Doktorsvörn í sagnfræði – Ólafur Rastrick – 3. febrúar 2012 – Ólafur Rastrick varði doktorsritgerð sína Íslensk menning og samfélagslegt vald 1910-1930 3. febrúar 2012 við Sagnfræði- og heimspekideild Háskóla Íslands. Eggert Þór Bernharðsson, forseti deildarinnar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. – Andmælendur voru Rósa Magnúsdóttir, lektor við Árósaháskóla, og Jón Karl Helgason, dósent við Háskóla Íslands. Aðalleiðbeinandi var Guðmundur Hálfdanarson, prófessor í sagnfræði, og aðrir í doktorsnefnd voru Ástráður Eysteinsson, prófessor í almennri bókmenntafræði, og Valdimar Tr. Hafstein, dósent í þjóðfræði. – Í rannsókninni er þróað fræðilegt sjónarhorn um eðli og einkenni valdbeitingar í nútímasamfélögum í anda Foucaults. Greiningarramminn er nýttur til að sýna beitingu stjórnvalda í því skyni að þróa og móta menningu Íslendinga í hinum víðari mannfræðilega skilningi. Lýst er hvernig aðkoma stjórnvalda og félagasamtaka að íslenskri menningu var bundin markmiðum um samfélagslegar framfarir og göfgun einstaklingsins. Þannig eru samfélagsleg markmið menningarstjórnmála tengd bæði hugmyndalegri þróun og tæknilegri útfærslu stjórnvalds sem beindist að „stýringu sjálfsstjórnar“ einstaklingsins eða ögun hans á eigin hugsun og hegðun. Í rannsókninni er því haldið fram að orðræða um fegurð, sálarbætur og siðmenntun hins almenna borgara og sú ógn sem samfélaginu var talin stafa af andhverfunni hafi legið til grundvallar mótun menningarstjórnmála á Íslandi.

Doktorsvörn í sagnfræði – Ólafur Rastrick – 3. febrúar 2012 – Ólafur Rastrick varði doktorsritgerð sína Íslensk menning og samfélagslegt vald 1910-1930 3. febrúar 2012 við Sagnfræði- og heimspekideild Háskóla Íslands. Eggert Þór Bernharðsson, forseti deildarinnar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. – Andmælendur voru Rósa Magnúsdóttir, lektor við Árósaháskóla, og Jón Karl Helgason, dósent við Háskóla Íslands. Aðalleiðbeinandi var Guðmundur Hálfdanarson, prófessor í sagnfræði, og aðrir í doktorsnefnd voru Ástráður Eysteinsson, prófessor í almennri bókmenntafræði, og Valdimar Tr. Hafstein, dósent í þjóðfræði. – Í rannsókninni er þróað fræðilegt sjónarhorn um eðli og einkenni valdbeitingar í nútímasamfélögum í anda Foucaults. Greiningarramminn er nýttur til að sýna beitingu stjórnvalda í því skyni að þróa og móta menningu Íslendinga í hinum víðari mannfræðilega skilningi. Lýst er hvernig aðkoma stjórnvalda og félagasamtaka að íslenskri menningu var bundin markmiðum um samfélagslegar framfarir og göfgun einstaklingsins. Þannig eru samfélagsleg markmið menningarstjórnmála tengd bæði hugmyndalegri þróun og tæknilegri útfærslu stjórnvalds sem beindist að „stýringu sjálfsstjórnar“ einstaklingsins eða ögun hans á eigin hugsun og hegðun. Í rannsókninni er því haldið fram að orðræða um fegurð, sálarbætur og siðmenntun hins almenna borgara og sú ógn sem samfélaginu var talin stafa af andhverfunni hafi legið til grundvallar mótun menningarstjórnmála á Íslandi.

Doktorsvörn í sagnfræði – Ólafur Rastrick – 3. febrúar 2012 – Ólafur Rastrick varði doktorsritgerð sína Íslensk menning og samfélagslegt vald 1910-1930 3. febrúar 2012 við Sagnfræði- og heimspekideild Háskóla Íslands. Eggert Þór Bernharðsson, forseti deildarinnar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. – Andmælendur voru Rósa Magnúsdóttir, lektor við Árósaháskóla, og Jón Karl Helgason, dósent við Háskóla Íslands. Aðalleiðbeinandi var Guðmundur Hálfdanarson, prófessor í sagnfræði, og aðrir í doktorsnefnd voru Ástráður Eysteinsson, prófessor í almennri bókmenntafræði, og Valdimar Tr. Hafstein, dósent í þjóðfræði. – Í rannsókninni er þróað fræðilegt sjónarhorn um eðli og einkenni valdbeitingar í nútímasamfélögum í anda Foucaults. Greiningarramminn er nýttur til að sýna beitingu stjórnvalda í því skyni að þróa og móta menningu Íslendinga í hinum víðari mannfræðilega skilningi. Lýst er hvernig aðkoma stjórnvalda og félagasamtaka að íslenskri menningu var bundin markmiðum um samfélagslegar framfarir og göfgun einstaklingsins. Þannig eru samfélagsleg markmið menningarstjórnmála tengd bæði hugmyndalegri þróun og tæknilegri útfærslu stjórnvalds sem beindist að „stýringu sjálfsstjórnar“ einstaklingsins eða ögun hans á eigin hugsun og hegðun. Í rannsókninni er því haldið fram að orðræða um fegurð, sálarbætur og siðmenntun hins almenna borgara og sú ógn sem samfélaginu var talin stafa af andhverfunni hafi legið til grundvallar mótun menningarstjórnmála á Íslandi.

Doktorsvörn í sagnfræði – Ólafur Rastrick – 3. febrúar 2012 – Ólafur Rastrick varði doktorsritgerð sína Íslensk menning og samfélagslegt vald 1910-1930 3. febrúar 2012 við Sagnfræði- og heimspekideild Háskóla Íslands. Eggert Þór Bernharðsson, forseti deildarinnar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. – Andmælendur voru Rósa Magnúsdóttir, lektor við Árósaháskóla, og Jón Karl Helgason, dósent við Háskóla Íslands. Aðalleiðbeinandi var Guðmundur Hálfdanarson, prófessor í sagnfræði, og aðrir í doktorsnefnd voru Ástráður Eysteinsson, prófessor í almennri bókmenntafræði, og Valdimar Tr. Hafstein, dósent í þjóðfræði. – Í rannsókninni er þróað fræðilegt sjónarhorn um eðli og einkenni valdbeitingar í nútímasamfélögum í anda Foucaults. Greiningarramminn er nýttur til að sýna beitingu stjórnvalda í því skyni að þróa og móta menningu Íslendinga í hinum víðari mannfræðilega skilningi. Lýst er hvernig aðkoma stjórnvalda og félagasamtaka að íslenskri menningu var bundin markmiðum um samfélagslegar framfarir og göfgun einstaklingsins. Þannig eru samfélagsleg markmið menningarstjórnmála tengd bæði hugmyndalegri þróun og tæknilegri útfærslu stjórnvalds sem beindist að „stýringu sjálfsstjórnar“ einstaklingsins eða ögun hans á eigin hugsun og hegðun. Í rannsókninni er því haldið fram að orðræða um fegurð, sálarbætur og siðmenntun hins almenna borgara og sú ógn sem samfélaginu var talin stafa af andhverfunni hafi legið til grundvallar mótun menningarstjórnmála á Íslandi.