Doktorsvörn í lyfjafræði – 17. september 2012 – María Dolores Moya Ortega María Dolores Moya Ortega varði doktorsritgerð sína „Sýklódextrín hlaup sem lyfjaferjur“ við Lyfjafræðideild Háskóla Íslands 17. september 2012. Már Másson, forseti Lyfjafræðideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Hanne Hjorth Tønnesen, prófessor við háskólann í Osló, og Francesco Trotta, prófessor við háskólann í Tórínó á Ítalíu. Leiðbeinandi var Þorsteinn Loftsson, prófessor við Lyfjafræðideild, og auk hans voru í doktorsnefndinni Einar Stefánsson, prófessor í Læknadeild, Carmen Alvarez Lorenzo, prófessor í Lyfjafræðideild háskólans í Santiago de Compostela, Kim Lambertsen Larsen, dósent í Efnafræðideild Álaborgarháskóla, og Hákon Hrafn Sigurðsson, dósent í Lyfjafræðideild. Helsti samstarfsaðili að rannsókninni var Lyfjafræðideild háskólans í Santiago de Compostela á Spáni. Ritgerðin fjallar um þróun á makró- og nanóhlaupum sem lyfjaferjum. Virkni lyfs byggist ekki aðeins á tengingu lyfjasameindarinnar við lyfjaviðtæki í líkama manna og dýra heldur einnig á hversu auðveldlega lyfjasameindirnar komast að viðtækinu. Lyfjaferjur eru efnasambönd eða nanóagnir sem ferja lyfjasameindir til viðtækja í líkamanum. Þannig er til dæmis hægt að nota lyfjaferjur til að flytja lyf frá yfirborði augans inn í augað, til að flytja lyf með blóðinu til krabbameinsæxla eða frá blóðrásinni til miðtaugakerfisins. Í doktorsverkefninu voru þróuð vatnssækin nanóhlaup sem lyfjaferjur. Hlaupin eru mynduð úr neti sýklódextrína og vatni. Sýklódextrín-net voru samtengd með því að mynda krosstengi á milli sýklódextrín-sameinda. Netin mynduðu hlaupkúlur sem eru vatnsleysanlegar og hægt að nota í ýmis lyfjaform svo sem augdropa, nefúða og stungulyf. Sýklódextrínhóparnir sem mynda netið geta bundið fitusækin lyf, þ.e. myndað vatnsleysanlegar efnafléttur með torleysanlegum lyfjum. Eftir lyfjagjöf bera hlaupkúlurnar lyfjasameindirnar að lyfjaviðtækinu þar sem þær losna frá sýkódextrínhópunum til að tengjast viðtækinu. Í verkefninu var hlaupið notað til að ferja dexametasón inn í augað. Doktorsritgerðin er byggð á fjórum vísindagreinum í alþjóðlegum tímaritum og einu einkaleyfi.

Doktorsvörn í lyfjafræði – 17. september 2012 – María Dolores Moya Ortega María Dolores Moya Ortega varði doktorsritgerð sína „Sýklódextrín hlaup sem lyfjaferjur“ við Lyfjafræðideild Háskóla Íslands 17. september 2012. Már Másson, forseti Lyfjafræðideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Hanne Hjorth Tønnesen, prófessor við háskólann í Osló, og Francesco Trotta, prófessor við háskólann í Tórínó á Ítalíu. Leiðbeinandi var Þorsteinn Loftsson, prófessor við Lyfjafræðideild, og auk hans voru í doktorsnefndinni Einar Stefánsson, prófessor í Læknadeild, Carmen Alvarez Lorenzo, prófessor í Lyfjafræðideild háskólans í Santiago de Compostela, Kim Lambertsen Larsen, dósent í Efnafræðideild Álaborgarháskóla, og Hákon Hrafn Sigurðsson, dósent í Lyfjafræðideild. Helsti samstarfsaðili að rannsókninni var Lyfjafræðideild háskólans í Santiago de Compostela á Spáni. Ritgerðin fjallar um þróun á makró- og nanóhlaupum sem lyfjaferjum. Virkni lyfs byggist ekki aðeins á tengingu lyfjasameindarinnar við lyfjaviðtæki í líkama manna og dýra heldur einnig á hversu auðveldlega lyfjasameindirnar komast að viðtækinu. Lyfjaferjur eru efnasambönd eða nanóagnir sem ferja lyfjasameindir til viðtækja í líkamanum. Þannig er til dæmis hægt að nota lyfjaferjur til að flytja lyf frá yfirborði augans inn í augað, til að flytja lyf með blóðinu til krabbameinsæxla eða frá blóðrásinni til miðtaugakerfisins. Í doktorsverkefninu voru þróuð vatnssækin nanóhlaup sem lyfjaferjur. Hlaupin eru mynduð úr neti sýklódextrína og vatni. Sýklódextrín-net voru samtengd með því að mynda krosstengi á milli sýklódextrín-sameinda. Netin mynduðu hlaupkúlur sem eru vatnsleysanlegar og hægt að nota í ýmis lyfjaform svo sem augdropa, nefúða og stungulyf. Sýklódextrínhóparnir sem mynda netið geta bundið fitusækin lyf, þ.e. myndað vatnsleysanlegar efnafléttur með torleysanlegum lyfjum. Eftir lyfjagjöf bera hlaupkúlurnar lyfjasameindirnar að lyfjaviðtækinu þar sem þær losna frá sýkódextrínhópunum til að tengjast viðtækinu. Í verkefninu var hlaupið notað til að ferja dexametasón inn í augað. Doktorsritgerðin er byggð á fjórum vísindagreinum í alþjóðlegum tímaritum og einu einkaleyfi.

Doktorsvörn í lyfjafræði – 17. september 2012 – María Dolores Moya Ortega María Dolores Moya Ortega varði doktorsritgerð sína „Sýklódextrín hlaup sem lyfjaferjur“ við Lyfjafræðideild Háskóla Íslands 17. september 2012. Már Másson, forseti Lyfjafræðideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Hanne Hjorth Tønnesen, prófessor við háskólann í Osló, og Francesco Trotta, prófessor við háskólann í Tórínó á Ítalíu. Leiðbeinandi var Þorsteinn Loftsson, prófessor við Lyfjafræðideild, og auk hans voru í doktorsnefndinni Einar Stefánsson, prófessor í Læknadeild, Carmen Alvarez Lorenzo, prófessor í Lyfjafræðideild háskólans í Santiago de Compostela, Kim Lambertsen Larsen, dósent í Efnafræðideild Álaborgarháskóla, og Hákon Hrafn Sigurðsson, dósent í Lyfjafræðideild. Helsti samstarfsaðili að rannsókninni var Lyfjafræðideild háskólans í Santiago de Compostela á Spáni. Ritgerðin fjallar um þróun á makró- og nanóhlaupum sem lyfjaferjum. Virkni lyfs byggist ekki aðeins á tengingu lyfjasameindarinnar við lyfjaviðtæki í líkama manna og dýra heldur einnig á hversu auðveldlega lyfjasameindirnar komast að viðtækinu. Lyfjaferjur eru efnasambönd eða nanóagnir sem ferja lyfjasameindir til viðtækja í líkamanum. Þannig er til dæmis hægt að nota lyfjaferjur til að flytja lyf frá yfirborði augans inn í augað, til að flytja lyf með blóðinu til krabbameinsæxla eða frá blóðrásinni til miðtaugakerfisins. Í doktorsverkefninu voru þróuð vatnssækin nanóhlaup sem lyfjaferjur. Hlaupin eru mynduð úr neti sýklódextrína og vatni. Sýklódextrín-net voru samtengd með því að mynda krosstengi á milli sýklódextrín-sameinda. Netin mynduðu hlaupkúlur sem eru vatnsleysanlegar og hægt að nota í ýmis lyfjaform svo sem augdropa, nefúða og stungulyf. Sýklódextrínhóparnir sem mynda netið geta bundið fitusækin lyf, þ.e. myndað vatnsleysanlegar efnafléttur með torleysanlegum lyfjum. Eftir lyfjagjöf bera hlaupkúlurnar lyfjasameindirnar að lyfjaviðtækinu þar sem þær losna frá sýkódextrínhópunum til að tengjast viðtækinu. Í verkefninu var hlaupið notað til að ferja dexametasón inn í augað. Doktorsritgerðin er byggð á fjórum vísindagreinum í alþjóðlegum tímaritum og einu einkaleyfi.

Doktorsvörn í lyfjafræði – 17. september 2012 – María Dolores Moya Ortega María Dolores Moya Ortega varði doktorsritgerð sína „Sýklódextrín hlaup sem lyfjaferjur“ við Lyfjafræðideild Háskóla Íslands 17. september 2012. Már Másson, forseti Lyfjafræðideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Hanne Hjorth Tønnesen, prófessor við háskólann í Osló, og Francesco Trotta, prófessor við háskólann í Tórínó á Ítalíu. Leiðbeinandi var Þorsteinn Loftsson, prófessor við Lyfjafræðideild, og auk hans voru í doktorsnefndinni Einar Stefánsson, prófessor í Læknadeild, Carmen Alvarez Lorenzo, prófessor í Lyfjafræðideild háskólans í Santiago de Compostela, Kim Lambertsen Larsen, dósent í Efnafræðideild Álaborgarháskóla, og Hákon Hrafn Sigurðsson, dósent í Lyfjafræðideild. Helsti samstarfsaðili að rannsókninni var Lyfjafræðideild háskólans í Santiago de Compostela á Spáni. Ritgerðin fjallar um þróun á makró- og nanóhlaupum sem lyfjaferjum. Virkni lyfs byggist ekki aðeins á tengingu lyfjasameindarinnar við lyfjaviðtæki í líkama manna og dýra heldur einnig á hversu auðveldlega lyfjasameindirnar komast að viðtækinu. Lyfjaferjur eru efnasambönd eða nanóagnir sem ferja lyfjasameindir til viðtækja í líkamanum. Þannig er til dæmis hægt að nota lyfjaferjur til að flytja lyf frá yfirborði augans inn í augað, til að flytja lyf með blóðinu til krabbameinsæxla eða frá blóðrásinni til miðtaugakerfisins. Í doktorsverkefninu voru þróuð vatnssækin nanóhlaup sem lyfjaferjur. Hlaupin eru mynduð úr neti sýklódextrína og vatni. Sýklódextrín-net voru samtengd með því að mynda krosstengi á milli sýklódextrín-sameinda. Netin mynduðu hlaupkúlur sem eru vatnsleysanlegar og hægt að nota í ýmis lyfjaform svo sem augdropa, nefúða og stungulyf. Sýklódextrínhóparnir sem mynda netið geta bundið fitusækin lyf, þ.e. myndað vatnsleysanlegar efnafléttur með torleysanlegum lyfjum. Eftir lyfjagjöf bera hlaupkúlurnar lyfjasameindirnar að lyfjaviðtækinu þar sem þær losna frá sýkódextrínhópunum til að tengjast viðtækinu. Í verkefninu var hlaupið notað til að ferja dexametasón inn í augað. Doktorsritgerðin er byggð á fjórum vísindagreinum í alþjóðlegum tímaritum og einu einkaleyfi.

Doktorsvörn í lyfjafræði – 17. september 2012 – María Dolores Moya Ortega María Dolores Moya Ortega varði doktorsritgerð sína „Sýklódextrín hlaup sem lyfjaferjur“ við Lyfjafræðideild Háskóla Íslands 17. september 2012. Már Másson, forseti Lyfjafræðideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Hanne Hjorth Tønnesen, prófessor við háskólann í Osló, og Francesco Trotta, prófessor við háskólann í Tórínó á Ítalíu. Leiðbeinandi var Þorsteinn Loftsson, prófessor við Lyfjafræðideild, og auk hans voru í doktorsnefndinni Einar Stefánsson, prófessor í Læknadeild, Carmen Alvarez Lorenzo, prófessor í Lyfjafræðideild háskólans í Santiago de Compostela, Kim Lambertsen Larsen, dósent í Efnafræðideild Álaborgarháskóla, og Hákon Hrafn Sigurðsson, dósent í Lyfjafræðideild. Helsti samstarfsaðili að rannsókninni var Lyfjafræðideild háskólans í Santiago de Compostela á Spáni. Ritgerðin fjallar um þróun á makró- og nanóhlaupum sem lyfjaferjum. Virkni lyfs byggist ekki aðeins á tengingu lyfjasameindarinnar við lyfjaviðtæki í líkama manna og dýra heldur einnig á hversu auðveldlega lyfjasameindirnar komast að viðtækinu. Lyfjaferjur eru efnasambönd eða nanóagnir sem ferja lyfjasameindir til viðtækja í líkamanum. Þannig er til dæmis hægt að nota lyfjaferjur til að flytja lyf frá yfirborði augans inn í augað, til að flytja lyf með blóðinu til krabbameinsæxla eða frá blóðrásinni til miðtaugakerfisins. Í doktorsverkefninu voru þróuð vatnssækin nanóhlaup sem lyfjaferjur. Hlaupin eru mynduð úr neti sýklódextrína og vatni. Sýklódextrín-net voru samtengd með því að mynda krosstengi á milli sýklódextrín-sameinda. Netin mynduðu hlaupkúlur sem eru vatnsleysanlegar og hægt að nota í ýmis lyfjaform svo sem augdropa, nefúða og stungulyf. Sýklódextrínhóparnir sem mynda netið geta bundið fitusækin lyf, þ.e. myndað vatnsleysanlegar efnafléttur með torleysanlegum lyfjum. Eftir lyfjagjöf bera hlaupkúlurnar lyfjasameindirnar að lyfjaviðtækinu þar sem þær losna frá sýkódextrínhópunum til að tengjast viðtækinu. Í verkefninu var hlaupið notað til að ferja dexametasón inn í augað. Doktorsritgerðin er byggð á fjórum vísindagreinum í alþjóðlegum tímaritum og einu einkaleyfi.

Doktorsvörn í lyfjafræði – 17. september 2012 – María Dolores Moya Ortega María Dolores Moya Ortega varði doktorsritgerð sína „Sýklódextrín hlaup sem lyfjaferjur“ við Lyfjafræðideild Háskóla Íslands 17. september 2012. Már Másson, forseti Lyfjafræðideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Hanne Hjorth Tønnesen, prófessor við háskólann í Osló, og Francesco Trotta, prófessor við háskólann í Tórínó á Ítalíu. Leiðbeinandi var Þorsteinn Loftsson, prófessor við Lyfjafræðideild, og auk hans voru í doktorsnefndinni Einar Stefánsson, prófessor í Læknadeild, Carmen Alvarez Lorenzo, prófessor í Lyfjafræðideild háskólans í Santiago de Compostela, Kim Lambertsen Larsen, dósent í Efnafræðideild Álaborgarháskóla, og Hákon Hrafn Sigurðsson, dósent í Lyfjafræðideild. Helsti samstarfsaðili að rannsókninni var Lyfjafræðideild háskólans í Santiago de Compostela á Spáni. Ritgerðin fjallar um þróun á makró- og nanóhlaupum sem lyfjaferjum. Virkni lyfs byggist ekki aðeins á tengingu lyfjasameindarinnar við lyfjaviðtæki í líkama manna og dýra heldur einnig á hversu auðveldlega lyfjasameindirnar komast að viðtækinu. Lyfjaferjur eru efnasambönd eða nanóagnir sem ferja lyfjasameindir til viðtækja í líkamanum. Þannig er til dæmis hægt að nota lyfjaferjur til að flytja lyf frá yfirborði augans inn í augað, til að flytja lyf með blóðinu til krabbameinsæxla eða frá blóðrásinni til miðtaugakerfisins. Í doktorsverkefninu voru þróuð vatnssækin nanóhlaup sem lyfjaferjur. Hlaupin eru mynduð úr neti sýklódextrína og vatni. Sýklódextrín-net voru samtengd með því að mynda krosstengi á milli sýklódextrín-sameinda. Netin mynduðu hlaupkúlur sem eru vatnsleysanlegar og hægt að nota í ýmis lyfjaform svo sem augdropa, nefúða og stungulyf. Sýklódextrínhóparnir sem mynda netið geta bundið fitusækin lyf, þ.e. myndað vatnsleysanlegar efnafléttur með torleysanlegum lyfjum. Eftir lyfjagjöf bera hlaupkúlurnar lyfjasameindirnar að lyfjaviðtækinu þar sem þær losna frá sýkódextrínhópunum til að tengjast viðtækinu. Í verkefninu var hlaupið notað til að ferja dexametasón inn í augað. Doktorsritgerðin er byggð á fjórum vísindagreinum í alþjóðlegum tímaritum og einu einkaleyfi.

Doktorsvörn í lyfjafræði – 17. september 2012 – María Dolores Moya Ortega María Dolores Moya Ortega varði doktorsritgerð sína „Sýklódextrín hlaup sem lyfjaferjur“ við Lyfjafræðideild Háskóla Íslands 17. september 2012. Már Másson, forseti Lyfjafræðideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Hanne Hjorth Tønnesen, prófessor við háskólann í Osló, og Francesco Trotta, prófessor við háskólann í Tórínó á Ítalíu. Leiðbeinandi var Þorsteinn Loftsson, prófessor við Lyfjafræðideild, og auk hans voru í doktorsnefndinni Einar Stefánsson, prófessor í Læknadeild, Carmen Alvarez Lorenzo, prófessor í Lyfjafræðideild háskólans í Santiago de Compostela, Kim Lambertsen Larsen, dósent í Efnafræðideild Álaborgarháskóla, og Hákon Hrafn Sigurðsson, dósent í Lyfjafræðideild. Helsti samstarfsaðili að rannsókninni var Lyfjafræðideild háskólans í Santiago de Compostela á Spáni. Ritgerðin fjallar um þróun á makró- og nanóhlaupum sem lyfjaferjum. Virkni lyfs byggist ekki aðeins á tengingu lyfjasameindarinnar við lyfjaviðtæki í líkama manna og dýra heldur einnig á hversu auðveldlega lyfjasameindirnar komast að viðtækinu. Lyfjaferjur eru efnasambönd eða nanóagnir sem ferja lyfjasameindir til viðtækja í líkamanum. Þannig er til dæmis hægt að nota lyfjaferjur til að flytja lyf frá yfirborði augans inn í augað, til að flytja lyf með blóðinu til krabbameinsæxla eða frá blóðrásinni til miðtaugakerfisins. Í doktorsverkefninu voru þróuð vatnssækin nanóhlaup sem lyfjaferjur. Hlaupin eru mynduð úr neti sýklódextrína og vatni. Sýklódextrín-net voru samtengd með því að mynda krosstengi á milli sýklódextrín-sameinda. Netin mynduðu hlaupkúlur sem eru vatnsleysanlegar og hægt að nota í ýmis lyfjaform svo sem augdropa, nefúða og stungulyf. Sýklódextrínhóparnir sem mynda netið geta bundið fitusækin lyf, þ.e. myndað vatnsleysanlegar efnafléttur með torleysanlegum lyfjum. Eftir lyfjagjöf bera hlaupkúlurnar lyfjasameindirnar að lyfjaviðtækinu þar sem þær losna frá sýkódextrínhópunum til að tengjast viðtækinu. Í verkefninu var hlaupið notað til að ferja dexametasón inn í augað. Doktorsritgerðin er byggð á fjórum vísindagreinum í alþjóðlegum tímaritum og einu einkaleyfi.

Doktorsvörn í lyfjafræði – 17. september 2012 – María Dolores Moya Ortega María Dolores Moya Ortega varði doktorsritgerð sína „Sýklódextrín hlaup sem lyfjaferjur“ við Lyfjafræðideild Háskóla Íslands 17. september 2012. Már Másson, forseti Lyfjafræðideildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Hanne Hjorth Tønnesen, prófessor við háskólann í Osló, og Francesco Trotta, prófessor við háskólann í Tórínó á Ítalíu. Leiðbeinandi var Þorsteinn Loftsson, prófessor við Lyfjafræðideild, og auk hans voru í doktorsnefndinni Einar Stefánsson, prófessor í Læknadeild, Carmen Alvarez Lorenzo, prófessor í Lyfjafræðideild háskólans í Santiago de Compostela, Kim Lambertsen Larsen, dósent í Efnafræðideild Álaborgarháskóla, og Hákon Hrafn Sigurðsson, dósent í Lyfjafræðideild. Helsti samstarfsaðili að rannsókninni var Lyfjafræðideild háskólans í Santiago de Compostela á Spáni. Ritgerðin fjallar um þróun á makró- og nanóhlaupum sem lyfjaferjum. Virkni lyfs byggist ekki aðeins á tengingu lyfjasameindarinnar við lyfjaviðtæki í líkama manna og dýra heldur einnig á hversu auðveldlega lyfjasameindirnar komast að viðtækinu. Lyfjaferjur eru efnasambönd eða nanóagnir sem ferja lyfjasameindir til viðtækja í líkamanum. Þannig er til dæmis hægt að nota lyfjaferjur til að flytja lyf frá yfirborði augans inn í augað, til að flytja lyf með blóðinu til krabbameinsæxla eða frá blóðrásinni til miðtaugakerfisins. Í doktorsverkefninu voru þróuð vatnssækin nanóhlaup sem lyfjaferjur. Hlaupin eru mynduð úr neti sýklódextrína og vatni. Sýklódextrín-net voru samtengd með því að mynda krosstengi á milli sýklódextrín-sameinda. Netin mynduðu hlaupkúlur sem eru vatnsleysanlegar og hægt að nota í ýmis lyfjaform svo sem augdropa, nefúða og stungulyf. Sýklódextrínhóparnir sem mynda netið geta bundið fitusækin lyf, þ.e. myndað vatnsleysanlegar efnafléttur með torleysanlegum lyfjum. Eftir lyfjagjöf bera hlaupkúlurnar lyfjasameindirnar að lyfjaviðtækinu þar sem þær losna frá sýkódextrínhópunum til að tengjast viðtækinu. Í verkefninu var hlaupið notað til að ferja dexametasón inn í augað. Doktorsritgerðin er byggð á fjórum vísindagreinum í alþjóðlegum tímaritum og einu einkaleyfi.