Doktorsfyrirlestur í efnafræði – Gunnar W. Reginsson – 11. júní 2013 – Sameiginleg gráða með St Andrews háskólanum – Gunnar Widtefeldt Reginsson flutti fyrirlestur um efni doktorsritgerðar sinnar, Notkun púlsaðrar EPR-spektróskópíu til fjarlægðarmælinga með trítýl-stakeindum og nítroxíð-spunamerkjum án samgildra tengja (Distance measurements using pulsed EPR: Noncovalently bound nitroxide and trityl spin labels) þann 11. júní 2013. Gunnar lauk sameiginlegri doktorsgráðu við Raunvísindadeild Háskóla Íslands og University of St Andrews í Skotlandi og fór doktorsvörnin fram 15. apríl 2013 við St Andrews. Hafliði Pétur Gíslason, forseti Raunvísindadeildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal háskólans. Andmælendur við doktorsvörnina í Skotlandi voru James H. Naismith, prófessor við University of St Andrews, og prófessor Heinz-Jürgen Steinhoff, við Háskólann í Osnabrück í Þýskalandi. Leiðbeinendur við verkefnið voru Snorri Þór Sigurðsson, prófessor við Raunvísindadeild Háskóla Íslands, og Olav Schiemann, prófessor við University of St. Andrews í Skotlandi. Doktorsrannsóknin fjallaði um púlsaða rafeindaspunatækni (e. pulsed electron paramagnetic resonance, EPR), aðallega PELDOR (e. pulsed electron-electron double resonance), til rannsókna á byggingu mikilvægra lífsameinda. Í ritgerðinni sýndi doktorsefnið fram á að ósamgild spunamerking með stífu spunamerki getur gefið upplýsingar um hreyfanleika tvíþátta DNA. Doktorsefnið smíðaði stífar sameindir með trítyl- og nítroxíð-spunamerkjum. Niðurstöður úr PELDOR- og DQC-mælingum (e. double quantum coherence) sýndu að trítyl-spunamerki gefa nákvæmar upplýsingar um fjarlægð milli spunamerkja og stellingajafnvægis sameinda. Trítyl-stakeindir gætu því reynst mjög hentugar sem spunamerki fyrir rannsóknir á byggingu og hreyfingu lífsameinda.

Doktorsfyrirlestur í efnafræði – Gunnar W. Reginsson – 11. júní 2013 – Sameiginleg gráða með St Andrews háskólanum – Gunnar Widtefeldt Reginsson flutti fyrirlestur um efni doktorsritgerðar sinnar, Notkun púlsaðrar EPR-spektróskópíu til fjarlægðarmælinga með trítýl-stakeindum og nítroxíð-spunamerkjum án samgildra tengja (Distance measurements using pulsed EPR: Noncovalently bound nitroxide and trityl spin labels) þann 11. júní 2013. Gunnar lauk sameiginlegri doktorsgráðu við Raunvísindadeild Háskóla Íslands og University of St Andrews í Skotlandi og fór doktorsvörnin fram 15. apríl 2013 við St Andrews. Hafliði Pétur Gíslason, forseti Raunvísindadeildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal háskólans. Andmælendur við doktorsvörnina í Skotlandi voru James H. Naismith, prófessor við University of St Andrews, og prófessor Heinz-Jürgen Steinhoff, við Háskólann í Osnabrück í Þýskalandi. Leiðbeinendur við verkefnið voru Snorri Þór Sigurðsson, prófessor við Raunvísindadeild Háskóla Íslands, og Olav Schiemann, prófessor við University of St. Andrews í Skotlandi. Doktorsrannsóknin fjallaði um púlsaða rafeindaspunatækni (e. pulsed electron paramagnetic resonance, EPR), aðallega PELDOR (e. pulsed electron-electron double resonance), til rannsókna á byggingu mikilvægra lífsameinda. Í ritgerðinni sýndi doktorsefnið fram á að ósamgild spunamerking með stífu spunamerki getur gefið upplýsingar um hreyfanleika tvíþátta DNA. Doktorsefnið smíðaði stífar sameindir með trítyl- og nítroxíð-spunamerkjum. Niðurstöður úr PELDOR- og DQC-mælingum (e. double quantum coherence) sýndu að trítyl-spunamerki gefa nákvæmar upplýsingar um fjarlægð milli spunamerkja og stellingajafnvægis sameinda. Trítyl-stakeindir gætu því reynst mjög hentugar sem spunamerki fyrir rannsóknir á byggingu og hreyfingu lífsameinda.

Doktorsfyrirlestur í efnafræði – Gunnar W. Reginsson – 11. júní 2013 – Sameiginleg gráða með St Andrews háskólanum – Gunnar Widtefeldt Reginsson flutti fyrirlestur um efni doktorsritgerðar sinnar, Notkun púlsaðrar EPR-spektróskópíu til fjarlægðarmælinga með trítýl-stakeindum og nítroxíð-spunamerkjum án samgildra tengja (Distance measurements using pulsed EPR: Noncovalently bound nitroxide and trityl spin labels) þann 11. júní 2013. Gunnar lauk sameiginlegri doktorsgráðu við Raunvísindadeild Háskóla Íslands og University of St Andrews í Skotlandi og fór doktorsvörnin fram 15. apríl 2013 við St Andrews. Hafliði Pétur Gíslason, forseti Raunvísindadeildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal háskólans. Andmælendur við doktorsvörnina í Skotlandi voru James H. Naismith, prófessor við University of St Andrews, og prófessor Heinz-Jürgen Steinhoff, við Háskólann í Osnabrück í Þýskalandi. Leiðbeinendur við verkefnið voru Snorri Þór Sigurðsson, prófessor við Raunvísindadeild Háskóla Íslands, og Olav Schiemann, prófessor við University of St. Andrews í Skotlandi. Doktorsrannsóknin fjallaði um púlsaða rafeindaspunatækni (e. pulsed electron paramagnetic resonance, EPR), aðallega PELDOR (e. pulsed electron-electron double resonance), til rannsókna á byggingu mikilvægra lífsameinda. Í ritgerðinni sýndi doktorsefnið fram á að ósamgild spunamerking með stífu spunamerki getur gefið upplýsingar um hreyfanleika tvíþátta DNA. Doktorsefnið smíðaði stífar sameindir með trítyl- og nítroxíð-spunamerkjum. Niðurstöður úr PELDOR- og DQC-mælingum (e. double quantum coherence) sýndu að trítyl-spunamerki gefa nákvæmar upplýsingar um fjarlægð milli spunamerkja og stellingajafnvægis sameinda. Trítyl-stakeindir gætu því reynst mjög hentugar sem spunamerki fyrir rannsóknir á byggingu og hreyfingu lífsameinda.

Doktorsfyrirlestur í efnafræði – Gunnar W. Reginsson – 11. júní 2013 – Sameiginleg gráða með St Andrews háskólanum – Gunnar Widtefeldt Reginsson flutti fyrirlestur um efni doktorsritgerðar sinnar, Notkun púlsaðrar EPR-spektróskópíu til fjarlægðarmælinga með trítýl-stakeindum og nítroxíð-spunamerkjum án samgildra tengja (Distance measurements using pulsed EPR: Noncovalently bound nitroxide and trityl spin labels) þann 11. júní 2013. Gunnar lauk sameiginlegri doktorsgráðu við Raunvísindadeild Háskóla Íslands og University of St Andrews í Skotlandi og fór doktorsvörnin fram 15. apríl 2013 við St Andrews. Hafliði Pétur Gíslason, forseti Raunvísindadeildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal háskólans. Andmælendur við doktorsvörnina í Skotlandi voru James H. Naismith, prófessor við University of St Andrews, og prófessor Heinz-Jürgen Steinhoff, við Háskólann í Osnabrück í Þýskalandi. Leiðbeinendur við verkefnið voru Snorri Þór Sigurðsson, prófessor við Raunvísindadeild Háskóla Íslands, og Olav Schiemann, prófessor við University of St. Andrews í Skotlandi. Doktorsrannsóknin fjallaði um púlsaða rafeindaspunatækni (e. pulsed electron paramagnetic resonance, EPR), aðallega PELDOR (e. pulsed electron-electron double resonance), til rannsókna á byggingu mikilvægra lífsameinda. Í ritgerðinni sýndi doktorsefnið fram á að ósamgild spunamerking með stífu spunamerki getur gefið upplýsingar um hreyfanleika tvíþátta DNA. Doktorsefnið smíðaði stífar sameindir með trítyl- og nítroxíð-spunamerkjum. Niðurstöður úr PELDOR- og DQC-mælingum (e. double quantum coherence) sýndu að trítyl-spunamerki gefa nákvæmar upplýsingar um fjarlægð milli spunamerkja og stellingajafnvægis sameinda. Trítyl-stakeindir gætu því reynst mjög hentugar sem spunamerki fyrir rannsóknir á byggingu og hreyfingu lífsameinda.

Doktorsfyrirlestur í efnafræði – Gunnar W. Reginsson – 11. júní 2013 – Sameiginleg gráða með St Andrews háskólanum – Gunnar Widtefeldt Reginsson flutti fyrirlestur um efni doktorsritgerðar sinnar, Notkun púlsaðrar EPR-spektróskópíu til fjarlægðarmælinga með trítýl-stakeindum og nítroxíð-spunamerkjum án samgildra tengja (Distance measurements using pulsed EPR: Noncovalently bound nitroxide and trityl spin labels) þann 11. júní 2013. Gunnar lauk sameiginlegri doktorsgráðu við Raunvísindadeild Háskóla Íslands og University of St Andrews í Skotlandi og fór doktorsvörnin fram 15. apríl 2013 við St Andrews. Hafliði Pétur Gíslason, forseti Raunvísindadeildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal háskólans. Andmælendur við doktorsvörnina í Skotlandi voru James H. Naismith, prófessor við University of St Andrews, og prófessor Heinz-Jürgen Steinhoff, við Háskólann í Osnabrück í Þýskalandi. Leiðbeinendur við verkefnið voru Snorri Þór Sigurðsson, prófessor við Raunvísindadeild Háskóla Íslands, og Olav Schiemann, prófessor við University of St. Andrews í Skotlandi. Doktorsrannsóknin fjallaði um púlsaða rafeindaspunatækni (e. pulsed electron paramagnetic resonance, EPR), aðallega PELDOR (e. pulsed electron-electron double resonance), til rannsókna á byggingu mikilvægra lífsameinda. Í ritgerðinni sýndi doktorsefnið fram á að ósamgild spunamerking með stífu spunamerki getur gefið upplýsingar um hreyfanleika tvíþátta DNA. Doktorsefnið smíðaði stífar sameindir með trítyl- og nítroxíð-spunamerkjum. Niðurstöður úr PELDOR- og DQC-mælingum (e. double quantum coherence) sýndu að trítyl-spunamerki gefa nákvæmar upplýsingar um fjarlægð milli spunamerkja og stellingajafnvægis sameinda. Trítyl-stakeindir gætu því reynst mjög hentugar sem spunamerki fyrir rannsóknir á byggingu og hreyfingu lífsameinda.

Doktorsfyrirlestur í efnafræði – Gunnar W. Reginsson – 11. júní 2013 – Sameiginleg gráða með St Andrews háskólanum – Gunnar Widtefeldt Reginsson flutti fyrirlestur um efni doktorsritgerðar sinnar, Notkun púlsaðrar EPR-spektróskópíu til fjarlægðarmælinga með trítýl-stakeindum og nítroxíð-spunamerkjum án samgildra tengja (Distance measurements using pulsed EPR: Noncovalently bound nitroxide and trityl spin labels) þann 11. júní 2013. Gunnar lauk sameiginlegri doktorsgráðu við Raunvísindadeild Háskóla Íslands og University of St Andrews í Skotlandi og fór doktorsvörnin fram 15. apríl 2013 við St Andrews. Hafliði Pétur Gíslason, forseti Raunvísindadeildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal háskólans. Andmælendur við doktorsvörnina í Skotlandi voru James H. Naismith, prófessor við University of St Andrews, og prófessor Heinz-Jürgen Steinhoff, við Háskólann í Osnabrück í Þýskalandi. Leiðbeinendur við verkefnið voru Snorri Þór Sigurðsson, prófessor við Raunvísindadeild Háskóla Íslands, og Olav Schiemann, prófessor við University of St. Andrews í Skotlandi. Doktorsrannsóknin fjallaði um púlsaða rafeindaspunatækni (e. pulsed electron paramagnetic resonance, EPR), aðallega PELDOR (e. pulsed electron-electron double resonance), til rannsókna á byggingu mikilvægra lífsameinda. Í ritgerðinni sýndi doktorsefnið fram á að ósamgild spunamerking með stífu spunamerki getur gefið upplýsingar um hreyfanleika tvíþátta DNA. Doktorsefnið smíðaði stífar sameindir með trítyl- og nítroxíð-spunamerkjum. Niðurstöður úr PELDOR- og DQC-mælingum (e. double quantum coherence) sýndu að trítyl-spunamerki gefa nákvæmar upplýsingar um fjarlægð milli spunamerkja og stellingajafnvægis sameinda. Trítyl-stakeindir gætu því reynst mjög hentugar sem spunamerki fyrir rannsóknir á byggingu og hreyfingu lífsameinda.

Doktorsfyrirlestur í efnafræði – Gunnar W. Reginsson – 11. júní 2013 – Sameiginleg gráða með St Andrews háskólanum – Gunnar Widtefeldt Reginsson flutti fyrirlestur um efni doktorsritgerðar sinnar, Notkun púlsaðrar EPR-spektróskópíu til fjarlægðarmælinga með trítýl-stakeindum og nítroxíð-spunamerkjum án samgildra tengja (Distance measurements using pulsed EPR: Noncovalently bound nitroxide and trityl spin labels) þann 11. júní 2013. Gunnar lauk sameiginlegri doktorsgráðu við Raunvísindadeild Háskóla Íslands og University of St Andrews í Skotlandi og fór doktorsvörnin fram 15. apríl 2013 við St Andrews. Hafliði Pétur Gíslason, forseti Raunvísindadeildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal háskólans. Andmælendur við doktorsvörnina í Skotlandi voru James H. Naismith, prófessor við University of St Andrews, og prófessor Heinz-Jürgen Steinhoff, við Háskólann í Osnabrück í Þýskalandi. Leiðbeinendur við verkefnið voru Snorri Þór Sigurðsson, prófessor við Raunvísindadeild Háskóla Íslands, og Olav Schiemann, prófessor við University of St. Andrews í Skotlandi. Doktorsrannsóknin fjallaði um púlsaða rafeindaspunatækni (e. pulsed electron paramagnetic resonance, EPR), aðallega PELDOR (e. pulsed electron-electron double resonance), til rannsókna á byggingu mikilvægra lífsameinda. Í ritgerðinni sýndi doktorsefnið fram á að ósamgild spunamerking með stífu spunamerki getur gefið upplýsingar um hreyfanleika tvíþátta DNA. Doktorsefnið smíðaði stífar sameindir með trítyl- og nítroxíð-spunamerkjum. Niðurstöður úr PELDOR- og DQC-mælingum (e. double quantum coherence) sýndu að trítyl-spunamerki gefa nákvæmar upplýsingar um fjarlægð milli spunamerkja og stellingajafnvægis sameinda. Trítyl-stakeindir gætu því reynst mjög hentugar sem spunamerki fyrir rannsóknir á byggingu og hreyfingu lífsameinda.

Doktorsfyrirlestur í efnafræði – Gunnar W. Reginsson – 11. júní 2013 – Sameiginleg gráða með St Andrews háskólanum – Gunnar Widtefeldt Reginsson flutti fyrirlestur um efni doktorsritgerðar sinnar, Notkun púlsaðrar EPR-spektróskópíu til fjarlægðarmælinga með trítýl-stakeindum og nítroxíð-spunamerkjum án samgildra tengja (Distance measurements using pulsed EPR: Noncovalently bound nitroxide and trityl spin labels) þann 11. júní 2013. Gunnar lauk sameiginlegri doktorsgráðu við Raunvísindadeild Háskóla Íslands og University of St Andrews í Skotlandi og fór doktorsvörnin fram 15. apríl 2013 við St Andrews. Hafliði Pétur Gíslason, forseti Raunvísindadeildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal háskólans. Andmælendur við doktorsvörnina í Skotlandi voru James H. Naismith, prófessor við University of St Andrews, og prófessor Heinz-Jürgen Steinhoff, við Háskólann í Osnabrück í Þýskalandi. Leiðbeinendur við verkefnið voru Snorri Þór Sigurðsson, prófessor við Raunvísindadeild Háskóla Íslands, og Olav Schiemann, prófessor við University of St. Andrews í Skotlandi. Doktorsrannsóknin fjallaði um púlsaða rafeindaspunatækni (e. pulsed electron paramagnetic resonance, EPR), aðallega PELDOR (e. pulsed electron-electron double resonance), til rannsókna á byggingu mikilvægra lífsameinda. Í ritgerðinni sýndi doktorsefnið fram á að ósamgild spunamerking með stífu spunamerki getur gefið upplýsingar um hreyfanleika tvíþátta DNA. Doktorsefnið smíðaði stífar sameindir með trítyl- og nítroxíð-spunamerkjum. Niðurstöður úr PELDOR- og DQC-mælingum (e. double quantum coherence) sýndu að trítyl-spunamerki gefa nákvæmar upplýsingar um fjarlægð milli spunamerkja og stellingajafnvægis sameinda. Trítyl-stakeindir gætu því reynst mjög hentugar sem spunamerki fyrir rannsóknir á byggingu og hreyfingu lífsameinda.

Doktorsfyrirlestur í efnafræði – Gunnar W. Reginsson – 11. júní 2013 – Sameiginleg gráða með St Andrews háskólanum – Gunnar Widtefeldt Reginsson flutti fyrirlestur um efni doktorsritgerðar sinnar, Notkun púlsaðrar EPR-spektróskópíu til fjarlægðarmælinga með trítýl-stakeindum og nítroxíð-spunamerkjum án samgildra tengja (Distance measurements using pulsed EPR: Noncovalently bound nitroxide and trityl spin labels) þann 11. júní 2013. Gunnar lauk sameiginlegri doktorsgráðu við Raunvísindadeild Háskóla Íslands og University of St Andrews í Skotlandi og fór doktorsvörnin fram 15. apríl 2013 við St Andrews. Hafliði Pétur Gíslason, forseti Raunvísindadeildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal háskólans. Andmælendur við doktorsvörnina í Skotlandi voru James H. Naismith, prófessor við University of St Andrews, og prófessor Heinz-Jürgen Steinhoff, við Háskólann í Osnabrück í Þýskalandi. Leiðbeinendur við verkefnið voru Snorri Þór Sigurðsson, prófessor við Raunvísindadeild Háskóla Íslands, og Olav Schiemann, prófessor við University of St. Andrews í Skotlandi. Doktorsrannsóknin fjallaði um púlsaða rafeindaspunatækni (e. pulsed electron paramagnetic resonance, EPR), aðallega PELDOR (e. pulsed electron-electron double resonance), til rannsókna á byggingu mikilvægra lífsameinda. Í ritgerðinni sýndi doktorsefnið fram á að ósamgild spunamerking með stífu spunamerki getur gefið upplýsingar um hreyfanleika tvíþátta DNA. Doktorsefnið smíðaði stífar sameindir með trítyl- og nítroxíð-spunamerkjum. Niðurstöður úr PELDOR- og DQC-mælingum (e. double quantum coherence) sýndu að trítyl-spunamerki gefa nákvæmar upplýsingar um fjarlægð milli spunamerkja og stellingajafnvægis sameinda. Trítyl-stakeindir gætu því reynst mjög hentugar sem spunamerki fyrir rannsóknir á byggingu og hreyfingu lífsameinda.

Doktorsfyrirlestur í efnafræði – Gunnar W. Reginsson – 11. júní 2013 – Sameiginleg gráða með St Andrews háskólanum – Gunnar Widtefeldt Reginsson flutti fyrirlestur um efni doktorsritgerðar sinnar, Notkun púlsaðrar EPR-spektróskópíu til fjarlægðarmælinga með trítýl-stakeindum og nítroxíð-spunamerkjum án samgildra tengja (Distance measurements using pulsed EPR: Noncovalently bound nitroxide and trityl spin labels) þann 11. júní 2013. Gunnar lauk sameiginlegri doktorsgráðu við Raunvísindadeild Háskóla Íslands og University of St Andrews í Skotlandi og fór doktorsvörnin fram 15. apríl 2013 við St Andrews. Hafliði Pétur Gíslason, forseti Raunvísindadeildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal háskólans. Andmælendur við doktorsvörnina í Skotlandi voru James H. Naismith, prófessor við University of St Andrews, og prófessor Heinz-Jürgen Steinhoff, við Háskólann í Osnabrück í Þýskalandi. Leiðbeinendur við verkefnið voru Snorri Þór Sigurðsson, prófessor við Raunvísindadeild Háskóla Íslands, og Olav Schiemann, prófessor við University of St. Andrews í Skotlandi. Doktorsrannsóknin fjallaði um púlsaða rafeindaspunatækni (e. pulsed electron paramagnetic resonance, EPR), aðallega PELDOR (e. pulsed electron-electron double resonance), til rannsókna á byggingu mikilvægra lífsameinda. Í ritgerðinni sýndi doktorsefnið fram á að ósamgild spunamerking með stífu spunamerki getur gefið upplýsingar um hreyfanleika tvíþátta DNA. Doktorsefnið smíðaði stífar sameindir með trítyl- og nítroxíð-spunamerkjum. Niðurstöður úr PELDOR- og DQC-mælingum (e. double quantum coherence) sýndu að trítyl-spunamerki gefa nákvæmar upplýsingar um fjarlægð milli spunamerkja og stellingajafnvægis sameinda. Trítyl-stakeindir gætu því reynst mjög hentugar sem spunamerki fyrir rannsóknir á byggingu og hreyfingu lífsameinda.

Doktorsfyrirlestur í efnafræði – Gunnar W. Reginsson – 11. júní 2013 – Sameiginleg gráða með St Andrews háskólanum – Gunnar Widtefeldt Reginsson flutti fyrirlestur um efni doktorsritgerðar sinnar, Notkun púlsaðrar EPR-spektróskópíu til fjarlægðarmælinga með trítýl-stakeindum og nítroxíð-spunamerkjum án samgildra tengja (Distance measurements using pulsed EPR: Noncovalently bound nitroxide and trityl spin labels) þann 11. júní 2013. Gunnar lauk sameiginlegri doktorsgráðu við Raunvísindadeild Háskóla Íslands og University of St Andrews í Skotlandi og fór doktorsvörnin fram 15. apríl 2013 við St Andrews. Hafliði Pétur Gíslason, forseti Raunvísindadeildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal háskólans. Andmælendur við doktorsvörnina í Skotlandi voru James H. Naismith, prófessor við University of St Andrews, og prófessor Heinz-Jürgen Steinhoff, við Háskólann í Osnabrück í Þýskalandi. Leiðbeinendur við verkefnið voru Snorri Þór Sigurðsson, prófessor við Raunvísindadeild Háskóla Íslands, og Olav Schiemann, prófessor við University of St. Andrews í Skotlandi. Doktorsrannsóknin fjallaði um púlsaða rafeindaspunatækni (e. pulsed electron paramagnetic resonance, EPR), aðallega PELDOR (e. pulsed electron-electron double resonance), til rannsókna á byggingu mikilvægra lífsameinda. Í ritgerðinni sýndi doktorsefnið fram á að ósamgild spunamerking með stífu spunamerki getur gefið upplýsingar um hreyfanleika tvíþátta DNA. Doktorsefnið smíðaði stífar sameindir með trítyl- og nítroxíð-spunamerkjum. Niðurstöður úr PELDOR- og DQC-mælingum (e. double quantum coherence) sýndu að trítyl-spunamerki gefa nákvæmar upplýsingar um fjarlægð milli spunamerkja og stellingajafnvægis sameinda. Trítyl-stakeindir gætu því reynst mjög hentugar sem spunamerki fyrir rannsóknir á byggingu og hreyfingu lífsameinda.

Doktorsfyrirlestur í efnafræði – Gunnar W. Reginsson – 11. júní 2013 – Sameiginleg gráða með St Andrews háskólanum – Gunnar Widtefeldt Reginsson flutti fyrirlestur um efni doktorsritgerðar sinnar, Notkun púlsaðrar EPR-spektróskópíu til fjarlægðarmælinga með trítýl-stakeindum og nítroxíð-spunamerkjum án samgildra tengja (Distance measurements using pulsed EPR: Noncovalently bound nitroxide and trityl spin labels) þann 11. júní 2013. Gunnar lauk sameiginlegri doktorsgráðu við Raunvísindadeild Háskóla Íslands og University of St Andrews í Skotlandi og fór doktorsvörnin fram 15. apríl 2013 við St Andrews. Hafliði Pétur Gíslason, forseti Raunvísindadeildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal háskólans. Andmælendur við doktorsvörnina í Skotlandi voru James H. Naismith, prófessor við University of St Andrews, og prófessor Heinz-Jürgen Steinhoff, við Háskólann í Osnabrück í Þýskalandi. Leiðbeinendur við verkefnið voru Snorri Þór Sigurðsson, prófessor við Raunvísindadeild Háskóla Íslands, og Olav Schiemann, prófessor við University of St. Andrews í Skotlandi. Doktorsrannsóknin fjallaði um púlsaða rafeindaspunatækni (e. pulsed electron paramagnetic resonance, EPR), aðallega PELDOR (e. pulsed electron-electron double resonance), til rannsókna á byggingu mikilvægra lífsameinda. Í ritgerðinni sýndi doktorsefnið fram á að ósamgild spunamerking með stífu spunamerki getur gefið upplýsingar um hreyfanleika tvíþátta DNA. Doktorsefnið smíðaði stífar sameindir með trítyl- og nítroxíð-spunamerkjum. Niðurstöður úr PELDOR- og DQC-mælingum (e. double quantum coherence) sýndu að trítyl-spunamerki gefa nákvæmar upplýsingar um fjarlægð milli spunamerkja og stellingajafnvægis sameinda. Trítyl-stakeindir gætu því reynst mjög hentugar sem spunamerki fyrir rannsóknir á byggingu og hreyfingu lífsameinda.

Doktorsfyrirlestur í efnafræði – Gunnar W. Reginsson – 11. júní 2013 – Sameiginleg gráða með St Andrews háskólanum – Gunnar Widtefeldt Reginsson flutti fyrirlestur um efni doktorsritgerðar sinnar, Notkun púlsaðrar EPR-spektróskópíu til fjarlægðarmælinga með trítýl-stakeindum og nítroxíð-spunamerkjum án samgildra tengja (Distance measurements using pulsed EPR: Noncovalently bound nitroxide and trityl spin labels) þann 11. júní 2013. Gunnar lauk sameiginlegri doktorsgráðu við Raunvísindadeild Háskóla Íslands og University of St Andrews í Skotlandi og fór doktorsvörnin fram 15. apríl 2013 við St Andrews. Hafliði Pétur Gíslason, forseti Raunvísindadeildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal háskólans. Andmælendur við doktorsvörnina í Skotlandi voru James H. Naismith, prófessor við University of St Andrews, og prófessor Heinz-Jürgen Steinhoff, við Háskólann í Osnabrück í Þýskalandi. Leiðbeinendur við verkefnið voru Snorri Þór Sigurðsson, prófessor við Raunvísindadeild Háskóla Íslands, og Olav Schiemann, prófessor við University of St. Andrews í Skotlandi. Doktorsrannsóknin fjallaði um púlsaða rafeindaspunatækni (e. pulsed electron paramagnetic resonance, EPR), aðallega PELDOR (e. pulsed electron-electron double resonance), til rannsókna á byggingu mikilvægra lífsameinda. Í ritgerðinni sýndi doktorsefnið fram á að ósamgild spunamerking með stífu spunamerki getur gefið upplýsingar um hreyfanleika tvíþátta DNA. Doktorsefnið smíðaði stífar sameindir með trítyl- og nítroxíð-spunamerkjum. Niðurstöður úr PELDOR- og DQC-mælingum (e. double quantum coherence) sýndu að trítyl-spunamerki gefa nákvæmar upplýsingar um fjarlægð milli spunamerkja og stellingajafnvægis sameinda. Trítyl-stakeindir gætu því reynst mjög hentugar sem spunamerki fyrir rannsóknir á byggingu og hreyfingu lífsameinda.