• HÍ - Doktorsvörn - Rakel Guðmundsdóttir
    Doktorsvarnir
    Líf- og umhverfisvísindadeild
    Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 – Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. – Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. – Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum. Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
  • HÍ - Doktorsvörn - Rakel Guðmundsdóttir
    Doktorsvarnir
    Líf- og umhverfisvísindadeild
    Áheyrendur
    Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 – Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. – Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. – Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum. Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
  • HÍ - Doktorsvörn - Rakel Guðmundsdóttir
    Doktorsvarnir
    Líf- og umhverfisvísindadeild
    Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 – Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. – Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. – Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum. Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
  • HÍ - Doktorsvörn - Rakel Guðmundsdóttir
    Doktorsvarnir
    Líf- og umhverfisvísindadeild
    Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 – Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. – Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. – Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum. Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
  • HÍ - Doktorsvörn - Rakel Guðmundsdóttir
    Doktorsvarnir
    Líf- og umhverfisvísindadeild
    Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 – Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. – Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. – Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum. Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
  • HÍ - Doktorsvörn - Rakel Guðmundsdóttir
    Doktorsvarnir
    Líf- og umhverfisvísindadeild
    Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 – Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. – Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. – Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum. Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
  • HÍ - Doktorsvörn - Rakel Guðmundsdóttir
    Doktorsvarnir
    Líf- og umhverfisvísindadeild
    Áheyrendur
    Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 – Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. – Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. – Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum. Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
  • HÍ - Doktorsvörn - Rakel Guðmundsdóttir
    Doktorsvarnir
    Líf- og umhverfisvísindadeild
    Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 – Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. – Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. – Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum. Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
  • HÍ - Doktorsvörn - Rakel Guðmundsdóttir
    Doktorsvarnir
    Líf- og umhverfisvísindadeild
    Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 – Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. – Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. – Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum. Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
  • HÍ - Doktorsvörn - Rakel Guðmundsdóttir
    Doktorsvarnir
    Líf- og umhverfisvísindadeild
    Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 – Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. – Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. – Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum. Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
  • HÍ - Doktorsvörn - Rakel Guðmundsdóttir
    Doktorsvarnir
    Líf- og umhverfisvísindadeild
    Áheyrendur
    Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 – Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. – Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. – Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum. Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
  • HÍ - Doktorsvörn - Rakel Guðmundsdóttir
    Doktorsvarnir
    Líf- og umhverfisvísindadeild
    Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 – Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. – Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. – Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum. Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
  • HÍ - Doktorsvörn - Rakel Guðmundsdóttir
    Doktorsvarnir
    Líf- og umhverfisvísindadeild
    Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 – Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. – Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. – Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum. Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
  • HÍ - Doktorsvörn - Rakel Guðmundsdóttir
    Doktorsvarnir
    Líf- og umhverfisvísindadeild
    Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 – Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. – Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. – Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum. Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
  • HÍ - Doktorsvörn - Rakel Guðmundsdóttir
    Doktorsvarnir
    Líf- og umhverfisvísindadeild
    Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 – Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. – Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. – Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum. Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
  • HÍ - Doktorsvörn - Rakel Guðmundsdóttir
    Doktorsvarnir
    Líf- og umhverfisvísindadeild
    Áheyrendur
    Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 – Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. – Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. – Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum. Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
  • HÍ - Doktorsvörn - Rakel Guðmundsdóttir
    Doktorsvarnir
    Líf- og umhverfisvísindadeild
    Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 – Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. – Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. – Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum. Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
  • HÍ - Doktorsvörn - Rakel Guðmundsdóttir
    Doktorsvarnir
    Líf- og umhverfisvísindadeild
    Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 – Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. – Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. – Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum. Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.
  • HÍ - Doktorsvörn - Rakel Guðmundsdóttir
    Doktorsvarnir
    Líf- og umhverfisvísindadeild
    Doktorsvörn í líffræði – Rakel Guðmundsdóttir – 9. nóvember 2012 – Rakel Guðmundsdóttir varði doktorsritgerð sína, Frumframleiðendur í norðlægum lækjum og áhrif aukins hita og næringar á framvindu þeirra, 9. nóvember 2012 við Líf- og umhverfisvísindadeild Háskóla Íslands. Eva Benediktsdóttir, forseti deildarinnar, stýrði athöfninni í sal 132 í Öskju, náttúrufræðahúsi háskólans. – Andmælendur voru Richard Battarbee, prófessor við University College í London, og Maria M.K. Kahlert, dósent við Landbúnaðarháskóla Svíþjóðar í Uppsölum. Leiðbeinendur Rakelar voru Brian Moss, prófessor við Háskólann í Liverpool, Gísli Már Gíslason, prófessor við Líf- og umhverfisvísindadeild, og Jón S. Ólafsson, sérfræðingur hjá Veiðimálastofnun. Auk þeirra voru í doktorsnefndinni: Sigurður Reynir Gíslason, við Háskóla Íslands, Karl Gunnarsson, hjá Hafrannsóknastofnun, og Nikolai Friberg, við Árósaháskóla. – Doktorsrannsóknin fjallaði um hugsanleg áhrif loftslagshlýnunar á gróðursamfélög í lækjum. Átta misheitir lækir á jarðhitasvæðinu í Hengladölum á Hellisheiði voru notaðir til þess að prófa tilgátur um þau, sem og tilgátur um áhrif næringarefnaaukningar á gróðurinn í þeim. Í ljós kom að í kaldari lækjunum var meginhluti frumframleiðslunnar til kominn vegna þörungaskánar á steinum en ármosi (Fontinalis antipyretica) var ríkjandi frumframleiðandi í heitari lækjunum. Fjölbreytileiki kísilþörunga var ekki marktækt tengdur hita en flestar tegundir kísilþörunga fundust að jafnaði í kaldari lækjunum. Vaxtarform kísilþörunga voru einsleitust í heitari lækjunum og voru smáir kísilþörungar marktækt meira áberandi í heitari lækjunum en þeim köldu. Þegar næringarefni jukust örvaðist vöxtur ármosans (F. antipyretica) og grænþörunga í heitari lækjunum en að sama skapi minnkaði lífmassi niturbindandi blágrænna baktería (Nostoc spp.). Lífmassi kísilþörunga jókst marktækt við næringarefnaaukninguna en fjölbreytileiki þeirra minnkaði og hreyfanlegum kísilþörungum (Nitzschia spp.) fækkaði einnig.