Doktorsvörn í læknisfræði – Hannes Hrafnkelsson – 7. desember 2012 – Hannes Hrafnkelsson varði doktorsritgerð sína, Áhættuþættir hjarta- og æðasjúkdóma og tengsl líkamsbyggingar við bein hjá 7–9 ára börnum, við Læknadeild Háskóla Íslands 7. desember 2012. Magnús Karl Magnússon, varaforseti deildarinnar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Bonny Specker, prófessor við Univeristy of South Dakota, og Ragnar Bjarnason, prófessor við Læknadeild Háskóla Íslands. Leiðbeinandi var Erlingur S. Jóhannsson, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, og umsjónarkennari var Emil L. Sigurðsson, dósent við Læknadeild sama skóla, og aðrir í doktorsnefndinni voru auk leiðbeinenda Gunnar Sigurðsson og Rafn Benediktsson, prófessorar í lyflækningum við Læknadeild Háskóla Íslands, og Inga Þórsdóttir, forseti Heilbrigðisvísindasviðs Háskóla Íslands. Markmiðið með rannsókninni var að athuga hvort hægt væri að tengja lífsstíl og líkamssamsetningu barna við áhættuþætti hjarta- og æðasjúkdóma annars vegar og beinhag þeirra hins vegar og einnig að sjá hvort hægt væri að hafa áhrif á þessa þætti með íhlutun. Áhersla var lögð á að þróa aðferðir þar sem þátttakendur næðu að auka hreyfingu og breyta mataræði samkvæmt ráðleggingum landlæknisembættisins. Með íhlutun var ekki hægt að sýna fram á marktæka breytingu á BMI eða blóðgildum sem talin eru til áhættuþátta hjarta- og æðasjúkdóma en blóðþrýstingur hækkaði marktækt meira í viðmiðmiðunarhópnum en íhlutunarhópnum. Meginniðurstöður rannsóknarinnar voru þær að fituaukning leiddi ekki til þess að beinmassi ykist í jafnmiklum mæli og önnur þyngdaraukning gerði, þ.e. ef börnin þyngdust af öðru en fitu (t.d. vöðvum) jókst beinmassi hjá þeim meira en ef þau fitnuðu einvörðungu. Einnig var sýnt fram á fylgni milli þols og beinmagns hjá börnunum og að aukið þol hefði einnig marktæka fylgni við aukið beinmagn í mjöðm.

Doktorsvörn í læknisfræði – Hannes Hrafnkelsson – 7. desember 2012 – Hannes Hrafnkelsson varði doktorsritgerð sína, Áhættuþættir hjarta- og æðasjúkdóma og tengsl líkamsbyggingar við bein hjá 7–9 ára börnum, við Læknadeild Háskóla Íslands 7. desember 2012. Magnús Karl Magnússon, varaforseti deildarinnar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Bonny Specker, prófessor við Univeristy of South Dakota, og Ragnar Bjarnason, prófessor við Læknadeild Háskóla Íslands. Leiðbeinandi var Erlingur S. Jóhannsson, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, og umsjónarkennari var Emil L. Sigurðsson, dósent við Læknadeild sama skóla, og aðrir í doktorsnefndinni voru auk leiðbeinenda Gunnar Sigurðsson og Rafn Benediktsson, prófessorar í lyflækningum við Læknadeild Háskóla Íslands, og Inga Þórsdóttir, forseti Heilbrigðisvísindasviðs Háskóla Íslands. Markmiðið með rannsókninni var að athuga hvort hægt væri að tengja lífsstíl og líkamssamsetningu barna við áhættuþætti hjarta- og æðasjúkdóma annars vegar og beinhag þeirra hins vegar og einnig að sjá hvort hægt væri að hafa áhrif á þessa þætti með íhlutun. Áhersla var lögð á að þróa aðferðir þar sem þátttakendur næðu að auka hreyfingu og breyta mataræði samkvæmt ráðleggingum landlæknisembættisins. Með íhlutun var ekki hægt að sýna fram á marktæka breytingu á BMI eða blóðgildum sem talin eru til áhættuþátta hjarta- og æðasjúkdóma en blóðþrýstingur hækkaði marktækt meira í viðmiðmiðunarhópnum en íhlutunarhópnum. Meginniðurstöður rannsóknarinnar voru þær að fituaukning leiddi ekki til þess að beinmassi ykist í jafnmiklum mæli og önnur þyngdaraukning gerði, þ.e. ef börnin þyngdust af öðru en fitu (t.d. vöðvum) jókst beinmassi hjá þeim meira en ef þau fitnuðu einvörðungu. Einnig var sýnt fram á fylgni milli þols og beinmagns hjá börnunum og að aukið þol hefði einnig marktæka fylgni við aukið beinmagn í mjöðm.

Doktorsvörn í læknisfræði – Hannes Hrafnkelsson – 7. desember 2012 – Hannes Hrafnkelsson varði doktorsritgerð sína, Áhættuþættir hjarta- og æðasjúkdóma og tengsl líkamsbyggingar við bein hjá 7–9 ára börnum, við Læknadeild Háskóla Íslands 7. desember 2012. Magnús Karl Magnússon, varaforseti deildarinnar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Bonny Specker, prófessor við Univeristy of South Dakota, og Ragnar Bjarnason, prófessor við Læknadeild Háskóla Íslands. Leiðbeinandi var Erlingur S. Jóhannsson, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, og umsjónarkennari var Emil L. Sigurðsson, dósent við Læknadeild sama skóla, og aðrir í doktorsnefndinni voru auk leiðbeinenda Gunnar Sigurðsson og Rafn Benediktsson, prófessorar í lyflækningum við Læknadeild Háskóla Íslands, og Inga Þórsdóttir, forseti Heilbrigðisvísindasviðs Háskóla Íslands. Markmiðið með rannsókninni var að athuga hvort hægt væri að tengja lífsstíl og líkamssamsetningu barna við áhættuþætti hjarta- og æðasjúkdóma annars vegar og beinhag þeirra hins vegar og einnig að sjá hvort hægt væri að hafa áhrif á þessa þætti með íhlutun. Áhersla var lögð á að þróa aðferðir þar sem þátttakendur næðu að auka hreyfingu og breyta mataræði samkvæmt ráðleggingum landlæknisembættisins. Með íhlutun var ekki hægt að sýna fram á marktæka breytingu á BMI eða blóðgildum sem talin eru til áhættuþátta hjarta- og æðasjúkdóma en blóðþrýstingur hækkaði marktækt meira í viðmiðmiðunarhópnum en íhlutunarhópnum. Meginniðurstöður rannsóknarinnar voru þær að fituaukning leiddi ekki til þess að beinmassi ykist í jafnmiklum mæli og önnur þyngdaraukning gerði, þ.e. ef börnin þyngdust af öðru en fitu (t.d. vöðvum) jókst beinmassi hjá þeim meira en ef þau fitnuðu einvörðungu. Einnig var sýnt fram á fylgni milli þols og beinmagns hjá börnunum og að aukið þol hefði einnig marktæka fylgni við aukið beinmagn í mjöðm.

Doktorsvörn í læknisfræði – Hannes Hrafnkelsson – 7. desember 2012 – Hannes Hrafnkelsson varði doktorsritgerð sína, Áhættuþættir hjarta- og æðasjúkdóma og tengsl líkamsbyggingar við bein hjá 7–9 ára börnum, við Læknadeild Háskóla Íslands 7. desember 2012. Magnús Karl Magnússon, varaforseti deildarinnar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Bonny Specker, prófessor við Univeristy of South Dakota, og Ragnar Bjarnason, prófessor við Læknadeild Háskóla Íslands. Leiðbeinandi var Erlingur S. Jóhannsson, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, og umsjónarkennari var Emil L. Sigurðsson, dósent við Læknadeild sama skóla, og aðrir í doktorsnefndinni voru auk leiðbeinenda Gunnar Sigurðsson og Rafn Benediktsson, prófessorar í lyflækningum við Læknadeild Háskóla Íslands, og Inga Þórsdóttir, forseti Heilbrigðisvísindasviðs Háskóla Íslands. Markmiðið með rannsókninni var að athuga hvort hægt væri að tengja lífsstíl og líkamssamsetningu barna við áhættuþætti hjarta- og æðasjúkdóma annars vegar og beinhag þeirra hins vegar og einnig að sjá hvort hægt væri að hafa áhrif á þessa þætti með íhlutun. Áhersla var lögð á að þróa aðferðir þar sem þátttakendur næðu að auka hreyfingu og breyta mataræði samkvæmt ráðleggingum landlæknisembættisins. Með íhlutun var ekki hægt að sýna fram á marktæka breytingu á BMI eða blóðgildum sem talin eru til áhættuþátta hjarta- og æðasjúkdóma en blóðþrýstingur hækkaði marktækt meira í viðmiðmiðunarhópnum en íhlutunarhópnum. Meginniðurstöður rannsóknarinnar voru þær að fituaukning leiddi ekki til þess að beinmassi ykist í jafnmiklum mæli og önnur þyngdaraukning gerði, þ.e. ef börnin þyngdust af öðru en fitu (t.d. vöðvum) jókst beinmassi hjá þeim meira en ef þau fitnuðu einvörðungu. Einnig var sýnt fram á fylgni milli þols og beinmagns hjá börnunum og að aukið þol hefði einnig marktæka fylgni við aukið beinmagn í mjöðm.

Doktorsvörn í læknisfræði – Hannes Hrafnkelsson – 7. desember 2012 – Hannes Hrafnkelsson varði doktorsritgerð sína, Áhættuþættir hjarta- og æðasjúkdóma og tengsl líkamsbyggingar við bein hjá 7–9 ára börnum, við Læknadeild Háskóla Íslands 7. desember 2012. Magnús Karl Magnússon, varaforseti deildarinnar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Bonny Specker, prófessor við Univeristy of South Dakota, og Ragnar Bjarnason, prófessor við Læknadeild Háskóla Íslands. Leiðbeinandi var Erlingur S. Jóhannsson, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, og umsjónarkennari var Emil L. Sigurðsson, dósent við Læknadeild sama skóla, og aðrir í doktorsnefndinni voru auk leiðbeinenda Gunnar Sigurðsson og Rafn Benediktsson, prófessorar í lyflækningum við Læknadeild Háskóla Íslands, og Inga Þórsdóttir, forseti Heilbrigðisvísindasviðs Háskóla Íslands. Markmiðið með rannsókninni var að athuga hvort hægt væri að tengja lífsstíl og líkamssamsetningu barna við áhættuþætti hjarta- og æðasjúkdóma annars vegar og beinhag þeirra hins vegar og einnig að sjá hvort hægt væri að hafa áhrif á þessa þætti með íhlutun. Áhersla var lögð á að þróa aðferðir þar sem þátttakendur næðu að auka hreyfingu og breyta mataræði samkvæmt ráðleggingum landlæknisembættisins. Með íhlutun var ekki hægt að sýna fram á marktæka breytingu á BMI eða blóðgildum sem talin eru til áhættuþátta hjarta- og æðasjúkdóma en blóðþrýstingur hækkaði marktækt meira í viðmiðmiðunarhópnum en íhlutunarhópnum. Meginniðurstöður rannsóknarinnar voru þær að fituaukning leiddi ekki til þess að beinmassi ykist í jafnmiklum mæli og önnur þyngdaraukning gerði, þ.e. ef börnin þyngdust af öðru en fitu (t.d. vöðvum) jókst beinmassi hjá þeim meira en ef þau fitnuðu einvörðungu. Einnig var sýnt fram á fylgni milli þols og beinmagns hjá börnunum og að aukið þol hefði einnig marktæka fylgni við aukið beinmagn í mjöðm.

Doktorsvörn í læknisfræði – Hannes Hrafnkelsson – 7. desember 2012 – Hannes Hrafnkelsson varði doktorsritgerð sína, Áhættuþættir hjarta- og æðasjúkdóma og tengsl líkamsbyggingar við bein hjá 7–9 ára börnum, við Læknadeild Háskóla Íslands 7. desember 2012. Magnús Karl Magnússon, varaforseti deildarinnar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Bonny Specker, prófessor við Univeristy of South Dakota, og Ragnar Bjarnason, prófessor við Læknadeild Háskóla Íslands. Leiðbeinandi var Erlingur S. Jóhannsson, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, og umsjónarkennari var Emil L. Sigurðsson, dósent við Læknadeild sama skóla, og aðrir í doktorsnefndinni voru auk leiðbeinenda Gunnar Sigurðsson og Rafn Benediktsson, prófessorar í lyflækningum við Læknadeild Háskóla Íslands, og Inga Þórsdóttir, forseti Heilbrigðisvísindasviðs Háskóla Íslands. Markmiðið með rannsókninni var að athuga hvort hægt væri að tengja lífsstíl og líkamssamsetningu barna við áhættuþætti hjarta- og æðasjúkdóma annars vegar og beinhag þeirra hins vegar og einnig að sjá hvort hægt væri að hafa áhrif á þessa þætti með íhlutun. Áhersla var lögð á að þróa aðferðir þar sem þátttakendur næðu að auka hreyfingu og breyta mataræði samkvæmt ráðleggingum landlæknisembættisins. Með íhlutun var ekki hægt að sýna fram á marktæka breytingu á BMI eða blóðgildum sem talin eru til áhættuþátta hjarta- og æðasjúkdóma en blóðþrýstingur hækkaði marktækt meira í viðmiðmiðunarhópnum en íhlutunarhópnum. Meginniðurstöður rannsóknarinnar voru þær að fituaukning leiddi ekki til þess að beinmassi ykist í jafnmiklum mæli og önnur þyngdaraukning gerði, þ.e. ef börnin þyngdust af öðru en fitu (t.d. vöðvum) jókst beinmassi hjá þeim meira en ef þau fitnuðu einvörðungu. Einnig var sýnt fram á fylgni milli þols og beinmagns hjá börnunum og að aukið þol hefði einnig marktæka fylgni við aukið beinmagn í mjöðm.

Doktorsvörn í læknisfræði – Hannes Hrafnkelsson – 7. desember 2012 – Hannes Hrafnkelsson varði doktorsritgerð sína, Áhættuþættir hjarta- og æðasjúkdóma og tengsl líkamsbyggingar við bein hjá 7–9 ára börnum, við Læknadeild Háskóla Íslands 7. desember 2012. Magnús Karl Magnússon, varaforseti deildarinnar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Bonny Specker, prófessor við Univeristy of South Dakota, og Ragnar Bjarnason, prófessor við Læknadeild Háskóla Íslands. Leiðbeinandi var Erlingur S. Jóhannsson, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, og umsjónarkennari var Emil L. Sigurðsson, dósent við Læknadeild sama skóla, og aðrir í doktorsnefndinni voru auk leiðbeinenda Gunnar Sigurðsson og Rafn Benediktsson, prófessorar í lyflækningum við Læknadeild Háskóla Íslands, og Inga Þórsdóttir, forseti Heilbrigðisvísindasviðs Háskóla Íslands. Markmiðið með rannsókninni var að athuga hvort hægt væri að tengja lífsstíl og líkamssamsetningu barna við áhættuþætti hjarta- og æðasjúkdóma annars vegar og beinhag þeirra hins vegar og einnig að sjá hvort hægt væri að hafa áhrif á þessa þætti með íhlutun. Áhersla var lögð á að þróa aðferðir þar sem þátttakendur næðu að auka hreyfingu og breyta mataræði samkvæmt ráðleggingum landlæknisembættisins. Með íhlutun var ekki hægt að sýna fram á marktæka breytingu á BMI eða blóðgildum sem talin eru til áhættuþátta hjarta- og æðasjúkdóma en blóðþrýstingur hækkaði marktækt meira í viðmiðmiðunarhópnum en íhlutunarhópnum. Meginniðurstöður rannsóknarinnar voru þær að fituaukning leiddi ekki til þess að beinmassi ykist í jafnmiklum mæli og önnur þyngdaraukning gerði, þ.e. ef börnin þyngdust af öðru en fitu (t.d. vöðvum) jókst beinmassi hjá þeim meira en ef þau fitnuðu einvörðungu. Einnig var sýnt fram á fylgni milli þols og beinmagns hjá börnunum og að aukið þol hefði einnig marktæka fylgni við aukið beinmagn í mjöðm.

Doktorsvörn í læknisfræði – Hannes Hrafnkelsson – 7. desember 2012 – Hannes Hrafnkelsson varði doktorsritgerð sína, Áhættuþættir hjarta- og æðasjúkdóma og tengsl líkamsbyggingar við bein hjá 7–9 ára börnum, við Læknadeild Háskóla Íslands 7. desember 2012. Magnús Karl Magnússon, varaforseti deildarinnar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Bonny Specker, prófessor við Univeristy of South Dakota, og Ragnar Bjarnason, prófessor við Læknadeild Háskóla Íslands. Leiðbeinandi var Erlingur S. Jóhannsson, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, og umsjónarkennari var Emil L. Sigurðsson, dósent við Læknadeild sama skóla, og aðrir í doktorsnefndinni voru auk leiðbeinenda Gunnar Sigurðsson og Rafn Benediktsson, prófessorar í lyflækningum við Læknadeild Háskóla Íslands, og Inga Þórsdóttir, forseti Heilbrigðisvísindasviðs Háskóla Íslands. Markmiðið með rannsókninni var að athuga hvort hægt væri að tengja lífsstíl og líkamssamsetningu barna við áhættuþætti hjarta- og æðasjúkdóma annars vegar og beinhag þeirra hins vegar og einnig að sjá hvort hægt væri að hafa áhrif á þessa þætti með íhlutun. Áhersla var lögð á að þróa aðferðir þar sem þátttakendur næðu að auka hreyfingu og breyta mataræði samkvæmt ráðleggingum landlæknisembættisins. Með íhlutun var ekki hægt að sýna fram á marktæka breytingu á BMI eða blóðgildum sem talin eru til áhættuþátta hjarta- og æðasjúkdóma en blóðþrýstingur hækkaði marktækt meira í viðmiðmiðunarhópnum en íhlutunarhópnum. Meginniðurstöður rannsóknarinnar voru þær að fituaukning leiddi ekki til þess að beinmassi ykist í jafnmiklum mæli og önnur þyngdaraukning gerði, þ.e. ef börnin þyngdust af öðru en fitu (t.d. vöðvum) jókst beinmassi hjá þeim meira en ef þau fitnuðu einvörðungu. Einnig var sýnt fram á fylgni milli þols og beinmagns hjá börnunum og að aukið þol hefði einnig marktæka fylgni við aukið beinmagn í mjöðm.

Doktorsvörn í læknisfræði – Hannes Hrafnkelsson – 7. desember 2012 – Hannes Hrafnkelsson varði doktorsritgerð sína, Áhættuþættir hjarta- og æðasjúkdóma og tengsl líkamsbyggingar við bein hjá 7–9 ára börnum, við Læknadeild Háskóla Íslands 7. desember 2012. Magnús Karl Magnússon, varaforseti deildarinnar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Bonny Specker, prófessor við Univeristy of South Dakota, og Ragnar Bjarnason, prófessor við Læknadeild Háskóla Íslands. Leiðbeinandi var Erlingur S. Jóhannsson, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, og umsjónarkennari var Emil L. Sigurðsson, dósent við Læknadeild sama skóla, og aðrir í doktorsnefndinni voru auk leiðbeinenda Gunnar Sigurðsson og Rafn Benediktsson, prófessorar í lyflækningum við Læknadeild Háskóla Íslands, og Inga Þórsdóttir, forseti Heilbrigðisvísindasviðs Háskóla Íslands. Markmiðið með rannsókninni var að athuga hvort hægt væri að tengja lífsstíl og líkamssamsetningu barna við áhættuþætti hjarta- og æðasjúkdóma annars vegar og beinhag þeirra hins vegar og einnig að sjá hvort hægt væri að hafa áhrif á þessa þætti með íhlutun. Áhersla var lögð á að þróa aðferðir þar sem þátttakendur næðu að auka hreyfingu og breyta mataræði samkvæmt ráðleggingum landlæknisembættisins. Með íhlutun var ekki hægt að sýna fram á marktæka breytingu á BMI eða blóðgildum sem talin eru til áhættuþátta hjarta- og æðasjúkdóma en blóðþrýstingur hækkaði marktækt meira í viðmiðmiðunarhópnum en íhlutunarhópnum. Meginniðurstöður rannsóknarinnar voru þær að fituaukning leiddi ekki til þess að beinmassi ykist í jafnmiklum mæli og önnur þyngdaraukning gerði, þ.e. ef börnin þyngdust af öðru en fitu (t.d. vöðvum) jókst beinmassi hjá þeim meira en ef þau fitnuðu einvörðungu. Einnig var sýnt fram á fylgni milli þols og beinmagns hjá börnunum og að aukið þol hefði einnig marktæka fylgni við aukið beinmagn í mjöðm.

Doktorsvörn í læknisfræði – Hannes Hrafnkelsson – 7. desember 2012 – Hannes Hrafnkelsson varði doktorsritgerð sína, Áhættuþættir hjarta- og æðasjúkdóma og tengsl líkamsbyggingar við bein hjá 7–9 ára börnum, við Læknadeild Háskóla Íslands 7. desember 2012. Magnús Karl Magnússon, varaforseti deildarinnar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Bonny Specker, prófessor við Univeristy of South Dakota, og Ragnar Bjarnason, prófessor við Læknadeild Háskóla Íslands. Leiðbeinandi var Erlingur S. Jóhannsson, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, og umsjónarkennari var Emil L. Sigurðsson, dósent við Læknadeild sama skóla, og aðrir í doktorsnefndinni voru auk leiðbeinenda Gunnar Sigurðsson og Rafn Benediktsson, prófessorar í lyflækningum við Læknadeild Háskóla Íslands, og Inga Þórsdóttir, forseti Heilbrigðisvísindasviðs Háskóla Íslands. Markmiðið með rannsókninni var að athuga hvort hægt væri að tengja lífsstíl og líkamssamsetningu barna við áhættuþætti hjarta- og æðasjúkdóma annars vegar og beinhag þeirra hins vegar og einnig að sjá hvort hægt væri að hafa áhrif á þessa þætti með íhlutun. Áhersla var lögð á að þróa aðferðir þar sem þátttakendur næðu að auka hreyfingu og breyta mataræði samkvæmt ráðleggingum landlæknisembættisins. Með íhlutun var ekki hægt að sýna fram á marktæka breytingu á BMI eða blóðgildum sem talin eru til áhættuþátta hjarta- og æðasjúkdóma en blóðþrýstingur hækkaði marktækt meira í viðmiðmiðunarhópnum en íhlutunarhópnum. Meginniðurstöður rannsóknarinnar voru þær að fituaukning leiddi ekki til þess að beinmassi ykist í jafnmiklum mæli og önnur þyngdaraukning gerði, þ.e. ef börnin þyngdust af öðru en fitu (t.d. vöðvum) jókst beinmassi hjá þeim meira en ef þau fitnuðu einvörðungu. Einnig var sýnt fram á fylgni milli þols og beinmagns hjá börnunum og að aukið þol hefði einnig marktæka fylgni við aukið beinmagn í mjöðm.

Doktorsvörn í læknisfræði – Hannes Hrafnkelsson – 7. desember 2012 – Hannes Hrafnkelsson varði doktorsritgerð sína, Áhættuþættir hjarta- og æðasjúkdóma og tengsl líkamsbyggingar við bein hjá 7–9 ára börnum, við Læknadeild Háskóla Íslands 7. desember 2012. Magnús Karl Magnússon, varaforseti deildarinnar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Bonny Specker, prófessor við Univeristy of South Dakota, og Ragnar Bjarnason, prófessor við Læknadeild Háskóla Íslands. Leiðbeinandi var Erlingur S. Jóhannsson, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, og umsjónarkennari var Emil L. Sigurðsson, dósent við Læknadeild sama skóla, og aðrir í doktorsnefndinni voru auk leiðbeinenda Gunnar Sigurðsson og Rafn Benediktsson, prófessorar í lyflækningum við Læknadeild Háskóla Íslands, og Inga Þórsdóttir, forseti Heilbrigðisvísindasviðs Háskóla Íslands. Markmiðið með rannsókninni var að athuga hvort hægt væri að tengja lífsstíl og líkamssamsetningu barna við áhættuþætti hjarta- og æðasjúkdóma annars vegar og beinhag þeirra hins vegar og einnig að sjá hvort hægt væri að hafa áhrif á þessa þætti með íhlutun. Áhersla var lögð á að þróa aðferðir þar sem þátttakendur næðu að auka hreyfingu og breyta mataræði samkvæmt ráðleggingum landlæknisembættisins. Með íhlutun var ekki hægt að sýna fram á marktæka breytingu á BMI eða blóðgildum sem talin eru til áhættuþátta hjarta- og æðasjúkdóma en blóðþrýstingur hækkaði marktækt meira í viðmiðmiðunarhópnum en íhlutunarhópnum. Meginniðurstöður rannsóknarinnar voru þær að fituaukning leiddi ekki til þess að beinmassi ykist í jafnmiklum mæli og önnur þyngdaraukning gerði, þ.e. ef börnin þyngdust af öðru en fitu (t.d. vöðvum) jókst beinmassi hjá þeim meira en ef þau fitnuðu einvörðungu. Einnig var sýnt fram á fylgni milli þols og beinmagns hjá börnunum og að aukið þol hefði einnig marktæka fylgni við aukið beinmagn í mjöðm.

Doktorsvörn í læknisfræði – Hannes Hrafnkelsson – 7. desember 2012 – Hannes Hrafnkelsson varði doktorsritgerð sína, Áhættuþættir hjarta- og æðasjúkdóma og tengsl líkamsbyggingar við bein hjá 7–9 ára börnum, við Læknadeild Háskóla Íslands 7. desember 2012. Magnús Karl Magnússon, varaforseti deildarinnar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Bonny Specker, prófessor við Univeristy of South Dakota, og Ragnar Bjarnason, prófessor við Læknadeild Háskóla Íslands. Leiðbeinandi var Erlingur S. Jóhannsson, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, og umsjónarkennari var Emil L. Sigurðsson, dósent við Læknadeild sama skóla, og aðrir í doktorsnefndinni voru, auk leiðbeinanda og umsjónarkennara, Kristín Briem, formaður nefndarinnar, Gunnar Sigurðsson og Rafn Benediktsson, prófessorar í lyflækningum við Læknadeild Háskóla Íslands, og Inga Þórsdóttir, forseti Heilbrigðisvísindasviðs Háskóla Íslands. Markmiðið með rannsókninni var að athuga hvort hægt væri að tengja lífsstíl og líkamssamsetningu barna við áhættuþætti hjarta- og æðasjúkdóma annars vegar og beinhag þeirra hins vegar og einnig að sjá hvort hægt væri að hafa áhrif á þessa þætti með íhlutun. Áhersla var lögð á að þróa aðferðir þar sem þátttakendur næðu að auka hreyfingu og breyta mataræði samkvæmt ráðleggingum landlæknisembættisins. Með íhlutun var ekki hægt að sýna fram á marktæka breytingu á BMI eða blóðgildum sem talin eru til áhættuþátta hjarta- og æðasjúkdóma en blóðþrýstingur hækkaði marktækt meira í viðmiðmiðunarhópnum en íhlutunarhópnum. Meginniðurstöður rannsóknarinnar voru þær að fituaukning leiddi ekki til þess að beinmassi ykist í jafnmiklum mæli og önnur þyngdaraukning gerði, þ.e. ef börnin þyngdust af öðru en fitu (t.d. vöðvum) jókst beinmassi hjá þeim meira en ef þau fitnuðu einvörðungu. Einnig var sýnt fram á fylgni milli þols og beinmagns hjá börnunum og að aukið þol hefði einnig marktæka fylgni við aukið beinmagn í mjöðm.

Doktorsvörn í læknisfræði – Hannes Hrafnkelsson – 7. desember 2012 – Hannes Hrafnkelsson varði doktorsritgerð sína, Áhættuþættir hjarta- og æðasjúkdóma og tengsl líkamsbyggingar við bein hjá 7–9 ára börnum, við Læknadeild Háskóla Íslands 7. desember 2012. Magnús Karl Magnússon, varaforseti deildarinnar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Bonny Specker, prófessor við Univeristy of South Dakota, og Ragnar Bjarnason, prófessor við Læknadeild Háskóla Íslands. Leiðbeinandi var Erlingur S. Jóhannsson, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, og umsjónarkennari var Emil L. Sigurðsson, dósent við Læknadeild sama skóla, og aðrir í doktorsnefndinni voru, auk leiðbeinanda og umsjónarkennara, Kristín Briem, formaður nefndarinnar, Gunnar Sigurðsson og Rafn Benediktsson, prófessorar í lyflækningum við Læknadeild Háskóla Íslands, og Inga Þórsdóttir, forseti Heilbrigðisvísindasviðs Háskóla Íslands. Markmiðið með rannsókninni var að athuga hvort hægt væri að tengja lífsstíl og líkamssamsetningu barna við áhættuþætti hjarta- og æðasjúkdóma annars vegar og beinhag þeirra hins vegar og einnig að sjá hvort hægt væri að hafa áhrif á þessa þætti með íhlutun. Áhersla var lögð á að þróa aðferðir þar sem þátttakendur næðu að auka hreyfingu og breyta mataræði samkvæmt ráðleggingum landlæknisembættisins. Með íhlutun var ekki hægt að sýna fram á marktæka breytingu á BMI eða blóðgildum sem talin eru til áhættuþátta hjarta- og æðasjúkdóma en blóðþrýstingur hækkaði marktækt meira í viðmiðmiðunarhópnum en íhlutunarhópnum. Meginniðurstöður rannsóknarinnar voru þær að fituaukning leiddi ekki til þess að beinmassi ykist í jafnmiklum mæli og önnur þyngdaraukning gerði, þ.e. ef börnin þyngdust af öðru en fitu (t.d. vöðvum) jókst beinmassi hjá þeim meira en ef þau fitnuðu einvörðungu. Einnig var sýnt fram á fylgni milli þols og beinmagns hjá börnunum og að aukið þol hefði einnig marktæka fylgni við aukið beinmagn í mjöðm.

Doktorsvörn í læknisfræði – Hannes Hrafnkelsson – 7. desember 2012 – Hannes Hrafnkelsson varði doktorsritgerð sína, Áhættuþættir hjarta- og æðasjúkdóma og tengsl líkamsbyggingar við bein hjá 7–9 ára börnum, við Læknadeild Háskóla Íslands 7. desember 2012. Magnús Karl Magnússon, varaforseti deildarinnar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Bonny Specker, prófessor við Univeristy of South Dakota, og Ragnar Bjarnason, prófessor við Læknadeild Háskóla Íslands. Leiðbeinandi var Erlingur S. Jóhannsson, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, og umsjónarkennari var Emil L. Sigurðsson, dósent við Læknadeild sama skóla, og aðrir í doktorsnefndinni voru, auk leiðbeinanda og umsjónarkennara, Kristín Briem, formaður nefndarinnar, Gunnar Sigurðsson og Rafn Benediktsson, prófessorar í lyflækningum við Læknadeild Háskóla Íslands, og Inga Þórsdóttir, forseti Heilbrigðisvísindasviðs Háskóla Íslands. Markmiðið með rannsókninni var að athuga hvort hægt væri að tengja lífsstíl og líkamssamsetningu barna við áhættuþætti hjarta- og æðasjúkdóma annars vegar og beinhag þeirra hins vegar og einnig að sjá hvort hægt væri að hafa áhrif á þessa þætti með íhlutun. Áhersla var lögð á að þróa aðferðir þar sem þátttakendur næðu að auka hreyfingu og breyta mataræði samkvæmt ráðleggingum landlæknisembættisins. Með íhlutun var ekki hægt að sýna fram á marktæka breytingu á BMI eða blóðgildum sem talin eru til áhættuþátta hjarta- og æðasjúkdóma en blóðþrýstingur hækkaði marktækt meira í viðmiðmiðunarhópnum en íhlutunarhópnum. Meginniðurstöður rannsóknarinnar voru þær að fituaukning leiddi ekki til þess að beinmassi ykist í jafnmiklum mæli og önnur þyngdaraukning gerði, þ.e. ef börnin þyngdust af öðru en fitu (t.d. vöðvum) jókst beinmassi hjá þeim meira en ef þau fitnuðu einvörðungu. Einnig var sýnt fram á fylgni milli þols og beinmagns hjá börnunum og að aukið þol hefði einnig marktæka fylgni við aukið beinmagn í mjöðm.

Doktorsvörn í læknisfræði – Hannes Hrafnkelsson – 7. desember 2012 – Hannes Hrafnkelsson varði doktorsritgerð sína, Áhættuþættir hjarta- og æðasjúkdóma og tengsl líkamsbyggingar við bein hjá 7–9 ára börnum, við Læknadeild Háskóla Íslands 7. desember 2012. Magnús Karl Magnússon, varaforseti deildarinnar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Bonny Specker, prófessor við Univeristy of South Dakota, og Ragnar Bjarnason, prófessor við Læknadeild Háskóla Íslands. Leiðbeinandi var Erlingur S. Jóhannsson, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, og umsjónarkennari var Emil L. Sigurðsson, dósent við Læknadeild sama skóla, og aðrir í doktorsnefndinni voru, auk leiðbeinanda og umsjónarkennara, Kristín Briem, formaður nefndarinnar, Gunnar Sigurðsson og Rafn Benediktsson, prófessorar í lyflækningum við Læknadeild Háskóla Íslands, og Inga Þórsdóttir, forseti Heilbrigðisvísindasviðs Háskóla Íslands. Markmiðið með rannsókninni var að athuga hvort hægt væri að tengja lífsstíl og líkamssamsetningu barna við áhættuþætti hjarta- og æðasjúkdóma annars vegar og beinhag þeirra hins vegar og einnig að sjá hvort hægt væri að hafa áhrif á þessa þætti með íhlutun. Áhersla var lögð á að þróa aðferðir þar sem þátttakendur næðu að auka hreyfingu og breyta mataræði samkvæmt ráðleggingum landlæknisembættisins. Með íhlutun var ekki hægt að sýna fram á marktæka breytingu á BMI eða blóðgildum sem talin eru til áhættuþátta hjarta- og æðasjúkdóma en blóðþrýstingur hækkaði marktækt meira í viðmiðmiðunarhópnum en íhlutunarhópnum. Meginniðurstöður rannsóknarinnar voru þær að fituaukning leiddi ekki til þess að beinmassi ykist í jafnmiklum mæli og önnur þyngdaraukning gerði, þ.e. ef börnin þyngdust af öðru en fitu (t.d. vöðvum) jókst beinmassi hjá þeim meira en ef þau fitnuðu einvörðungu. Einnig var sýnt fram á fylgni milli þols og beinmagns hjá börnunum og að aukið þol hefði einnig marktæka fylgni við aukið beinmagn í mjöðm.

Doktorsvörn í læknisfræði – Hannes Hrafnkelsson – 7. desember 2012 – Hannes Hrafnkelsson varði doktorsritgerð sína, Áhættuþættir hjarta- og æðasjúkdóma og tengsl líkamsbyggingar við bein hjá 7–9 ára börnum, við Læknadeild Háskóla Íslands 7. desember 2012. Magnús Karl Magnússon, varaforseti deildarinnar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Bonny Specker, prófessor við Univeristy of South Dakota, og Ragnar Bjarnason, prófessor við Læknadeild Háskóla Íslands. Leiðbeinandi var Erlingur S. Jóhannsson, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, og umsjónarkennari var Emil L. Sigurðsson, dósent við Læknadeild sama skóla, og aðrir í doktorsnefndinni voru auk leiðbeinenda Gunnar Sigurðsson og Rafn Benediktsson, prófessorar í lyflækningum við Læknadeild Háskóla Íslands, og Inga Þórsdóttir, forseti Heilbrigðisvísindasviðs Háskóla Íslands. Markmiðið með rannsókninni var að athuga hvort hægt væri að tengja lífsstíl og líkamssamsetningu barna við áhættuþætti hjarta- og æðasjúkdóma annars vegar og beinhag þeirra hins vegar og einnig að sjá hvort hægt væri að hafa áhrif á þessa þætti með íhlutun. Áhersla var lögð á að þróa aðferðir þar sem þátttakendur næðu að auka hreyfingu og breyta mataræði samkvæmt ráðleggingum landlæknisembættisins. Með íhlutun var ekki hægt að sýna fram á marktæka breytingu á BMI eða blóðgildum sem talin eru til áhættuþátta hjarta- og æðasjúkdóma en blóðþrýstingur hækkaði marktækt meira í viðmiðmiðunarhópnum en íhlutunarhópnum. Meginniðurstöður rannsóknarinnar voru þær að fituaukning leiddi ekki til þess að beinmassi ykist í jafnmiklum mæli og önnur þyngdaraukning gerði, þ.e. ef börnin þyngdust af öðru en fitu (t.d. vöðvum) jókst beinmassi hjá þeim meira en ef þau fitnuðu einvörðungu. Einnig var sýnt fram á fylgni milli þols og beinmagns hjá börnunum og að aukið þol hefði einnig marktæka fylgni við aukið beinmagn í mjöðm.

Doktorsvörn í læknisfræði – Hannes Hrafnkelsson – 7. desember 2012 – Hannes Hrafnkelsson varði doktorsritgerð sína, Áhættuþættir hjarta- og æðasjúkdóma og tengsl líkamsbyggingar við bein hjá 7–9 ára börnum, við Læknadeild Háskóla Íslands 7. desember 2012. Magnús Karl Magnússon, varaforseti deildarinnar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Bonny Specker, prófessor við Univeristy of South Dakota, og Ragnar Bjarnason, prófessor við Læknadeild Háskóla Íslands. Leiðbeinandi var Erlingur S. Jóhannsson, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, og umsjónarkennari var Emil L. Sigurðsson, dósent við Læknadeild sama skóla, og aðrir í doktorsnefndinni voru auk leiðbeinenda Gunnar Sigurðsson og Rafn Benediktsson, prófessorar í lyflækningum við Læknadeild Háskóla Íslands, og Inga Þórsdóttir, forseti Heilbrigðisvísindasviðs Háskóla Íslands. Markmiðið með rannsókninni var að athuga hvort hægt væri að tengja lífsstíl og líkamssamsetningu barna við áhættuþætti hjarta- og æðasjúkdóma annars vegar og beinhag þeirra hins vegar og einnig að sjá hvort hægt væri að hafa áhrif á þessa þætti með íhlutun. Áhersla var lögð á að þróa aðferðir þar sem þátttakendur næðu að auka hreyfingu og breyta mataræði samkvæmt ráðleggingum landlæknisembættisins. Með íhlutun var ekki hægt að sýna fram á marktæka breytingu á BMI eða blóðgildum sem talin eru til áhættuþátta hjarta- og æðasjúkdóma en blóðþrýstingur hækkaði marktækt meira í viðmiðmiðunarhópnum en íhlutunarhópnum. Meginniðurstöður rannsóknarinnar voru þær að fituaukning leiddi ekki til þess að beinmassi ykist í jafnmiklum mæli og önnur þyngdaraukning gerði, þ.e. ef börnin þyngdust af öðru en fitu (t.d. vöðvum) jókst beinmassi hjá þeim meira en ef þau fitnuðu einvörðungu. Einnig var sýnt fram á fylgni milli þols og beinmagns hjá börnunum og að aukið þol hefði einnig marktæka fylgni við aukið beinmagn í mjöðm.

Doktorsvörn í læknisfræði – Hannes Hrafnkelsson – 7. desember 2012 – Hannes Hrafnkelsson varði doktorsritgerð sína, Áhættuþættir hjarta- og æðasjúkdóma og tengsl líkamsbyggingar við bein hjá 7–9 ára börnum, við Læknadeild Háskóla Íslands 7. desember 2012. Magnús Karl Magnússon, varaforseti deildarinnar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Bonny Specker, prófessor við Univeristy of South Dakota, og Ragnar Bjarnason, prófessor við Læknadeild Háskóla Íslands. Leiðbeinandi var Erlingur S. Jóhannsson, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, og umsjónarkennari var Emil L. Sigurðsson, dósent við Læknadeild sama skóla, og aðrir í doktorsnefndinni voru auk leiðbeinenda Gunnar Sigurðsson og Rafn Benediktsson, prófessorar í lyflækningum við Læknadeild Háskóla Íslands, og Inga Þórsdóttir, forseti Heilbrigðisvísindasviðs Háskóla Íslands. Markmiðið með rannsókninni var að athuga hvort hægt væri að tengja lífsstíl og líkamssamsetningu barna við áhættuþætti hjarta- og æðasjúkdóma annars vegar og beinhag þeirra hins vegar og einnig að sjá hvort hægt væri að hafa áhrif á þessa þætti með íhlutun. Áhersla var lögð á að þróa aðferðir þar sem þátttakendur næðu að auka hreyfingu og breyta mataræði samkvæmt ráðleggingum landlæknisembættisins. Með íhlutun var ekki hægt að sýna fram á marktæka breytingu á BMI eða blóðgildum sem talin eru til áhættuþátta hjarta- og æðasjúkdóma en blóðþrýstingur hækkaði marktækt meira í viðmiðmiðunarhópnum en íhlutunarhópnum. Meginniðurstöður rannsóknarinnar voru þær að fituaukning leiddi ekki til þess að beinmassi ykist í jafnmiklum mæli og önnur þyngdaraukning gerði, þ.e. ef börnin þyngdust af öðru en fitu (t.d. vöðvum) jókst beinmassi hjá þeim meira en ef þau fitnuðu einvörðungu. Einnig var sýnt fram á fylgni milli þols og beinmagns hjá börnunum og að aukið þol hefði einnig marktæka fylgni við aukið beinmagn í mjöðm.

Doktorsvörn í læknisfræði – Hannes Hrafnkelsson – 7. desember 2012 – Hannes Hrafnkelsson varði doktorsritgerð sína, Áhættuþættir hjarta- og æðasjúkdóma og tengsl líkamsbyggingar við bein hjá 7–9 ára börnum, við Læknadeild Háskóla Íslands 7. desember 2012. Magnús Karl Magnússon, varaforseti deildarinnar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Bonny Specker, prófessor við Univeristy of South Dakota, og Ragnar Bjarnason, prófessor við Læknadeild Háskóla Íslands. Leiðbeinandi var Erlingur S. Jóhannsson, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, og umsjónarkennari var Emil L. Sigurðsson, dósent við Læknadeild sama skóla, og aðrir í doktorsnefndinni voru auk leiðbeinenda Gunnar Sigurðsson og Rafn Benediktsson, prófessorar í lyflækningum við Læknadeild Háskóla Íslands, og Inga Þórsdóttir, forseti Heilbrigðisvísindasviðs Háskóla Íslands. Markmiðið með rannsókninni var að athuga hvort hægt væri að tengja lífsstíl og líkamssamsetningu barna við áhættuþætti hjarta- og æðasjúkdóma annars vegar og beinhag þeirra hins vegar og einnig að sjá hvort hægt væri að hafa áhrif á þessa þætti með íhlutun. Áhersla var lögð á að þróa aðferðir þar sem þátttakendur næðu að auka hreyfingu og breyta mataræði samkvæmt ráðleggingum landlæknisembættisins. Með íhlutun var ekki hægt að sýna fram á marktæka breytingu á BMI eða blóðgildum sem talin eru til áhættuþátta hjarta- og æðasjúkdóma en blóðþrýstingur hækkaði marktækt meira í viðmiðmiðunarhópnum en íhlutunarhópnum. Meginniðurstöður rannsóknarinnar voru þær að fituaukning leiddi ekki til þess að beinmassi ykist í jafnmiklum mæli og önnur þyngdaraukning gerði, þ.e. ef börnin þyngdust af öðru en fitu (t.d. vöðvum) jókst beinmassi hjá þeim meira en ef þau fitnuðu einvörðungu. Einnig var sýnt fram á fylgni milli þols og beinmagns hjá börnunum og að aukið þol hefði einnig marktæka fylgni við aukið beinmagn í mjöðm.

Doktorsvörn í læknisfræði – Hannes Hrafnkelsson – 7. desember 2012 – Hannes Hrafnkelsson varði doktorsritgerð sína, Áhættuþættir hjarta- og æðasjúkdóma og tengsl líkamsbyggingar við bein hjá 7–9 ára börnum, við Læknadeild Háskóla Íslands 7. desember 2012. Magnús Karl Magnússon, varaforseti deildarinnar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Bonny Specker, prófessor við Univeristy of South Dakota, og Ragnar Bjarnason, prófessor við Læknadeild Háskóla Íslands. Leiðbeinandi var Erlingur S. Jóhannsson, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, og umsjónarkennari var Emil L. Sigurðsson, dósent við Læknadeild sama skóla, og aðrir í doktorsnefndinni voru auk leiðbeinenda Gunnar Sigurðsson og Rafn Benediktsson, prófessorar í lyflækningum við Læknadeild Háskóla Íslands, og Inga Þórsdóttir, forseti Heilbrigðisvísindasviðs Háskóla Íslands. Markmiðið með rannsókninni var að athuga hvort hægt væri að tengja lífsstíl og líkamssamsetningu barna við áhættuþætti hjarta- og æðasjúkdóma annars vegar og beinhag þeirra hins vegar og einnig að sjá hvort hægt væri að hafa áhrif á þessa þætti með íhlutun. Áhersla var lögð á að þróa aðferðir þar sem þátttakendur næðu að auka hreyfingu og breyta mataræði samkvæmt ráðleggingum landlæknisembættisins. Með íhlutun var ekki hægt að sýna fram á marktæka breytingu á BMI eða blóðgildum sem talin eru til áhættuþátta hjarta- og æðasjúkdóma en blóðþrýstingur hækkaði marktækt meira í viðmiðmiðunarhópnum en íhlutunarhópnum. Meginniðurstöður rannsóknarinnar voru þær að fituaukning leiddi ekki til þess að beinmassi ykist í jafnmiklum mæli og önnur þyngdaraukning gerði, þ.e. ef börnin þyngdust af öðru en fitu (t.d. vöðvum) jókst beinmassi hjá þeim meira en ef þau fitnuðu einvörðungu. Einnig var sýnt fram á fylgni milli þols og beinmagns hjá börnunum og að aukið þol hefði einnig marktæka fylgni við aukið beinmagn í mjöðm.

Doktorsvörn í læknisfræði – Hannes Hrafnkelsson – 7. desember 2012 – Hannes Hrafnkelsson varði doktorsritgerð sína, Áhættuþættir hjarta- og æðasjúkdóma og tengsl líkamsbyggingar við bein hjá 7–9 ára börnum, við Læknadeild Háskóla Íslands 7. desember 2012. Magnús Karl Magnússon, varaforseti deildarinnar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Bonny Specker, prófessor við Univeristy of South Dakota, og Ragnar Bjarnason, prófessor við Læknadeild Háskóla Íslands. Leiðbeinandi var Erlingur S. Jóhannsson, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, og umsjónarkennari var Emil L. Sigurðsson, dósent við Læknadeild sama skóla, og aðrir í doktorsnefndinni voru auk leiðbeinenda Gunnar Sigurðsson og Rafn Benediktsson, prófessorar í lyflækningum við Læknadeild Háskóla Íslands, og Inga Þórsdóttir, forseti Heilbrigðisvísindasviðs Háskóla Íslands. Markmiðið með rannsókninni var að athuga hvort hægt væri að tengja lífsstíl og líkamssamsetningu barna við áhættuþætti hjarta- og æðasjúkdóma annars vegar og beinhag þeirra hins vegar og einnig að sjá hvort hægt væri að hafa áhrif á þessa þætti með íhlutun. Áhersla var lögð á að þróa aðferðir þar sem þátttakendur næðu að auka hreyfingu og breyta mataræði samkvæmt ráðleggingum landlæknisembættisins. Með íhlutun var ekki hægt að sýna fram á marktæka breytingu á BMI eða blóðgildum sem talin eru til áhættuþátta hjarta- og æðasjúkdóma en blóðþrýstingur hækkaði marktækt meira í viðmiðmiðunarhópnum en íhlutunarhópnum. Meginniðurstöður rannsóknarinnar voru þær að fituaukning leiddi ekki til þess að beinmassi ykist í jafnmiklum mæli og önnur þyngdaraukning gerði, þ.e. ef börnin þyngdust af öðru en fitu (t.d. vöðvum) jókst beinmassi hjá þeim meira en ef þau fitnuðu einvörðungu. Einnig var sýnt fram á fylgni milli þols og beinmagns hjá börnunum og að aukið þol hefði einnig marktæka fylgni við aukið beinmagn í mjöðm.