Doktorsvörn í læknavísindum – Steinn Steingrímsson – 26. apríl 2013 Steinn Steingrímsson varði doktorsritgerð sína, Snemm- og síðkomnar sýkingar í bringubeinsskurði eftir opnar hjartaskurðaðgerðir (Early and late sternal wound infections following open heart surgery) við Læknadeild Háskóla Íslands 26. apríl 2013. Guðmundur Þorgeirsson, forseti deildarinnar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Alexander Wahba, prófessor við Háskólasjúkrahúsið í Þrándheimi, og Sigurður Guðmundsson, prófessor í lyflækningum við Háskóla Íslands. Leiðbeinandi Steins var Tómas Guðbjartsson, prófessor í skurðlæknisfræði við Háskóla Íslands. Auk hans sátu í doktorsnefnd Magnús Gottfreðsson, prófessor við Læknadeild, Johan Sjögren, dósent við Læknadeild Háskólasjúkrahússins á Skáni, Karl G. Kristinsson, prófessor við Læknadeild, og Páll H. Möller, dósent við Læknadeild. Ritgerðin var unnin við Læknadeild Háskóla Íslands og Landspítala, í samstarfi við hjartaskurðdeild Háskólasjúkrahússins í Lundi. Doktorsritgerðin samanstendur af fjórum vísindagreinum þar sem lýst er tíðni, áhættuþáttum og sýkingarvöldum við opnar hjartaaðgerðir (en þá er bringubeinið klofið að endilöngu til að komast að hjartanu) og afdrifum sjúklinga með djúpar bringubeinssýkingar á Íslandi og sjúklinga með bringubeinsfistla á Íslandi og Skáni. Tíðni djúpra bringubeinssýkinga á Íslandi reyndist svipuð og í nágrannalöndum. Þeim hefur hins vegar fækkað eftir að sárasogsmeðferð var tekin upp hér á landi árið 2005 og auk þess hefur enginn sjúklingur látist úr þessum sýkingum hér á landi síðan þá en áður var eins árs dánartíðni um 17%. Tíðni bringubeinsfistla, bæði á Íslandi og á Skáni, reyndist í kringum 0,3% en þetta er í fyrsta sinn sem tíðni þessara sýkinga er lýst hjá heilli þjóð og í svo stóru sjúklingaþýði. Helstu áhættuþættir fistla reyndist fyrri saga um bringubeinssýkingu, nýrnabilun, reykingar og notkun beinvax sem notað er til að stöðva blæðingar frá bringubeini. Í næstum öllum tilfellum var hægt að uppræta sýkinguna með sárasogsmeðferð.

Doktorsvörn í læknavísindum – Steinn Steingrímsson – 26. apríl 2013 Steinn Steingrímsson varði doktorsritgerð sína, Snemm- og síðkomnar sýkingar í bringubeinsskurði eftir opnar hjartaskurðaðgerðir (Early and late sternal wound infections following open heart surgery) við Læknadeild Háskóla Íslands 26. apríl 2013. Guðmundur Þorgeirsson, forseti deildarinnar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Alexander Wahba, prófessor við Háskólasjúkrahúsið í Þrándheimi, og Sigurður Guðmundsson, prófessor í lyflækningum við Háskóla Íslands. Leiðbeinandi Steins var Tómas Guðbjartsson, prófessor í skurðlæknisfræði við Háskóla Íslands. Auk hans sátu í doktorsnefnd Magnús Gottfreðsson, prófessor við Læknadeild, Johan Sjögren, dósent við Læknadeild Háskólasjúkrahússins á Skáni, Karl G. Kristinsson, prófessor við Læknadeild, og Páll H. Möller, dósent við Læknadeild. Ritgerðin var unnin við Læknadeild Háskóla Íslands og Landspítala, í samstarfi við hjartaskurðdeild Háskólasjúkrahússins í Lundi. Doktorsritgerðin samanstendur af fjórum vísindagreinum þar sem lýst er tíðni, áhættuþáttum og sýkingarvöldum við opnar hjartaaðgerðir (en þá er bringubeinið klofið að endilöngu til að komast að hjartanu) og afdrifum sjúklinga með djúpar bringubeinssýkingar á Íslandi og sjúklinga með bringubeinsfistla á Íslandi og Skáni. Tíðni djúpra bringubeinssýkinga á Íslandi reyndist svipuð og í nágrannalöndum. Þeim hefur hins vegar fækkað eftir að sárasogsmeðferð var tekin upp hér á landi árið 2005 og auk þess hefur enginn sjúklingur látist úr þessum sýkingum hér á landi síðan þá en áður var eins árs dánartíðni um 17%. Tíðni bringubeinsfistla, bæði á Íslandi og á Skáni, reyndist í kringum 0,3% en þetta er í fyrsta sinn sem tíðni þessara sýkinga er lýst hjá heilli þjóð og í svo stóru sjúklingaþýði. Helstu áhættuþættir fistla reyndist fyrri saga um bringubeinssýkingu, nýrnabilun, reykingar og notkun beinvax sem notað er til að stöðva blæðingar frá bringubeini. Í næstum öllum tilfellum var hægt að uppræta sýkinguna með sárasogsmeðferð.

Doktorsvörn í læknavísindum – Steinn Steingrímsson – 26. apríl 2013 Steinn Steingrímsson varði doktorsritgerð sína, Snemm- og síðkomnar sýkingar í bringubeinsskurði eftir opnar hjartaskurðaðgerðir (Early and late sternal wound infections following open heart surgery) við Læknadeild Háskóla Íslands 26. apríl 2013. Guðmundur Þorgeirsson, forseti deildarinnar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Alexander Wahba, prófessor við Háskólasjúkrahúsið í Þrándheimi, og Sigurður Guðmundsson, prófessor í lyflækningum við Háskóla Íslands. Leiðbeinandi Steins var Tómas Guðbjartsson, prófessor í skurðlæknisfræði við Háskóla Íslands. Auk hans sátu í doktorsnefnd Magnús Gottfreðsson, prófessor við Læknadeild, Johan Sjögren, dósent við Læknadeild Háskólasjúkrahússins á Skáni, Karl G. Kristinsson, prófessor við Læknadeild, og Páll H. Möller, dósent við Læknadeild. Ritgerðin var unnin við Læknadeild Háskóla Íslands og Landspítala, í samstarfi við hjartaskurðdeild Háskólasjúkrahússins í Lundi. Doktorsritgerðin samanstendur af fjórum vísindagreinum þar sem lýst er tíðni, áhættuþáttum og sýkingarvöldum við opnar hjartaaðgerðir (en þá er bringubeinið klofið að endilöngu til að komast að hjartanu) og afdrifum sjúklinga með djúpar bringubeinssýkingar á Íslandi og sjúklinga með bringubeinsfistla á Íslandi og Skáni. Tíðni djúpra bringubeinssýkinga á Íslandi reyndist svipuð og í nágrannalöndum. Þeim hefur hins vegar fækkað eftir að sárasogsmeðferð var tekin upp hér á landi árið 2005 og auk þess hefur enginn sjúklingur látist úr þessum sýkingum hér á landi síðan þá en áður var eins árs dánartíðni um 17%. Tíðni bringubeinsfistla, bæði á Íslandi og á Skáni, reyndist í kringum 0,3% en þetta er í fyrsta sinn sem tíðni þessara sýkinga er lýst hjá heilli þjóð og í svo stóru sjúklingaþýði. Helstu áhættuþættir fistla reyndist fyrri saga um bringubeinssýkingu, nýrnabilun, reykingar og notkun beinvax sem notað er til að stöðva blæðingar frá bringubeini. Í næstum öllum tilfellum var hægt að uppræta sýkinguna með sárasogsmeðferð.

Doktorsvörn í læknavísindum – Steinn Steingrímsson – 26. apríl 2013 Steinn Steingrímsson varði doktorsritgerð sína, Snemm- og síðkomnar sýkingar í bringubeinsskurði eftir opnar hjartaskurðaðgerðir (Early and late sternal wound infections following open heart surgery) við Læknadeild Háskóla Íslands 26. apríl 2013. Guðmundur Þorgeirsson, forseti deildarinnar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Alexander Wahba, prófessor við Háskólasjúkrahúsið í Þrándheimi, og Sigurður Guðmundsson, prófessor í lyflækningum við Háskóla Íslands. Leiðbeinandi Steins var Tómas Guðbjartsson, prófessor í skurðlæknisfræði við Háskóla Íslands. Auk hans sátu í doktorsnefnd Magnús Gottfreðsson, prófessor við Læknadeild, Johan Sjögren, dósent við Læknadeild Háskólasjúkrahússins á Skáni, Karl G. Kristinsson, prófessor við Læknadeild, og Páll H. Möller, dósent við Læknadeild. Ritgerðin var unnin við Læknadeild Háskóla Íslands og Landspítala, í samstarfi við hjartaskurðdeild Háskólasjúkrahússins í Lundi. Doktorsritgerðin samanstendur af fjórum vísindagreinum þar sem lýst er tíðni, áhættuþáttum og sýkingarvöldum við opnar hjartaaðgerðir (en þá er bringubeinið klofið að endilöngu til að komast að hjartanu) og afdrifum sjúklinga með djúpar bringubeinssýkingar á Íslandi og sjúklinga með bringubeinsfistla á Íslandi og Skáni. Tíðni djúpra bringubeinssýkinga á Íslandi reyndist svipuð og í nágrannalöndum. Þeim hefur hins vegar fækkað eftir að sárasogsmeðferð var tekin upp hér á landi árið 2005 og auk þess hefur enginn sjúklingur látist úr þessum sýkingum hér á landi síðan þá en áður var eins árs dánartíðni um 17%. Tíðni bringubeinsfistla, bæði á Íslandi og á Skáni, reyndist í kringum 0,3% en þetta er í fyrsta sinn sem tíðni þessara sýkinga er lýst hjá heilli þjóð og í svo stóru sjúklingaþýði. Helstu áhættuþættir fistla reyndist fyrri saga um bringubeinssýkingu, nýrnabilun, reykingar og notkun beinvax sem notað er til að stöðva blæðingar frá bringubeini. Í næstum öllum tilfellum var hægt að uppræta sýkinguna með sárasogsmeðferð.

Doktorsvörn í læknavísindum – Steinn Steingrímsson – 26. apríl 2013 Steinn Steingrímsson varði doktorsritgerð sína, Snemm- og síðkomnar sýkingar í bringubeinsskurði eftir opnar hjartaskurðaðgerðir (Early and late sternal wound infections following open heart surgery) við Læknadeild Háskóla Íslands 26. apríl 2013. Guðmundur Þorgeirsson, forseti deildarinnar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Alexander Wahba, prófessor við Háskólasjúkrahúsið í Þrándheimi, og Sigurður Guðmundsson, prófessor í lyflækningum við Háskóla Íslands. Leiðbeinandi Steins var Tómas Guðbjartsson, prófessor í skurðlæknisfræði við Háskóla Íslands. Auk hans sátu í doktorsnefnd Magnús Gottfreðsson, prófessor við Læknadeild, Johan Sjögren, dósent við Læknadeild Háskólasjúkrahússins á Skáni, Karl G. Kristinsson, prófessor við Læknadeild, og Páll H. Möller, dósent við Læknadeild. Ritgerðin var unnin við Læknadeild Háskóla Íslands og Landspítala, í samstarfi við hjartaskurðdeild Háskólasjúkrahússins í Lundi. Doktorsritgerðin samanstendur af fjórum vísindagreinum þar sem lýst er tíðni, áhættuþáttum og sýkingarvöldum við opnar hjartaaðgerðir (en þá er bringubeinið klofið að endilöngu til að komast að hjartanu) og afdrifum sjúklinga með djúpar bringubeinssýkingar á Íslandi og sjúklinga með bringubeinsfistla á Íslandi og Skáni. Tíðni djúpra bringubeinssýkinga á Íslandi reyndist svipuð og í nágrannalöndum. Þeim hefur hins vegar fækkað eftir að sárasogsmeðferð var tekin upp hér á landi árið 2005 og auk þess hefur enginn sjúklingur látist úr þessum sýkingum hér á landi síðan þá en áður var eins árs dánartíðni um 17%. Tíðni bringubeinsfistla, bæði á Íslandi og á Skáni, reyndist í kringum 0,3% en þetta er í fyrsta sinn sem tíðni þessara sýkinga er lýst hjá heilli þjóð og í svo stóru sjúklingaþýði. Helstu áhættuþættir fistla reyndist fyrri saga um bringubeinssýkingu, nýrnabilun, reykingar og notkun beinvax sem notað er til að stöðva blæðingar frá bringubeini. Í næstum öllum tilfellum var hægt að uppræta sýkinguna með sárasogsmeðferð.

Doktorsvörn í læknavísindum – Steinn Steingrímsson – 26. apríl 2013 Steinn Steingrímsson varði doktorsritgerð sína, Snemm- og síðkomnar sýkingar í bringubeinsskurði eftir opnar hjartaskurðaðgerðir (Early and late sternal wound infections following open heart surgery) við Læknadeild Háskóla Íslands 26. apríl 2013. Guðmundur Þorgeirsson, forseti deildarinnar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Alexander Wahba, prófessor við Háskólasjúkrahúsið í Þrándheimi, og Sigurður Guðmundsson, prófessor í lyflækningum við Háskóla Íslands. Leiðbeinandi Steins var Tómas Guðbjartsson, prófessor í skurðlæknisfræði við Háskóla Íslands. Auk hans sátu í doktorsnefnd Magnús Gottfreðsson, prófessor við Læknadeild, Johan Sjögren, dósent við Læknadeild Háskólasjúkrahússins á Skáni, Karl G. Kristinsson, prófessor við Læknadeild, og Páll H. Möller, dósent við Læknadeild. Ritgerðin var unnin við Læknadeild Háskóla Íslands og Landspítala, í samstarfi við hjartaskurðdeild Háskólasjúkrahússins í Lundi. Doktorsritgerðin samanstendur af fjórum vísindagreinum þar sem lýst er tíðni, áhættuþáttum og sýkingarvöldum við opnar hjartaaðgerðir (en þá er bringubeinið klofið að endilöngu til að komast að hjartanu) og afdrifum sjúklinga með djúpar bringubeinssýkingar á Íslandi og sjúklinga með bringubeinsfistla á Íslandi og Skáni. Tíðni djúpra bringubeinssýkinga á Íslandi reyndist svipuð og í nágrannalöndum. Þeim hefur hins vegar fækkað eftir að sárasogsmeðferð var tekin upp hér á landi árið 2005 og auk þess hefur enginn sjúklingur látist úr þessum sýkingum hér á landi síðan þá en áður var eins árs dánartíðni um 17%. Tíðni bringubeinsfistla, bæði á Íslandi og á Skáni, reyndist í kringum 0,3% en þetta er í fyrsta sinn sem tíðni þessara sýkinga er lýst hjá heilli þjóð og í svo stóru sjúklingaþýði. Helstu áhættuþættir fistla reyndist fyrri saga um bringubeinssýkingu, nýrnabilun, reykingar og notkun beinvax sem notað er til að stöðva blæðingar frá bringubeini. Í næstum öllum tilfellum var hægt að uppræta sýkinguna með sárasogsmeðferð.