnum breytingum gagnist vel til að varpa ljósi á þá meginþætti sem hafa áhrif á Evrópusamrunaþróunina á Íslandi og á Möltu.

Doktorsvörn 26. apríl 2011 – Magnús Árni Magnússon Magnús Árni Magnússon varði doktorsritgerð sína „Evrópusamruninn á Íslandi og Möltu: Efnahagshvatar og pólitískar hindranir“ 26. apríl 2011 í stjórnmálafræði við Stjórnmálafræðideild Háskóla Íslands. Þorgerður Einarsdóttir, forseti Stjórnmálafræðideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Sieglinde Gstöhl, prófessor við College of Europe í Brugge og forstöðumaður Evrópufræðináms við skólann, og Maximilian Conrad, lektor við Stjórnmálafræðideild Háskóla Íslands. Leiðbeinandi var Baldur Þórhallsson, prófessor í stjórnmálafræði, og í doktorsnefnd sátu Guðmundur Hálfdanarson, prófessor í sagnfræði, Gunnar Helgi Kristinsson, prófessor í stjórnmálafræði, og Valur Ingimundarson, prófessor í sagnfræði. Ritgerðin fjallar um mismunandi leiðir sem Íslendingar og Maltverjar hafa farið í þátttöku sinni í Evrópusamrunanum á tímabilinu 1989–2009. Þrátt fyrir mikla andstöðu í báðum löndunum tók Ísland þátt í samrunanum innan Evrópska efnahagssvæðisins (EES) og Schengen-sáttmálans og sótti loks um aðild að Evrópusambandinu 2009. Malta sótti um aðild 1990 og gekk í sambandið 2004. Skýrð er þátttaka í Evrópusamrunanum í löndum þar sem virk andstaða er við hann og um leið prófaður kenningarrammi Sieglinde Gstöhl um efnahagslega hvata og pólitískar hindranir sem einkennast af varðstöðu um sjálfsmynd þjóða. Niðurstaðan er að efnahagshvatar á Möltu til að ganga í Evrópusambandið hafi verið sterkir frá því snemma á tíunda áratug síðustu aldar og á Íslandi sterkir í upphafi en hins vegar orðið veikir með aðildinni að EES. Þá hafi pólitískar hindranir á Íslandi, svo sem etnísk þjóðernishyggja og afstaða lykilatvinnugreina til Evrópusamrunans, verið mun meiri en þær hindranir sem pólitískt sundurlyndi og svæðisbundin þjóðernishyggja ollu á Möltu. Höfundur telur að líkan Gstöhl með ákveðnum breytingum gagnist vel til að varpa ljósi á þá meginþætti sem hafa áhrif á Evrópusamrunaþróunina á Íslandi og á Möltu.

Doktorsvörn 26. apríl 2011 – Magnús Árni Magnússon Magnús Árni Magnússon varði doktorsritgerð sína „Evrópusamruninn á Íslandi og Möltu: Efnahagshvatar og pólitískar hindranir“ 26. apríl 2011 í stjórnmálafræði við Stjórnmálafræðideild Háskóla Íslands. Þorgerður Einarsdóttir, forseti Stjórnmálafræðideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Sieglinde Gstöhl, prófessor við College of Europe í Brugge og forstöðumaður Evrópufræðináms við skólann, og Maximilian Conrad, lektor við Stjórnmálafræðideild Háskóla Íslands. Leiðbeinandi var Baldur Þórhallsson, prófessor í stjórnmálafræði, og í doktorsnefnd sátu Guðmundur Hálfdanarson, prófessor í sagnfræði, Gunnar Helgi Kristinsson, prófessor í stjórnmálafræði, og Valur Ingimundarson, prófessor í sagnfræði. Ritgerðin fjallar um mismunandi leiðir sem Íslendingar og Maltverjar hafa farið í þátttöku sinni í Evrópusamrunanum á tímabilinu 1989–2009. Þrátt fyrir mikla andstöðu í báðum löndunum tók Ísland þátt í samrunanum innan Evrópska efnahagssvæðisins (EES) og Schengen-sáttmálans og sótti loks um aðild að Evrópusambandinu 2009. Malta sótti um aðild 1990 og gekk í sambandið 2004. Skýrð er þátttaka í Evrópusamrunanum í löndum þar sem virk andstaða er við hann og um leið prófaður kenningarrammi Sieglinde Gstöhl um efnahagslega hvata og pólitískar hindranir sem einkennast af varðstöðu um sjálfsmynd þjóða. Niðurstaðan er að efnahagshvatar á Möltu til að ganga í Evrópusambandið hafi verið sterkir frá því snemma á tíunda áratug síðustu aldar og á Íslandi sterkir í upphafi en hins vegar orðið veikir með aðildinni að EES. Þá hafi pólitískar hindranir á Íslandi, svo sem etnísk þjóðernishyggja og afstaða lykilatvinnugreina til Evrópusamrunans, verið mun meiri en þær hindranir sem pólitískt sundurlyndi og svæðisbundin þjóðernishyggja ollu á Möltu. Höfundur telur að líkan Gstöhl með ákveðnum breytingum gagnist vel til að varpa ljósi á þá meginþætti sem hafa áhrif á Evrópusamrunaþróunina á Íslandi og á Möltu.

Doktorsvörn 26. apríl 2011 – Magnús Árni Magnússon Magnús Árni Magnússon varði doktorsritgerð sína „Evrópusamruninn á Íslandi og Möltu: Efnahagshvatar og pólitískar hindranir“ 26. apríl 2011 í stjórnmálafræði við Stjórnmálafræðideild Háskóla Íslands. Þorgerður Einarsdóttir, forseti Stjórnmálafræðideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Sieglinde Gstöhl, prófessor við College of Europe í Brugge og forstöðumaður Evrópufræðináms við skólann, og Maximilian Conrad, lektor við Stjórnmálafræðideild Háskóla Íslands. Leiðbeinandi var Baldur Þórhallsson, prófessor í stjórnmálafræði, og í doktorsnefnd sátu Guðmundur Hálfdanarson, prófessor í sagnfræði, Gunnar Helgi Kristinsson, prófessor í stjórnmálafræði, og Valur Ingimundarson, prófessor í sagnfræði. Ritgerðin fjallar um mismunandi leiðir sem Íslendingar og Maltverjar hafa farið í þátttöku sinni í Evrópusamrunanum á tímabilinu 1989–2009. Þrátt fyrir mikla andstöðu í báðum löndunum tók Ísland þátt í samrunanum innan Evrópska efnahagssvæðisins (EES) og Schengen-sáttmálans og sótti loks um aðild að Evrópusambandinu 2009. Malta sótti um aðild 1990 og gekk í sambandið 2004. Skýrð er þátttaka í Evrópusamrunanum í löndum þar sem virk andstaða er við hann og um leið prófaður kenningarrammi Sieglinde Gstöhl um efnahagslega hvata og pólitískar hindranir sem einkennast af varðstöðu um sjálfsmynd þjóða. Niðurstaðan er að efnahagshvatar á Möltu til að ganga í Evrópusambandið hafi verið sterkir frá því snemma á tíunda áratug síðustu aldar og á Íslandi sterkir í upphafi en hins vegar orðið veikir með aðildinni að EES. Þá hafi pólitískar hindranir á Íslandi, svo sem etnísk þjóðernishyggja og afstaða lykilatvinnugreina til Evrópusamrunans, verið mun meiri en þær hindranir sem pólitískt sundurlyndi og svæðisbundin þjóðernishyggja ollu á Möltu. Höfundur telur að líkan Gstöhl með ákveðnum breytingum gagnist vel til að varpa ljósi á þá meginþætti sem hafa áhrif á Evrópusamrunaþróunina á Íslandi og á Möltu.

Doktorsvörn 26. apríl 2011 – Magnús Árni Magnússon Magnús Árni Magnússon varði doktorsritgerð sína „Evrópusamruninn á Íslandi og Möltu: Efnahagshvatar og pólitískar hindranir“ 26. apríl 2011 í stjórnmálafræði við Stjórnmálafræðideild Háskóla Íslands. Þorgerður Einarsdóttir, forseti Stjórnmálafræðideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Sieglinde Gstöhl, prófessor við College of Europe í Brugge og forstöðumaður Evrópufræðináms við skólann, og Maximilian Conrad, lektor við Stjórnmálafræðideild Háskóla Íslands. Leiðbeinandi var Baldur Þórhallsson, prófessor í stjórnmálafræði, og í doktorsnefnd sátu Guðmundur Hálfdanarson, prófessor í sagnfræði, Gunnar Helgi Kristinsson, prófessor í stjórnmálafræði, og Valur Ingimundarson, prófessor í sagnfræði. Ritgerðin fjallar um mismunandi leiðir sem Íslendingar og Maltverjar hafa farið í þátttöku sinni í Evrópusamrunanum á tímabilinu 1989–2009. Þrátt fyrir mikla andstöðu í báðum löndunum tók Ísland þátt í samrunanum innan Evrópska efnahagssvæðisins (EES) og Schengen-sáttmálans og sótti loks um aðild að Evrópusambandinu 2009. Malta sótti um aðild 1990 og gekk í sambandið 2004. Skýrð er þátttaka í Evrópusamrunanum í löndum þar sem virk andstaða er við hann og um leið prófaður kenningarrammi Sieglinde Gstöhl um efnahagslega hvata og pólitískar hindranir sem einkennast af varðstöðu um sjálfsmynd þjóða. Niðurstaðan er að efnahagshvatar á Möltu til að ganga í Evrópusambandið hafi verið sterkir frá því snemma á tíunda áratug síðustu aldar og á Íslandi sterkir í upphafi en hins vegar orðið veikir með aðildinni að EES. Þá hafi pólitískar hindranir á Íslandi, svo sem etnísk þjóðernishyggja og afstaða lykilatvinnugreina til Evrópusamrunans, verið mun meiri en þær hindranir sem pólitískt sundurlyndi og svæðisbundin þjóðernishyggja ollu á Möltu. Höfundur telur að líkan Gstöhl með ákveðnum breytingum gagnist vel til að varpa ljósi á þá meginþætti sem hafa áhrif á Evrópusamrunaþróunina á Íslandi og á Möltu.

Doktorsvörn 26. apríl 2011 – Magnús Árni Magnússon Magnús Árni Magnússon varði doktorsritgerð sína „Evrópusamruninn á Íslandi og Möltu: Efnahagshvatar og pólitískar hindranir“ 26. apríl 2011 í stjórnmálafræði við Stjórnmálafræðideild Háskóla Íslands. Þorgerður Einarsdóttir, forseti Stjórnmálafræðideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Sieglinde Gstöhl, prófessor við College of Europe í Brugge og forstöðumaður Evrópufræðináms við skólann, og Maximilian Conrad, lektor við Stjórnmálafræðideild Háskóla Íslands. Leiðbeinandi var Baldur Þórhallsson, prófessor í stjórnmálafræði, og í doktorsnefnd sátu Guðmundur Hálfdanarson, prófessor í sagnfræði, Gunnar Helgi Kristinsson, prófessor í stjórnmálafræði, og Valur Ingimundarson, prófessor í sagnfræði. Ritgerðin fjallar um mismunandi leiðir sem Íslendingar og Maltverjar hafa farið í þátttöku sinni í Evrópusamrunanum á tímabilinu 1989–2009. Þrátt fyrir mikla andstöðu í báðum löndunum tók Ísland þátt í samrunanum innan Evrópska efnahagssvæðisins (EES) og Schengen-sáttmálans og sótti loks um aðild að Evrópusambandinu 2009. Malta sótti um aðild 1990 og gekk í sambandið 2004. Skýrð er þátttaka í Evrópusamrunanum í löndum þar sem virk andstaða er við hann og um leið prófaður kenningarrammi Sieglinde Gstöhl um efnahagslega hvata og pólitískar hindranir sem einkennast af varðstöðu um sjálfsmynd þjóða. Niðurstaðan er að efnahagshvatar á Möltu til að ganga í Evrópusambandið hafi verið sterkir frá því snemma á tíunda áratug síðustu aldar og á Íslandi sterkir í upphafi en hins vegar orðið veikir með aðildinni að EES. Þá hafi pólitískar hindranir á Íslandi, svo sem etnísk þjóðernishyggja og afstaða lykilatvinnugreina til Evrópusamrunans, verið mun meiri en þær hindranir sem pólitískt sundurlyndi og svæðisbundin þjóðernishyggja ollu á Möltu. Höfundur telur að líkan Gstöhl með ákveðnum breytingum gagnist vel til að varpa ljósi á þá meginþætti sem hafa áhrif á Evrópusamrunaþróunina á Íslandi og á Möltu.

Doktorsvörn 26. apríl 2011 – Magnús Árni Magnússon Magnús Árni Magnússon varði doktorsritgerð sína „Evrópusamruninn á Íslandi og Möltu: Efnahagshvatar og pólitískar hindranir“ 26. apríl 2011 í stjórnmálafræði við Stjórnmálafræðideild Háskóla Íslands. Þorgerður Einarsdóttir, forseti Stjórnmálafræðideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Sieglinde Gstöhl, prófessor við College of Europe í Brugge og forstöðumaður Evrópufræðináms við skólann, og Maximilian Conrad, lektor við Stjórnmálafræðideild Háskóla Íslands. Leiðbeinandi var Baldur Þórhallsson, prófessor í stjórnmálafræði, og í doktorsnefnd sátu Guðmundur Hálfdanarson, prófessor í sagnfræði, Gunnar Helgi Kristinsson, prófessor í stjórnmálafræði, og Valur Ingimundarson, prófessor í sagnfræði. Ritgerðin fjallar um mismunandi leiðir sem Íslendingar og Maltverjar hafa farið í þátttöku sinni í Evrópusamrunanum á tímabilinu 1989–2009. Þrátt fyrir mikla andstöðu í báðum löndunum tók Ísland þátt í samrunanum innan Evrópska efnahagssvæðisins (EES) og Schengen-sáttmálans og sótti loks um aðild að Evrópusambandinu 2009. Malta sótti um aðild 1990 og gekk í sambandið 2004. Skýrð er þátttaka í Evrópusamrunanum í löndum þar sem virk andstaða er við hann og um leið prófaður kenningarrammi Sieglinde Gstöhl um efnahagslega hvata og pólitískar hindranir sem einkennast af varðstöðu um sjálfsmynd þjóða. Niðurstaðan er að efnahagshvatar á Möltu til að ganga í Evrópusambandið hafi verið sterkir frá því snemma á tíunda áratug síðustu aldar og á Íslandi sterkir í upphafi en hins vegar orðið veikir með aðildinni að EES. Þá hafi pólitískar hindranir á Íslandi, svo sem etnísk þjóðernishyggja og afstaða lykilatvinnugreina til Evrópusamrunans, verið mun meiri en þær hindranir sem pólitískt sundurlyndi og svæðisbundin þjóðernishyggja ollu á Möltu. Höfundur telur að líkan Gstöhl með ákveðnum breytingum gagnist vel til að varpa ljósi á þá meginþætti sem hafa áhrif á Evrópusamrunaþróunina á Íslandi og á Möltu.

Doktorsvörn 26. apríl 2011 – Magnús Árni Magnússon Magnús Árni Magnússon varði doktorsritgerð sína „Evrópusamruninn á Íslandi og Möltu: Efnahagshvatar og pólitískar hindranir“ 26. apríl 2011 í stjórnmálafræði við Stjórnmálafræðideild Háskóla Íslands. Þorgerður Einarsdóttir, forseti Stjórnmálafræðideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Sieglinde Gstöhl, prófessor við College of Europe í Brugge og forstöðumaður Evrópufræðináms við skólann, og Maximilian Conrad, lektor við Stjórnmálafræðideild Háskóla Íslands. Leiðbeinandi var Baldur Þórhallsson, prófessor í stjórnmálafræði, og í doktorsnefnd sátu Guðmundur Hálfdanarson, prófessor í sagnfræði, Gunnar Helgi Kristinsson, prófessor í stjórnmálafræði, og Valur Ingimundarson, prófessor í sagnfræði. Ritgerðin fjallar um mismunandi leiðir sem Íslendingar og Maltverjar hafa farið í þátttöku sinni í Evrópusamrunanum á tímabilinu 1989–2009. Þrátt fyrir mikla andstöðu í báðum löndunum tók Ísland þátt í samrunanum innan Evrópska efnahagssvæðisins (EES) og Schengen-sáttmálans og sótti loks um aðild að Evrópusambandinu 2009. Malta sótti um aðild 1990 og gekk í sambandið 2004. Skýrð er þátttaka í Evrópusamrunanum í löndum þar sem virk andstaða er við hann og um leið prófaður kenningarrammi Sieglinde Gstöhl um efnahagslega hvata og pólitískar hindranir sem einkennast af varðstöðu um sjálfsmynd þjóða. Niðurstaðan er að efnahagshvatar á Möltu til að ganga í Evrópusambandið hafi verið sterkir frá því snemma á tíunda áratug síðustu aldar og á Íslandi sterkir í upphafi en hins vegar orðið veikir með aðildinni að EES. Þá hafi pólitískar hindranir á Íslandi, svo sem etnísk þjóðernishyggja og afstaða lykilatvinnugreina til Evrópusamrunans, verið mun meiri en þær hindranir sem pólitískt sundurlyndi og svæðisbundin þjóðernishyggja ollu á Möltu. Höfundur telur að líkan Gstöhl með ákveðnum breytingum gagnist vel til að varpa ljósi á þá meginþætti sem hafa áhrif á Evrópusamrunaþróunina á Íslandi og á Möltu.

Doktorsvörn 26. apríl 2011 – Magnús Árni Magnússon Magnús Árni Magnússon varði doktorsritgerð sína „Evrópusamruninn á Íslandi og Möltu: Efnahagshvatar og pólitískar hindranir“ 26. apríl 2011 í stjórnmálafræði við Stjórnmálafræðideild Háskóla Íslands. Þorgerður Einarsdóttir, forseti Stjórnmálafræðideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Sieglinde Gstöhl, prófessor við College of Europe í Brugge og forstöðumaður Evrópufræðináms við skólann, og Maximilian Conrad, lektor við Stjórnmálafræðideild Háskóla Íslands. Leiðbeinandi var Baldur Þórhallsson, prófessor í stjórnmálafræði, og í doktorsnefnd sátu Guðmundur Hálfdanarson, prófessor í sagnfræði, Gunnar Helgi Kristinsson, prófessor í stjórnmálafræði, og Valur Ingimundarson, prófessor í sagnfræði. Ritgerðin fjallar um mismunandi leiðir sem Íslendingar og Maltverjar hafa farið í þátttöku sinni í Evrópusamrunanum á tímabilinu 1989–2009. Þrátt fyrir mikla andstöðu í báðum löndunum tók Ísland þátt í samrunanum innan Evrópska efnahagssvæðisins (EES) og Schengen-sáttmálans og sótti loks um aðild að Evrópusambandinu 2009. Malta sótti um aðild 1990 og gekk í sambandið 2004. Skýrð er þátttaka í Evrópusamrunanum í löndum þar sem virk andstaða er við hann og um leið prófaður kenningarrammi Sieglinde Gstöhl um efnahagslega hvata og pólitískar hindranir sem einkennast af varðstöðu um sjálfsmynd þjóða. Niðurstaðan er að efnahagshvatar á Möltu til að ganga í Evrópusambandið hafi verið sterkir frá því snemma á tíunda áratug síðustu aldar og á Íslandi sterkir í upphafi en hins vegar orðið veikir með aðildinni að EES. Þá hafi pólitískar hindranir á Íslandi, svo sem etnísk þjóðernishyggja og afstaða lykilatvinnugreina til Evrópusamrunans, verið mun meiri en þær hindranir sem pólitískt sundurlyndi og svæðisbundin þjóðernishyggja ollu á Möltu. Höfundur telur að líkan Gstöhl með ákveðnum breytingum gagnist vel til að varpa ljósi á þá meginþætti sem hafa áhrif á Evrópusamrunaþróunina á Íslandi og á Möltu.

Doktorsvörn 26. apríl 2011 – Magnús Árni Magnússon Magnús Árni Magnússon varði doktorsritgerð sína „Evrópusamruninn á Íslandi og Möltu: Efnahagshvatar og pólitískar hindranir“ 26. apríl 2011 í stjórnmálafræði við Stjórnmálafræðideild Háskóla Íslands. Þorgerður Einarsdóttir, forseti Stjórnmálafræðideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Sieglinde Gstöhl, prófessor við College of Europe í Brugge og forstöðumaður Evrópufræðináms við skólann, og Maximilian Conrad, lektor við Stjórnmálafræðideild Háskóla Íslands. Leiðbeinandi var Baldur Þórhallsson, prófessor í stjórnmálafræði, og í doktorsnefnd sátu Guðmundur Hálfdanarson, prófessor í sagnfræði, Gunnar Helgi Kristinsson, prófessor í stjórnmálafræði, og Valur Ingimundarson, prófessor í sagnfræði. Ritgerðin fjallar um mismunandi leiðir sem Íslendingar og Maltverjar hafa farið í þátttöku sinni í Evrópusamrunanum á tímabilinu 1989–2009. Þrátt fyrir mikla andstöðu í báðum löndunum tók Ísland þátt í samrunanum innan Evrópska efnahagssvæðisins (EES) og Schengen-sáttmálans og sótti loks um aðild að Evrópusambandinu 2009. Malta sótti um aðild 1990 og gekk í sambandið 2004. Skýrð er þátttaka í Evrópusamrunanum í löndum þar sem virk andstaða er við hann og um leið prófaður kenningarrammi Sieglinde Gstöhl um efnahagslega hvata og pólitískar hindranir sem einkennast af varðstöðu um sjálfsmynd þjóða. Niðurstaðan er að efnahagshvatar á Möltu til að ganga í Evrópusambandið hafi verið sterkir frá því snemma á tíunda áratug síðustu aldar og á Íslandi sterkir í upphafi en hins vegar orðið veikir með aðildinni að EES. Þá hafi pólitískar hindranir á Íslandi, svo sem etnísk þjóðernishyggja og afstaða lykilatvinnugreina til Evrópusamrunans, verið mun meiri en þær hindranir sem pólitískt sundurlyndi og svæðisbundin þjóðernishyggja ollu á Möltu. Höfundur telur að líkan Gstöhl með ákveðnum breytingum gagnist vel til að varpa ljósi á þá meginþætti sem hafa áhrif á Evrópusamrunaþróunina á Íslandi og á Möltu.