Doktorsvörn í kennslufræði – Lilja M. Jónsdóttir – 18. janúar 2013 – Lilja M. Jónsdóttir kennslufræðingur varði doktorsritgerð sína „Hitching One’s Wagon to a Star. Narrative Inquiry into the First Five Years of Teaching in Iceland“ [Að eiga sér leiðarstjörnu. Rannsókn á reynslu grunnskólakennara fyrstu fimm árin í kennslu] við Kennaradeild Háskóla Íslands 18. janúar 2013. Jón Torfi Jónasson, forseti Menntavísindasviðs, stýrði athöfninni í Skriðu, fyrirlestrarsal Menntavísindasviðs. Andmælendur voru Pam Denicolo, prófessor emeritus við háskólann í Reading á Englandi, og Eila Estola, prófessor við háskólann í Oulu í Finnlandi. Aðalleiðbeinandi doktorsefnisins var Hafdís Ingvarsdóttir, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, en auk hennar sátu í doktorsnefnd Mary Beattie, prófessor emeritus við háskólann í Toronto/OISE í Kanada, og Robyn Ewing, prófessor við háskólann í Sydney í Ástralíu. Doktorsrannsóknin var langtímarannsókn þar sem könnuð var sú merking sem grunnskólakennarar leggja í reynslu sína fyrstu fimm árin í kennslu. Eitt meginmarkmiðið var varpa ljósi á hvernig þeir náðu tökum á starfi sínu og hvernig þeir þróuðust sem byrjendur, hvað hindraði þá og hvað styddi. Einnig var athugað hvers konar leiðsögn nýliðar í kennslu þurfa á að halda. Aðferðafræði rannsóknarinnar er narratífa (e. narrative inquiry) og var stuðst við kenningar kanadísku fræðimannanna Connellys og Clandinin, einkum á skilgreiningum þeirra á hugtakinu „persónuleg, hagnýt þekking“ (e. Personal Practical Knowledge). Rætt var við þrjá unga kennara frá því áður en þeir hófu kennslu og síðan árlega í fimm ár, auk þess sem fylgst var með kennslu þeirra. Rannsóknin leiðir í ljós hversu mikilvægt það er að veita byrjendum í kennslu mun meiri stuðning og lengur en tíðkast hefur hérlendis og lýst er reynslu hinna ungu kennara fyrstu fimm árin í starfi , allt frá því að vera byrjendur í kennslu og til þess að verða mjög hæfir kennarar fyrr en búast mátti við.

Doktorsvörn í kennslufræði – Lilja M. Jónsdóttir – 18. janúar 2013 – Lilja M. Jónsdóttir kennslufræðingur varði doktorsritgerð sína „Hitching One’s Wagon to a Star. Narrative Inquiry into the First Five Years of Teaching in Iceland“ [Að eiga sér leiðarstjörnu. Rannsókn á reynslu grunnskólakennara fyrstu fimm árin í kennslu] við Kennaradeild Háskóla Íslands 18. janúar 2013. Jón Torfi Jónasson, forseti Menntavísindasviðs, stýrði athöfninni í Skriðu, fyrirlestrarsal Menntavísindasviðs. Andmælendur voru Pam Denicolo, prófessor emeritus við háskólann í Reading á Englandi, og Eila Estola, prófessor við háskólann í Oulu í Finnlandi. Aðalleiðbeinandi doktorsefnisins var Hafdís Ingvarsdóttir, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, en auk hennar sátu í doktorsnefnd Mary Beattie, prófessor emeritus við háskólann í Toronto/OISE í Kanada, og Robyn Ewing, prófessor við háskólann í Sydney í Ástralíu. Doktorsrannsóknin var langtímarannsókn þar sem könnuð var sú merking sem grunnskólakennarar leggja í reynslu sína fyrstu fimm árin í kennslu. Eitt meginmarkmiðið var varpa ljósi á hvernig þeir náðu tökum á starfi sínu og hvernig þeir þróuðust sem byrjendur, hvað hindraði þá og hvað styddi. Einnig var athugað hvers konar leiðsögn nýliðar í kennslu þurfa á að halda. Aðferðafræði rannsóknarinnar er narratífa (e. narrative inquiry) og var stuðst við kenningar kanadísku fræðimannanna Connellys og Clandinin, einkum á skilgreiningum þeirra á hugtakinu „persónuleg, hagnýt þekking“ (e. Personal Practical Knowledge). Rætt var við þrjá unga kennara frá því áður en þeir hófu kennslu og síðan árlega í fimm ár, auk þess sem fylgst var með kennslu þeirra. Rannsóknin leiðir í ljós hversu mikilvægt það er að veita byrjendum í kennslu mun meiri stuðning og lengur en tíðkast hefur hérlendis og lýst er reynslu hinna ungu kennara fyrstu fimm árin í starfi , allt frá því að vera byrjendur í kennslu og til þess að verða mjög hæfir kennarar fyrr en búast mátti við.

Doktorsvörn í kennslufræði – Lilja M. Jónsdóttir – 18. janúar 2013 – Lilja M. Jónsdóttir kennslufræðingur varði doktorsritgerð sína „Hitching One’s Wagon to a Star. Narrative Inquiry into the First Five Years of Teaching in Iceland“ [Að eiga sér leiðarstjörnu. Rannsókn á reynslu grunnskólakennara fyrstu fimm árin í kennslu] við Kennaradeild Háskóla Íslands 18. janúar 2013. Jón Torfi Jónasson, forseti Menntavísindasviðs, stýrði athöfninni í Skriðu, fyrirlestrarsal Menntavísindasviðs. Andmælendur voru Pam Denicolo, prófessor emeritus við háskólann í Reading á Englandi, og Eila Estola, prófessor við háskólann í Oulu í Finnlandi. Aðalleiðbeinandi doktorsefnisins var Hafdís Ingvarsdóttir, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, en auk hennar sátu í doktorsnefnd Mary Beattie, prófessor emeritus við háskólann í Toronto/OISE í Kanada, og Robyn Ewing, prófessor við háskólann í Sydney í Ástralíu. Doktorsrannsóknin var langtímarannsókn þar sem könnuð var sú merking sem grunnskólakennarar leggja í reynslu sína fyrstu fimm árin í kennslu. Eitt meginmarkmiðið var varpa ljósi á hvernig þeir náðu tökum á starfi sínu og hvernig þeir þróuðust sem byrjendur, hvað hindraði þá og hvað styddi. Einnig var athugað hvers konar leiðsögn nýliðar í kennslu þurfa á að halda. Aðferðafræði rannsóknarinnar er narratífa (e. narrative inquiry) og var stuðst við kenningar kanadísku fræðimannanna Connellys og Clandinin, einkum á skilgreiningum þeirra á hugtakinu „persónuleg, hagnýt þekking“ (e. Personal Practical Knowledge). Rætt var við þrjá unga kennara frá því áður en þeir hófu kennslu og síðan árlega í fimm ár, auk þess sem fylgst var með kennslu þeirra. Rannsóknin leiðir í ljós hversu mikilvægt það er að veita byrjendum í kennslu mun meiri stuðning og lengur en tíðkast hefur hérlendis og lýst er reynslu hinna ungu kennara fyrstu fimm árin í starfi , allt frá því að vera byrjendur í kennslu og til þess að verða mjög hæfir kennarar fyrr en búast mátti við.

Doktorsvörn í kennslufræði – Lilja M. Jónsdóttir – 18. janúar 2013 – Lilja M. Jónsdóttir kennslufræðingur varði doktorsritgerð sína „Hitching One’s Wagon to a Star. Narrative Inquiry into the First Five Years of Teaching in Iceland“ [Að eiga sér leiðarstjörnu. Rannsókn á reynslu grunnskólakennara fyrstu fimm árin í kennslu] við Kennaradeild Háskóla Íslands 18. janúar 2013. Jón Torfi Jónasson, forseti Menntavísindasviðs, stýrði athöfninni í Skriðu, fyrirlestrarsal Menntavísindasviðs. Andmælendur voru Pam Denicolo, prófessor emeritus við háskólann í Reading á Englandi, og Eila Estola, prófessor við háskólann í Oulu í Finnlandi. Aðalleiðbeinandi doktorsefnisins var Hafdís Ingvarsdóttir, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, en auk hennar sátu í doktorsnefnd Mary Beattie, prófessor emeritus við háskólann í Toronto/OISE í Kanada, og Robyn Ewing, prófessor við háskólann í Sydney í Ástralíu. Doktorsrannsóknin var langtímarannsókn þar sem könnuð var sú merking sem grunnskólakennarar leggja í reynslu sína fyrstu fimm árin í kennslu. Eitt meginmarkmiðið var varpa ljósi á hvernig þeir náðu tökum á starfi sínu og hvernig þeir þróuðust sem byrjendur, hvað hindraði þá og hvað styddi. Einnig var athugað hvers konar leiðsögn nýliðar í kennslu þurfa á að halda. Aðferðafræði rannsóknarinnar er narratífa (e. narrative inquiry) og var stuðst við kenningar kanadísku fræðimannanna Connellys og Clandinin, einkum á skilgreiningum þeirra á hugtakinu „persónuleg, hagnýt þekking“ (e. Personal Practical Knowledge). Rætt var við þrjá unga kennara frá því áður en þeir hófu kennslu og síðan árlega í fimm ár, auk þess sem fylgst var með kennslu þeirra. Rannsóknin leiðir í ljós hversu mikilvægt það er að veita byrjendum í kennslu mun meiri stuðning og lengur en tíðkast hefur hérlendis og lýst er reynslu hinna ungu kennara fyrstu fimm árin í starfi , allt frá því að vera byrjendur í kennslu og til þess að verða mjög hæfir kennarar fyrr en búast mátti við.

Doktorsvörn í kennslufræði – Lilja M. Jónsdóttir – 18. janúar 2013 – Lilja M. Jónsdóttir kennslufræðingur varði doktorsritgerð sína „Hitching One’s Wagon to a Star. Narrative Inquiry into the First Five Years of Teaching in Iceland“ [Að eiga sér leiðarstjörnu. Rannsókn á reynslu grunnskólakennara fyrstu fimm árin í kennslu] við Kennaradeild Háskóla Íslands 18. janúar 2013. Jón Torfi Jónasson, forseti Menntavísindasviðs, stýrði athöfninni í Skriðu, fyrirlestrarsal Menntavísindasviðs. Andmælendur voru Pam Denicolo, prófessor emeritus við háskólann í Reading á Englandi, og Eila Estola, prófessor við háskólann í Oulu í Finnlandi. Aðalleiðbeinandi doktorsefnisins var Hafdís Ingvarsdóttir, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, en auk hennar sátu í doktorsnefnd Mary Beattie, prófessor emeritus við háskólann í Toronto/OISE í Kanada, og Robyn Ewing, prófessor við háskólann í Sydney í Ástralíu. Doktorsrannsóknin var langtímarannsókn þar sem könnuð var sú merking sem grunnskólakennarar leggja í reynslu sína fyrstu fimm árin í kennslu. Eitt meginmarkmiðið var varpa ljósi á hvernig þeir náðu tökum á starfi sínu og hvernig þeir þróuðust sem byrjendur, hvað hindraði þá og hvað styddi. Einnig var athugað hvers konar leiðsögn nýliðar í kennslu þurfa á að halda. Aðferðafræði rannsóknarinnar er narratífa (e. narrative inquiry) og var stuðst við kenningar kanadísku fræðimannanna Connellys og Clandinin, einkum á skilgreiningum þeirra á hugtakinu „persónuleg, hagnýt þekking“ (e. Personal Practical Knowledge). Rætt var við þrjá unga kennara frá því áður en þeir hófu kennslu og síðan árlega í fimm ár, auk þess sem fylgst var með kennslu þeirra. Rannsóknin leiðir í ljós hversu mikilvægt það er að veita byrjendum í kennslu mun meiri stuðning og lengur en tíðkast hefur hérlendis og lýst er reynslu hinna ungu kennara fyrstu fimm árin í starfi , allt frá því að vera byrjendur í kennslu og til þess að verða mjög hæfir kennarar fyrr en búast mátti við.

Doktorsvörn í kennslufræði – Lilja M. Jónsdóttir – 18. janúar 2013 – Lilja M. Jónsdóttir kennslufræðingur varði doktorsritgerð sína „Hitching One’s Wagon to a Star. Narrative Inquiry into the First Five Years of Teaching in Iceland“ [Að eiga sér leiðarstjörnu. Rannsókn á reynslu grunnskólakennara fyrstu fimm árin í kennslu] við Kennaradeild Háskóla Íslands 18. janúar 2013. Jón Torfi Jónasson, forseti Menntavísindasviðs, stýrði athöfninni í Skriðu, fyrirlestrarsal Menntavísindasviðs. Andmælendur voru Pam Denicolo, prófessor emeritus við háskólann í Reading á Englandi, og Eila Estola, prófessor við háskólann í Oulu í Finnlandi. Aðalleiðbeinandi doktorsefnisins var Hafdís Ingvarsdóttir, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, en auk hennar sátu í doktorsnefnd Mary Beattie, prófessor emeritus við háskólann í Toronto/OISE í Kanada, og Robyn Ewing, prófessor við háskólann í Sydney í Ástralíu. Doktorsrannsóknin var langtímarannsókn þar sem könnuð var sú merking sem grunnskólakennarar leggja í reynslu sína fyrstu fimm árin í kennslu. Eitt meginmarkmiðið var varpa ljósi á hvernig þeir náðu tökum á starfi sínu og hvernig þeir þróuðust sem byrjendur, hvað hindraði þá og hvað styddi. Einnig var athugað hvers konar leiðsögn nýliðar í kennslu þurfa á að halda. Aðferðafræði rannsóknarinnar er narratífa (e. narrative inquiry) og var stuðst við kenningar kanadísku fræðimannanna Connellys og Clandinin, einkum á skilgreiningum þeirra á hugtakinu „persónuleg, hagnýt þekking“ (e. Personal Practical Knowledge). Rætt var við þrjá unga kennara frá því áður en þeir hófu kennslu og síðan árlega í fimm ár, auk þess sem fylgst var með kennslu þeirra. Rannsóknin leiðir í ljós hversu mikilvægt það er að veita byrjendum í kennslu mun meiri stuðning og lengur en tíðkast hefur hérlendis og lýst er reynslu hinna ungu kennara fyrstu fimm árin í starfi , allt frá því að vera byrjendur í kennslu og til þess að verða mjög hæfir kennarar fyrr en búast mátti við.

Doktorsvörn í kennslufræði – Lilja M. Jónsdóttir – 18. janúar 2013 – Lilja M. Jónsdóttir kennslufræðingur varði doktorsritgerð sína „Hitching One’s Wagon to a Star. Narrative Inquiry into the First Five Years of Teaching in Iceland“ [Að eiga sér leiðarstjörnu. Rannsókn á reynslu grunnskólakennara fyrstu fimm árin í kennslu] við Kennaradeild Háskóla Íslands 18. janúar 2013. Jón Torfi Jónasson, forseti Menntavísindasviðs, stýrði athöfninni í Skriðu, fyrirlestrarsal Menntavísindasviðs. Andmælendur voru Pam Denicolo, prófessor emeritus við háskólann í Reading á Englandi, og Eila Estola, prófessor við háskólann í Oulu í Finnlandi. Aðalleiðbeinandi doktorsefnisins var Hafdís Ingvarsdóttir, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, en auk hennar sátu í doktorsnefnd Mary Beattie, prófessor emeritus við háskólann í Toronto/OISE í Kanada, og Robyn Ewing, prófessor við háskólann í Sydney í Ástralíu. Doktorsrannsóknin var langtímarannsókn þar sem könnuð var sú merking sem grunnskólakennarar leggja í reynslu sína fyrstu fimm árin í kennslu. Eitt meginmarkmiðið var varpa ljósi á hvernig þeir náðu tökum á starfi sínu og hvernig þeir þróuðust sem byrjendur, hvað hindraði þá og hvað styddi. Einnig var athugað hvers konar leiðsögn nýliðar í kennslu þurfa á að halda. Aðferðafræði rannsóknarinnar er narratífa (e. narrative inquiry) og var stuðst við kenningar kanadísku fræðimannanna Connellys og Clandinin, einkum á skilgreiningum þeirra á hugtakinu „persónuleg, hagnýt þekking“ (e. Personal Practical Knowledge). Rætt var við þrjá unga kennara frá því áður en þeir hófu kennslu og síðan árlega í fimm ár, auk þess sem fylgst var með kennslu þeirra. Rannsóknin leiðir í ljós hversu mikilvægt það er að veita byrjendum í kennslu mun meiri stuðning og lengur en tíðkast hefur hérlendis og lýst er reynslu hinna ungu kennara fyrstu fimm árin í starfi , allt frá því að vera byrjendur í kennslu og til þess að verða mjög hæfir kennarar fyrr en búast mátti við.

Doktorsvörn í kennslufræði – Lilja M. Jónsdóttir – 18. janúar 2013 – Lilja M. Jónsdóttir kennslufræðingur varði doktorsritgerð sína „Hitching One’s Wagon to a Star. Narrative Inquiry into the First Five Years of Teaching in Iceland“ [Að eiga sér leiðarstjörnu. Rannsókn á reynslu grunnskólakennara fyrstu fimm árin í kennslu] við Kennaradeild Háskóla Íslands 18. janúar 2013. Jón Torfi Jónasson, forseti Menntavísindasviðs, stýrði athöfninni í Skriðu, fyrirlestrarsal Menntavísindasviðs. Andmælendur voru Pam Denicolo, prófessor emeritus við háskólann í Reading á Englandi, og Eila Estola, prófessor við háskólann í Oulu í Finnlandi. Aðalleiðbeinandi doktorsefnisins var Hafdís Ingvarsdóttir, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, en auk hennar sátu í doktorsnefnd Mary Beattie, prófessor emeritus við háskólann í Toronto/OISE í Kanada, og Robyn Ewing, prófessor við háskólann í Sydney í Ástralíu. Doktorsrannsóknin var langtímarannsókn þar sem könnuð var sú merking sem grunnskólakennarar leggja í reynslu sína fyrstu fimm árin í kennslu. Eitt meginmarkmiðið var varpa ljósi á hvernig þeir náðu tökum á starfi sínu og hvernig þeir þróuðust sem byrjendur, hvað hindraði þá og hvað styddi. Einnig var athugað hvers konar leiðsögn nýliðar í kennslu þurfa á að halda. Aðferðafræði rannsóknarinnar er narratífa (e. narrative inquiry) og var stuðst við kenningar kanadísku fræðimannanna Connellys og Clandinin, einkum á skilgreiningum þeirra á hugtakinu „persónuleg, hagnýt þekking“ (e. Personal Practical Knowledge). Rætt var við þrjá unga kennara frá því áður en þeir hófu kennslu og síðan árlega í fimm ár, auk þess sem fylgst var með kennslu þeirra. Rannsóknin leiðir í ljós hversu mikilvægt það er að veita byrjendum í kennslu mun meiri stuðning og lengur en tíðkast hefur hérlendis og lýst er reynslu hinna ungu kennara fyrstu fimm árin í starfi , allt frá því að vera byrjendur í kennslu og til þess að verða mjög hæfir kennarar fyrr en búast mátti við.

Doktorsvörn í kennslufræði – Lilja M. Jónsdóttir – 18. janúar 2013 – Lilja M. Jónsdóttir kennslufræðingur varði doktorsritgerð sína „Hitching One’s Wagon to a Star. Narrative Inquiry into the First Five Years of Teaching in Iceland“ [Að eiga sér leiðarstjörnu. Rannsókn á reynslu grunnskólakennara fyrstu fimm árin í kennslu] við Kennaradeild Háskóla Íslands 18. janúar 2013. Jón Torfi Jónasson, forseti Menntavísindasviðs, stýrði athöfninni í Skriðu, fyrirlestrarsal Menntavísindasviðs. Andmælendur voru Pam Denicolo, prófessor emeritus við háskólann í Reading á Englandi, og Eila Estola, prófessor við háskólann í Oulu í Finnlandi. Aðalleiðbeinandi doktorsefnisins var Hafdís Ingvarsdóttir, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, en auk hennar sátu í doktorsnefnd Mary Beattie, prófessor emeritus við háskólann í Toronto/OISE í Kanada, og Robyn Ewing, prófessor við háskólann í Sydney í Ástralíu. Doktorsrannsóknin var langtímarannsókn þar sem könnuð var sú merking sem grunnskólakennarar leggja í reynslu sína fyrstu fimm árin í kennslu. Eitt meginmarkmiðið var varpa ljósi á hvernig þeir náðu tökum á starfi sínu og hvernig þeir þróuðust sem byrjendur, hvað hindraði þá og hvað styddi. Einnig var athugað hvers konar leiðsögn nýliðar í kennslu þurfa á að halda. Aðferðafræði rannsóknarinnar er narratífa (e. narrative inquiry) og var stuðst við kenningar kanadísku fræðimannanna Connellys og Clandinin, einkum á skilgreiningum þeirra á hugtakinu „persónuleg, hagnýt þekking“ (e. Personal Practical Knowledge). Rætt var við þrjá unga kennara frá því áður en þeir hófu kennslu og síðan árlega í fimm ár, auk þess sem fylgst var með kennslu þeirra. Rannsóknin leiðir í ljós hversu mikilvægt það er að veita byrjendum í kennslu mun meiri stuðning og lengur en tíðkast hefur hérlendis og lýst er reynslu hinna ungu kennara fyrstu fimm árin í starfi , allt frá því að vera byrjendur í kennslu og til þess að verða mjög hæfir kennarar fyrr en búast mátti við.

Doktorsvörn í kennslufræði – Lilja M. Jónsdóttir – 18. janúar 2013 – Lilja M. Jónsdóttir kennslufræðingur varði doktorsritgerð sína „Hitching One’s Wagon to a Star. Narrative Inquiry into the First Five Years of Teaching in Iceland“ [Að eiga sér leiðarstjörnu. Rannsókn á reynslu grunnskólakennara fyrstu fimm árin í kennslu] við Kennaradeild Háskóla Íslands 18. janúar 2013. Jón Torfi Jónasson, forseti Menntavísindasviðs, stýrði athöfninni í Skriðu, fyrirlestrarsal Menntavísindasviðs. Andmælendur voru Pam Denicolo, prófessor emeritus við háskólann í Reading á Englandi, og Eila Estola, prófessor við háskólann í Oulu í Finnlandi. Aðalleiðbeinandi doktorsefnisins var Hafdís Ingvarsdóttir, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, en auk hennar sátu í doktorsnefnd Mary Beattie, prófessor emeritus við háskólann í Toronto/OISE í Kanada, og Robyn Ewing, prófessor við háskólann í Sydney í Ástralíu. Doktorsrannsóknin var langtímarannsókn þar sem könnuð var sú merking sem grunnskólakennarar leggja í reynslu sína fyrstu fimm árin í kennslu. Eitt meginmarkmiðið var varpa ljósi á hvernig þeir náðu tökum á starfi sínu og hvernig þeir þróuðust sem byrjendur, hvað hindraði þá og hvað styddi. Einnig var athugað hvers konar leiðsögn nýliðar í kennslu þurfa á að halda. Aðferðafræði rannsóknarinnar er narratífa (e. narrative inquiry) og var stuðst við kenningar kanadísku fræðimannanna Connellys og Clandinin, einkum á skilgreiningum þeirra á hugtakinu „persónuleg, hagnýt þekking“ (e. Personal Practical Knowledge). Rætt var við þrjá unga kennara frá því áður en þeir hófu kennslu og síðan árlega í fimm ár, auk þess sem fylgst var með kennslu þeirra. Rannsóknin leiðir í ljós hversu mikilvægt það er að veita byrjendum í kennslu mun meiri stuðning og lengur en tíðkast hefur hérlendis og lýst er reynslu hinna ungu kennara fyrstu fimm árin í starfi , allt frá því að vera byrjendur í kennslu og til þess að verða mjög hæfir kennarar fyrr en búast mátti við.

Doktorsvörn í kennslufræði – Lilja M. Jónsdóttir – 18. janúar 2013 – Lilja M. Jónsdóttir kennslufræðingur varði doktorsritgerð sína „Hitching One’s Wagon to a Star. Narrative Inquiry into the First Five Years of Teaching in Iceland“ [Að eiga sér leiðarstjörnu. Rannsókn á reynslu grunnskólakennara fyrstu fimm árin í kennslu] við Kennaradeild Háskóla Íslands 18. janúar 2013. Jón Torfi Jónasson, forseti Menntavísindasviðs, stýrði athöfninni í Skriðu, fyrirlestrarsal Menntavísindasviðs. Andmælendur voru Pam Denicolo, prófessor emeritus við háskólann í Reading á Englandi, og Eila Estola, prófessor við háskólann í Oulu í Finnlandi. Aðalleiðbeinandi doktorsefnisins var Hafdís Ingvarsdóttir, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, en auk hennar sátu í doktorsnefnd Mary Beattie, prófessor emeritus við háskólann í Toronto/OISE í Kanada, og Robyn Ewing, prófessor við háskólann í Sydney í Ástralíu. Doktorsrannsóknin var langtímarannsókn þar sem könnuð var sú merking sem grunnskólakennarar leggja í reynslu sína fyrstu fimm árin í kennslu. Eitt meginmarkmiðið var varpa ljósi á hvernig þeir náðu tökum á starfi sínu og hvernig þeir þróuðust sem byrjendur, hvað hindraði þá og hvað styddi. Einnig var athugað hvers konar leiðsögn nýliðar í kennslu þurfa á að halda. Aðferðafræði rannsóknarinnar er narratífa (e. narrative inquiry) og var stuðst við kenningar kanadísku fræðimannanna Connellys og Clandinin, einkum á skilgreiningum þeirra á hugtakinu „persónuleg, hagnýt þekking“ (e. Personal Practical Knowledge). Rætt var við þrjá unga kennara frá því áður en þeir hófu kennslu og síðan árlega í fimm ár, auk þess sem fylgst var með kennslu þeirra. Rannsóknin leiðir í ljós hversu mikilvægt það er að veita byrjendum í kennslu mun meiri stuðning og lengur en tíðkast hefur hérlendis og lýst er reynslu hinna ungu kennara fyrstu fimm árin í starfi , allt frá því að vera byrjendur í kennslu og til þess að verða mjög hæfir kennarar fyrr en búast mátti við.

Doktorsvörn í kennslufræði – Lilja M. Jónsdóttir – 18. janúar 2013 – Lilja M. Jónsdóttir kennslufræðingur varði doktorsritgerð sína „Hitching One’s Wagon to a Star. Narrative Inquiry into the First Five Years of Teaching in Iceland“ [Að eiga sér leiðarstjörnu. Rannsókn á reynslu grunnskólakennara fyrstu fimm árin í kennslu] við Kennaradeild Háskóla Íslands 18. janúar 2013. Jón Torfi Jónasson, forseti Menntavísindasviðs, stýrði athöfninni í Skriðu, fyrirlestrarsal Menntavísindasviðs. Andmælendur voru Pam Denicolo, prófessor emeritus við háskólann í Reading á Englandi, og Eila Estola, prófessor við háskólann í Oulu í Finnlandi. Aðalleiðbeinandi doktorsefnisins var Hafdís Ingvarsdóttir, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, en auk hennar sátu í doktorsnefnd Mary Beattie, prófessor emeritus við háskólann í Toronto/OISE í Kanada, og Robyn Ewing, prófessor við háskólann í Sydney í Ástralíu. Doktorsrannsóknin var langtímarannsókn þar sem könnuð var sú merking sem grunnskólakennarar leggja í reynslu sína fyrstu fimm árin í kennslu. Eitt meginmarkmiðið var varpa ljósi á hvernig þeir náðu tökum á starfi sínu og hvernig þeir þróuðust sem byrjendur, hvað hindraði þá og hvað styddi. Einnig var athugað hvers konar leiðsögn nýliðar í kennslu þurfa á að halda. Aðferðafræði rannsóknarinnar er narratífa (e. narrative inquiry) og var stuðst við kenningar kanadísku fræðimannanna Connellys og Clandinin, einkum á skilgreiningum þeirra á hugtakinu „persónuleg, hagnýt þekking“ (e. Personal Practical Knowledge). Rætt var við þrjá unga kennara frá því áður en þeir hófu kennslu og síðan árlega í fimm ár, auk þess sem fylgst var með kennslu þeirra. Rannsóknin leiðir í ljós hversu mikilvægt það er að veita byrjendum í kennslu mun meiri stuðning og lengur en tíðkast hefur hérlendis og lýst er reynslu hinna ungu kennara fyrstu fimm árin í starfi , allt frá því að vera byrjendur í kennslu og til þess að verða mjög hæfir kennarar fyrr en búast mátti við.

Doktorsvörn í kennslufræði – Lilja M. Jónsdóttir – 18. janúar 2013 – Lilja M. Jónsdóttir kennslufræðingur varði doktorsritgerð sína „Hitching One’s Wagon to a Star. Narrative Inquiry into the First Five Years of Teaching in Iceland“ [Að eiga sér leiðarstjörnu. Rannsókn á reynslu grunnskólakennara fyrstu fimm árin í kennslu] við Kennaradeild Háskóla Íslands 18. janúar 2013. Jón Torfi Jónasson, forseti Menntavísindasviðs, stýrði athöfninni í Skriðu, fyrirlestrarsal Menntavísindasviðs. Andmælendur voru Pam Denicolo, prófessor emeritus við háskólann í Reading á Englandi, og Eila Estola, prófessor við háskólann í Oulu í Finnlandi. Aðalleiðbeinandi doktorsefnisins var Hafdís Ingvarsdóttir, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, en auk hennar sátu í doktorsnefnd Mary Beattie, prófessor emeritus við háskólann í Toronto/OISE í Kanada, og Robyn Ewing, prófessor við háskólann í Sydney í Ástralíu. Doktorsrannsóknin var langtímarannsókn þar sem könnuð var sú merking sem grunnskólakennarar leggja í reynslu sína fyrstu fimm árin í kennslu. Eitt meginmarkmiðið var varpa ljósi á hvernig þeir náðu tökum á starfi sínu og hvernig þeir þróuðust sem byrjendur, hvað hindraði þá og hvað styddi. Einnig var athugað hvers konar leiðsögn nýliðar í kennslu þurfa á að halda. Aðferðafræði rannsóknarinnar er narratífa (e. narrative inquiry) og var stuðst við kenningar kanadísku fræðimannanna Connellys og Clandinin, einkum á skilgreiningum þeirra á hugtakinu „persónuleg, hagnýt þekking“ (e. Personal Practical Knowledge). Rætt var við þrjá unga kennara frá því áður en þeir hófu kennslu og síðan árlega í fimm ár, auk þess sem fylgst var með kennslu þeirra. Rannsóknin leiðir í ljós hversu mikilvægt það er að veita byrjendum í kennslu mun meiri stuðning og lengur en tíðkast hefur hérlendis og lýst er reynslu hinna ungu kennara fyrstu fimm árin í starfi , allt frá því að vera byrjendur í kennslu og til þess að verða mjög hæfir kennarar fyrr en búast mátti við.

Doktorsvörn í kennslufræði – Lilja M. Jónsdóttir – 18. janúar 2013 – Lilja M. Jónsdóttir kennslufræðingur varði doktorsritgerð sína „Hitching One’s Wagon to a Star. Narrative Inquiry into the First Five Years of Teaching in Iceland“ [Að eiga sér leiðarstjörnu. Rannsókn á reynslu grunnskólakennara fyrstu fimm árin í kennslu] við Kennaradeild Háskóla Íslands 18. janúar 2013. Jón Torfi Jónasson, forseti Menntavísindasviðs, stýrði athöfninni í Skriðu, fyrirlestrarsal Menntavísindasviðs. Andmælendur voru Pam Denicolo, prófessor emeritus við háskólann í Reading á Englandi, og Eila Estola, prófessor við háskólann í Oulu í Finnlandi. Aðalleiðbeinandi doktorsefnisins var Hafdís Ingvarsdóttir, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, en auk hennar sátu í doktorsnefnd Mary Beattie, prófessor emeritus við háskólann í Toronto/OISE í Kanada, og Robyn Ewing, prófessor við háskólann í Sydney í Ástralíu. Doktorsrannsóknin var langtímarannsókn þar sem könnuð var sú merking sem grunnskólakennarar leggja í reynslu sína fyrstu fimm árin í kennslu. Eitt meginmarkmiðið var varpa ljósi á hvernig þeir náðu tökum á starfi sínu og hvernig þeir þróuðust sem byrjendur, hvað hindraði þá og hvað styddi. Einnig var athugað hvers konar leiðsögn nýliðar í kennslu þurfa á að halda. Aðferðafræði rannsóknarinnar er narratífa (e. narrative inquiry) og var stuðst við kenningar kanadísku fræðimannanna Connellys og Clandinin, einkum á skilgreiningum þeirra á hugtakinu „persónuleg, hagnýt þekking“ (e. Personal Practical Knowledge). Rætt var við þrjá unga kennara frá því áður en þeir hófu kennslu og síðan árlega í fimm ár, auk þess sem fylgst var með kennslu þeirra. Rannsóknin leiðir í ljós hversu mikilvægt það er að veita byrjendum í kennslu mun meiri stuðning og lengur en tíðkast hefur hérlendis og lýst er reynslu hinna ungu kennara fyrstu fimm árin í starfi , allt frá því að vera byrjendur í kennslu og til þess að verða mjög hæfir kennarar fyrr en búast mátti við.

Doktorsvörn í kennslufræði – Lilja M. Jónsdóttir – 18. janúar 2013 – Lilja M. Jónsdóttir kennslufræðingur varði doktorsritgerð sína „Hitching One’s Wagon to a Star. Narrative Inquiry into the First Five Years of Teaching in Iceland“ [Að eiga sér leiðarstjörnu. Rannsókn á reynslu grunnskólakennara fyrstu fimm árin í kennslu] við Kennaradeild Háskóla Íslands 18. janúar 2013. Jón Torfi Jónasson, forseti Menntavísindasviðs, stýrði athöfninni í Skriðu, fyrirlestrarsal Menntavísindasviðs. Andmælendur voru Pam Denicolo, prófessor emeritus við háskólann í Reading á Englandi, og Eila Estola, prófessor við háskólann í Oulu í Finnlandi. Aðalleiðbeinandi doktorsefnisins var Hafdís Ingvarsdóttir, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, en auk hennar sátu í doktorsnefnd Mary Beattie, prófessor emeritus við háskólann í Toronto/OISE í Kanada, og Robyn Ewing, prófessor við háskólann í Sydney í Ástralíu. Doktorsrannsóknin var langtímarannsókn þar sem könnuð var sú merking sem grunnskólakennarar leggja í reynslu sína fyrstu fimm árin í kennslu. Eitt meginmarkmiðið var varpa ljósi á hvernig þeir náðu tökum á starfi sínu og hvernig þeir þróuðust sem byrjendur, hvað hindraði þá og hvað styddi. Einnig var athugað hvers konar leiðsögn nýliðar í kennslu þurfa á að halda. Aðferðafræði rannsóknarinnar er narratífa (e. narrative inquiry) og var stuðst við kenningar kanadísku fræðimannanna Connellys og Clandinin, einkum á skilgreiningum þeirra á hugtakinu „persónuleg, hagnýt þekking“ (e. Personal Practical Knowledge). Rætt var við þrjá unga kennara frá því áður en þeir hófu kennslu og síðan árlega í fimm ár, auk þess sem fylgst var með kennslu þeirra. Rannsóknin leiðir í ljós hversu mikilvægt það er að veita byrjendum í kennslu mun meiri stuðning og lengur en tíðkast hefur hérlendis og lýst er reynslu hinna ungu kennara fyrstu fimm árin í starfi , allt frá því að vera byrjendur í kennslu og til þess að verða mjög hæfir kennarar fyrr en búast mátti við.

Doktorsvörn í kennslufræði – Lilja M. Jónsdóttir – 18. janúar 2013 – Lilja M. Jónsdóttir kennslufræðingur varði doktorsritgerð sína „Hitching One’s Wagon to a Star. Narrative Inquiry into the First Five Years of Teaching in Iceland“ [Að eiga sér leiðarstjörnu. Rannsókn á reynslu grunnskólakennara fyrstu fimm árin í kennslu] við Kennaradeild Háskóla Íslands 18. janúar 2013. Jón Torfi Jónasson, forseti Menntavísindasviðs, stýrði athöfninni í Skriðu, fyrirlestrarsal Menntavísindasviðs. Andmælendur voru Pam Denicolo, prófessor emeritus við háskólann í Reading á Englandi, og Eila Estola, prófessor við háskólann í Oulu í Finnlandi. Aðalleiðbeinandi doktorsefnisins var Hafdís Ingvarsdóttir, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, en auk hennar sátu í doktorsnefnd Mary Beattie, prófessor emeritus við háskólann í Toronto/OISE í Kanada, og Robyn Ewing, prófessor við háskólann í Sydney í Ástralíu. Doktorsrannsóknin var langtímarannsókn þar sem könnuð var sú merking sem grunnskólakennarar leggja í reynslu sína fyrstu fimm árin í kennslu. Eitt meginmarkmiðið var varpa ljósi á hvernig þeir náðu tökum á starfi sínu og hvernig þeir þróuðust sem byrjendur, hvað hindraði þá og hvað styddi. Einnig var athugað hvers konar leiðsögn nýliðar í kennslu þurfa á að halda. Aðferðafræði rannsóknarinnar er narratífa (e. narrative inquiry) og var stuðst við kenningar kanadísku fræðimannanna Connellys og Clandinin, einkum á skilgreiningum þeirra á hugtakinu „persónuleg, hagnýt þekking“ (e. Personal Practical Knowledge). Rætt var við þrjá unga kennara frá því áður en þeir hófu kennslu og síðan árlega í fimm ár, auk þess sem fylgst var með kennslu þeirra. Rannsóknin leiðir í ljós hversu mikilvægt það er að veita byrjendum í kennslu mun meiri stuðning og lengur en tíðkast hefur hérlendis og lýst er reynslu hinna ungu kennara fyrstu fimm árin í starfi , allt frá því að vera byrjendur í kennslu og til þess að verða mjög hæfir kennarar fyrr en búast mátti við.

Doktorsvörn í kennslufræði – Lilja M. Jónsdóttir – 18. janúar 2013 – Lilja M. Jónsdóttir kennslufræðingur varði doktorsritgerð sína „Hitching One’s Wagon to a Star. Narrative Inquiry into the First Five Years of Teaching in Iceland“ [Að eiga sér leiðarstjörnu. Rannsókn á reynslu grunnskólakennara fyrstu fimm árin í kennslu] við Kennaradeild Háskóla Íslands 18. janúar 2013. Jón Torfi Jónasson, forseti Menntavísindasviðs, stýrði athöfninni í Skriðu, fyrirlestrarsal Menntavísindasviðs. Andmælendur voru Pam Denicolo, prófessor emeritus við háskólann í Reading á Englandi, og Eila Estola, prófessor við háskólann í Oulu í Finnlandi. Aðalleiðbeinandi doktorsefnisins var Hafdís Ingvarsdóttir, prófessor við Menntavísindasvið Háskóla Íslands, en auk hennar sátu í doktorsnefnd Mary Beattie, prófessor emeritus við háskólann í Toronto/OISE í Kanada, og Robyn Ewing, prófessor við háskólann í Sydney í Ástralíu. Doktorsrannsóknin var langtímarannsókn þar sem könnuð var sú merking sem grunnskólakennarar leggja í reynslu sína fyrstu fimm árin í kennslu. Eitt meginmarkmiðið var varpa ljósi á hvernig þeir náðu tökum á starfi sínu og hvernig þeir þróuðust sem byrjendur, hvað hindraði þá og hvað styddi. Einnig var athugað hvers konar leiðsögn nýliðar í kennslu þurfa á að halda. Aðferðafræði rannsóknarinnar er narratífa (e. narrative inquiry) og var stuðst við kenningar kanadísku fræðimannanna Connellys og Clandinin, einkum á skilgreiningum þeirra á hugtakinu „persónuleg, hagnýt þekking“ (e. Personal Practical Knowledge). Rætt var við þrjá unga kennara frá því áður en þeir hófu kennslu og síðan árlega í fimm ár, auk þess sem fylgst var með kennslu þeirra. Rannsóknin leiðir í ljós hversu mikilvægt það er að veita byrjendum í kennslu mun meiri stuðning og lengur en tíðkast hefur hérlendis og lýst er reynslu hinna ungu kennara fyrstu fimm árin í starfi , allt frá því að vera byrjendur í kennslu og til þess að verða mjög hæfir kennarar fyrr en búast mátti við.