Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 –
Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. –
Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. –
Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum.
Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 –
Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. –
Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. –
Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum.
Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 –
Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. –
Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. –
Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum.
Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 –
Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. –
Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. –
Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum.
Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 –
Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. –
Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. –
Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum.
Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 –
Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. –
Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. –
Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum.
Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 –
Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. –
Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. –
Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum.
Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 –
Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. –
Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. –
Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum.
Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 –
Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. –
Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. –
Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum.
Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 –
Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. –
Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. –
Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum.
Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 –
Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. –
Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. –
Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum.
Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 –
Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. –
Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. –
Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum.
Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 –
Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. –
Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. –
Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum.
Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 –
Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. –
Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. –
Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum.
Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 –
Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. –
Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. –
Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum.
Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 –
Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. –
Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. –
Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum.
Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 –
Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. –
Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. –
Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum.
Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 –
Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. –
Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. –
Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum.
Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 –
Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. –
Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. –
Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum.
Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.