Doktorsvörn í jarðefnafræði – Snorri Guðbrandsson – 30. október 2013 – Sameiginleg gráða með Paul Sabatier háskólanum (Toulouse III) – Snorri Guðbrandsson varði doktorsritgerð sína, Rannsókn á veðrunarhraða álkísilsteinda (Experimental weathering rates of aluminium-silicates) við Jarðvísindadeild Háskóla Íslands 30. október 2013. Gráðan var sameiginleg tveimur skólum, Háskóla Íslands og Paul Sabatier háskólanum í Toulouse í Frakklandi. Magnús Tumi Guðmundsson, forseti Jarðvísindadeildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal Háskóla Íslands. Andmælendur voru Marguerite Godard, rannsóknarstjóri hjá Geosciences Montpellier, CNRS í Montpellier í Frakklandi, og Per Aagaard, prófessor við jarðvísindadeild háskólans í Ósló. Kevin Burton prófessor var andmælandi fyrir hönd Paul Sabatier háskólans. Leiðbeinendur doktorsefnisins voru Sigurður Reynir Gíslason, jarðefnafræðingur við Jarðvísindastofnun háskólans, Domenik Wolff-Boenisch, sérfræðingur við Curtin University í Perth í Ástralíu, og Eric Oelkers, við Paul Sabatier háskólann í Frakklandi. Verkefnið var styrkt af Evrópusambandinu, Orkuveitu Reykjavíkur og Háskóla Íslands. Í doktorsritgerðinni er fjallað um leysnihraða kristallaðs basalts og plagíóklasfeldspata og gerðar voru tilraunir með útfellingu steinda í hvarfakútum. Niðurstöður mælinga á leysnihraða plagíóklasa sýna að plagíóklas leysist því hraðar sem meira kalsíum er í steindinni ef vökvinn er súr. Í basískri lausn leysist hins vegar allt plagíóklas jafnhratt upp, óháð efnasamsetningu.

Doktorsvörn í jarðefnafræði – Snorri Guðbrandsson – 30. október 2013 – Sameiginleg gráða með Paul Sabatier háskólanum (Toulouse III) – Snorri Guðbrandsson varði doktorsritgerð sína, Rannsókn á veðrunarhraða álkísilsteinda (Experimental weathering rates of aluminium-silicates) við Jarðvísindadeild Háskóla Íslands 30. október 2013. Gráðan var sameiginleg tveimur skólum, Háskóla Íslands og Paul Sabatier háskólanum í Toulouse í Frakklandi. Magnús Tumi Guðmundsson, forseti Jarðvísindadeildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal Háskóla Íslands. Andmælendur voru Marguerite Godard, rannsóknarstjóri hjá Geosciences Montpellier, CNRS í Montpellier í Frakklandi, og Per Aagaard, prófessor við jarðvísindadeild háskólans í Ósló. Kevin Burton prófessor var andmælandi fyrir hönd Paul Sabatier háskólans. Leiðbeinendur doktorsefnisins voru Sigurður Reynir Gíslason, jarðefnafræðingur við Jarðvísindastofnun háskólans, Domenik Wolff-Boenisch, sérfræðingur við Curtin University í Perth í Ástralíu, og Eric Oelkers, við Paul Sabatier háskólann í Frakklandi. Verkefnið var styrkt af Evrópusambandinu, Orkuveitu Reykjavíkur og Háskóla Íslands. Í doktorsritgerðinni er fjallað um leysnihraða kristallaðs basalts og plagíóklasfeldspata og gerðar voru tilraunir með útfellingu steinda í hvarfakútum. Niðurstöður mælinga á leysnihraða plagíóklasa sýna að plagíóklas leysist því hraðar sem meira kalsíum er í steindinni ef vökvinn er súr. Í basískri lausn leysist hins vegar allt plagíóklas jafnhratt upp, óháð efnasamsetningu.

Doktorsvörn í jarðefnafræði – Snorri Guðbrandsson – 30. október 2013 – Sameiginleg gráða með Paul Sabatier háskólanum (Toulouse III) – Snorri Guðbrandsson varði doktorsritgerð sína, Rannsókn á veðrunarhraða álkísilsteinda (Experimental weathering rates of aluminium-silicates) við Jarðvísindadeild Háskóla Íslands 30. október 2013. Gráðan var sameiginleg tveimur skólum, Háskóla Íslands og Paul Sabatier háskólanum í Toulouse í Frakklandi. Magnús Tumi Guðmundsson, forseti Jarðvísindadeildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal Háskóla Íslands. Andmælendur voru Marguerite Godard, rannsóknarstjóri hjá Geosciences Montpellier, CNRS í Montpellier í Frakklandi, og Per Aagaard, prófessor við jarðvísindadeild háskólans í Ósló. Kevin Burton prófessor var andmælandi fyrir hönd Paul Sabatier háskólans. Leiðbeinendur doktorsefnisins voru Sigurður Reynir Gíslason, jarðefnafræðingur við Jarðvísindastofnun háskólans, Domenik Wolff-Boenisch, sérfræðingur við Curtin University í Perth í Ástralíu, og Eric Oelkers, við Paul Sabatier háskólann í Frakklandi. Verkefnið var styrkt af Evrópusambandinu, Orkuveitu Reykjavíkur og Háskóla Íslands. Í doktorsritgerðinni er fjallað um leysnihraða kristallaðs basalts og plagíóklasfeldspata og gerðar voru tilraunir með útfellingu steinda í hvarfakútum. Niðurstöður mælinga á leysnihraða plagíóklasa sýna að plagíóklas leysist því hraðar sem meira kalsíum er í steindinni ef vökvinn er súr. Í basískri lausn leysist hins vegar allt plagíóklas jafnhratt upp, óháð efnasamsetningu.

Doktorsvörn í jarðefnafræði – Snorri Guðbrandsson – 30. október 2013 – Sameiginleg gráða með Paul Sabatier háskólanum (Toulouse III) – Snorri Guðbrandsson varði doktorsritgerð sína, Rannsókn á veðrunarhraða álkísilsteinda (Experimental weathering rates of aluminium-silicates) við Jarðvísindadeild Háskóla Íslands 30. október 2013. Gráðan var sameiginleg tveimur skólum, Háskóla Íslands og Paul Sabatier háskólanum í Toulouse í Frakklandi. Magnús Tumi Guðmundsson, forseti Jarðvísindadeildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal Háskóla Íslands. Andmælendur voru Marguerite Godard, rannsóknarstjóri hjá Geosciences Montpellier, CNRS í Montpellier í Frakklandi, og Per Aagaard, prófessor við jarðvísindadeild háskólans í Ósló. Kevin Burton prófessor var andmælandi fyrir hönd Paul Sabatier háskólans. Leiðbeinendur doktorsefnisins voru Sigurður Reynir Gíslason, jarðefnafræðingur við Jarðvísindastofnun háskólans, Domenik Wolff-Boenisch, sérfræðingur við Curtin University í Perth í Ástralíu, og Eric Oelkers, við Paul Sabatier háskólann í Frakklandi. Verkefnið var styrkt af Evrópusambandinu, Orkuveitu Reykjavíkur og Háskóla Íslands. Í doktorsritgerðinni er fjallað um leysnihraða kristallaðs basalts og plagíóklasfeldspata og gerðar voru tilraunir með útfellingu steinda í hvarfakútum. Niðurstöður mælinga á leysnihraða plagíóklasa sýna að plagíóklas leysist því hraðar sem meira kalsíum er í steindinni ef vökvinn er súr. Í basískri lausn leysist hins vegar allt plagíóklas jafnhratt upp, óháð efnasamsetningu.

Doktorsvörn í jarðefnafræði – Snorri Guðbrandsson – 30. október 2013 – Sameiginleg gráða með Paul Sabatier háskólanum (Toulouse III) – Snorri Guðbrandsson varði doktorsritgerð sína, Rannsókn á veðrunarhraða álkísilsteinda (Experimental weathering rates of aluminium-silicates) við Jarðvísindadeild Háskóla Íslands 30. október 2013. Gráðan var sameiginleg tveimur skólum, Háskóla Íslands og Paul Sabatier háskólanum í Toulouse í Frakklandi. Magnús Tumi Guðmundsson, forseti Jarðvísindadeildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal Háskóla Íslands. Andmælendur voru Marguerite Godard, rannsóknarstjóri hjá Geosciences Montpellier, CNRS í Montpellier í Frakklandi, og Per Aagaard, prófessor við jarðvísindadeild háskólans í Ósló. Kevin Burton prófessor var andmælandi fyrir hönd Paul Sabatier háskólans. Leiðbeinendur doktorsefnisins voru Sigurður Reynir Gíslason, jarðefnafræðingur við Jarðvísindastofnun háskólans, Domenik Wolff-Boenisch, sérfræðingur við Curtin University í Perth í Ástralíu, og Eric Oelkers, við Paul Sabatier háskólann í Frakklandi. Verkefnið var styrkt af Evrópusambandinu, Orkuveitu Reykjavíkur og Háskóla Íslands. Í doktorsritgerðinni er fjallað um leysnihraða kristallaðs basalts og plagíóklasfeldspata og gerðar voru tilraunir með útfellingu steinda í hvarfakútum. Niðurstöður mælinga á leysnihraða plagíóklasa sýna að plagíóklas leysist því hraðar sem meira kalsíum er í steindinni ef vökvinn er súr. Í basískri lausn leysist hins vegar allt plagíóklas jafnhratt upp, óháð efnasamsetningu.

Doktorsvörn í jarðefnafræði – Snorri Guðbrandsson – 30. október 2013 – Sameiginleg gráða með Paul Sabatier háskólanum (Toulouse III) – Snorri Guðbrandsson varði doktorsritgerð sína, Rannsókn á veðrunarhraða álkísilsteinda (Experimental weathering rates of aluminium-silicates) við Jarðvísindadeild Háskóla Íslands 30. október 2013. Gráðan var sameiginleg tveimur skólum, Háskóla Íslands og Paul Sabatier háskólanum í Toulouse í Frakklandi. Magnús Tumi Guðmundsson, forseti Jarðvísindadeildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal Háskóla Íslands. Andmælendur voru Marguerite Godard, rannsóknarstjóri hjá Geosciences Montpellier, CNRS í Montpellier í Frakklandi, og Per Aagaard, prófessor við jarðvísindadeild háskólans í Ósló. Kevin Burton prófessor var andmælandi fyrir hönd Paul Sabatier háskólans. Leiðbeinendur doktorsefnisins voru Sigurður Reynir Gíslason, jarðefnafræðingur við Jarðvísindastofnun háskólans, Domenik Wolff-Boenisch, sérfræðingur við Curtin University í Perth í Ástralíu, og Eric Oelkers, við Paul Sabatier háskólann í Frakklandi. Verkefnið var styrkt af Evrópusambandinu, Orkuveitu Reykjavíkur og Háskóla Íslands. Í doktorsritgerðinni er fjallað um leysnihraða kristallaðs basalts og plagíóklasfeldspata og gerðar voru tilraunir með útfellingu steinda í hvarfakútum. Niðurstöður mælinga á leysnihraða plagíóklasa sýna að plagíóklas leysist því hraðar sem meira kalsíum er í steindinni ef vökvinn er súr. Í basískri lausn leysist hins vegar allt plagíóklas jafnhratt upp, óháð efnasamsetningu.

Doktorsvörn í jarðefnafræði – Snorri Guðbrandsson – 30. október 2013 – Sameiginleg gráða með Paul Sabatier háskólanum (Toulouse III) – Snorri Guðbrandsson varði doktorsritgerð sína, Rannsókn á veðrunarhraða álkísilsteinda (Experimental weathering rates of aluminium-silicates) við Jarðvísindadeild Háskóla Íslands 30. október 2013. Gráðan var sameiginleg tveimur skólum, Háskóla Íslands og Paul Sabatier háskólanum í Toulouse í Frakklandi. Magnús Tumi Guðmundsson, forseti Jarðvísindadeildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal Háskóla Íslands. Andmælendur voru Marguerite Godard, rannsóknarstjóri hjá Geosciences Montpellier, CNRS í Montpellier í Frakklandi, og Per Aagaard, prófessor við jarðvísindadeild háskólans í Ósló. Kevin Burton prófessor var andmælandi fyrir hönd Paul Sabatier háskólans. Leiðbeinendur doktorsefnisins voru Sigurður Reynir Gíslason, jarðefnafræðingur við Jarðvísindastofnun háskólans, Domenik Wolff-Boenisch, sérfræðingur við Curtin University í Perth í Ástralíu, og Eric Oelkers, við Paul Sabatier háskólann í Frakklandi. Verkefnið var styrkt af Evrópusambandinu, Orkuveitu Reykjavíkur og Háskóla Íslands. Í doktorsritgerðinni er fjallað um leysnihraða kristallaðs basalts og plagíóklasfeldspata og gerðar voru tilraunir með útfellingu steinda í hvarfakútum. Niðurstöður mælinga á leysnihraða plagíóklasa sýna að plagíóklas leysist því hraðar sem meira kalsíum er í steindinni ef vökvinn er súr. Í basískri lausn leysist hins vegar allt plagíóklas jafnhratt upp, óháð efnasamsetningu.

Doktorsvörn í jarðefnafræði – Snorri Guðbrandsson – 30. október 2013 – Sameiginleg gráða með Paul Sabatier háskólanum (Toulouse III) – Snorri Guðbrandsson varði doktorsritgerð sína, Rannsókn á veðrunarhraða álkísilsteinda (Experimental weathering rates of aluminium-silicates) við Jarðvísindadeild Háskóla Íslands 30. október 2013. Gráðan var sameiginleg tveimur skólum, Háskóla Íslands og Paul Sabatier háskólanum í Toulouse í Frakklandi. Magnús Tumi Guðmundsson, forseti Jarðvísindadeildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal Háskóla Íslands. Andmælendur voru Marguerite Godard, rannsóknarstjóri hjá Geosciences Montpellier, CNRS í Montpellier í Frakklandi, og Per Aagaard, prófessor við jarðvísindadeild háskólans í Ósló. Kevin Burton prófessor var andmælandi fyrir hönd Paul Sabatier háskólans. Leiðbeinendur doktorsefnisins voru Sigurður Reynir Gíslason, jarðefnafræðingur við Jarðvísindastofnun háskólans, Domenik Wolff-Boenisch, sérfræðingur við Curtin University í Perth í Ástralíu, og Eric Oelkers, við Paul Sabatier háskólann í Frakklandi. Verkefnið var styrkt af Evrópusambandinu, Orkuveitu Reykjavíkur og Háskóla Íslands. Í doktorsritgerðinni er fjallað um leysnihraða kristallaðs basalts og plagíóklasfeldspata og gerðar voru tilraunir með útfellingu steinda í hvarfakútum. Niðurstöður mælinga á leysnihraða plagíóklasa sýna að plagíóklas leysist því hraðar sem meira kalsíum er í steindinni ef vökvinn er súr. Í basískri lausn leysist hins vegar allt plagíóklas jafnhratt upp, óháð efnasamsetningu.

Doktorsvörn í jarðefnafræði – Snorri Guðbrandsson – 30. október 2013 – Sameiginleg gráða með Paul Sabatier háskólanum (Toulouse III) – Snorri Guðbrandsson varði doktorsritgerð sína, Rannsókn á veðrunarhraða álkísilsteinda (Experimental weathering rates of aluminium-silicates) við Jarðvísindadeild Háskóla Íslands 30. október 2013. Gráðan var sameiginleg tveimur skólum, Háskóla Íslands og Paul Sabatier háskólanum í Toulouse í Frakklandi. Magnús Tumi Guðmundsson, forseti Jarðvísindadeildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal Háskóla Íslands. Andmælendur voru Marguerite Godard, rannsóknarstjóri hjá Geosciences Montpellier, CNRS í Montpellier í Frakklandi, og Per Aagaard, prófessor við jarðvísindadeild háskólans í Ósló. Kevin Burton prófessor var andmælandi fyrir hönd Paul Sabatier háskólans. Leiðbeinendur doktorsefnisins voru Sigurður Reynir Gíslason, jarðefnafræðingur við Jarðvísindastofnun háskólans, Domenik Wolff-Boenisch, sérfræðingur við Curtin University í Perth í Ástralíu, og Eric Oelkers, við Paul Sabatier háskólann í Frakklandi. Verkefnið var styrkt af Evrópusambandinu, Orkuveitu Reykjavíkur og Háskóla Íslands. Í doktorsritgerðinni er fjallað um leysnihraða kristallaðs basalts og plagíóklasfeldspata og gerðar voru tilraunir með útfellingu steinda í hvarfakútum. Niðurstöður mælinga á leysnihraða plagíóklasa sýna að plagíóklas leysist því hraðar sem meira kalsíum er í steindinni ef vökvinn er súr. Í basískri lausn leysist hins vegar allt plagíóklas jafnhratt upp, óháð efnasamsetningu.

Doktorsvörn í jarðefnafræði – Snorri Guðbrandsson – 30. október 2013 – Sameiginleg gráða með Paul Sabatier háskólanum (Toulouse III) – Snorri Guðbrandsson varði doktorsritgerð sína, Rannsókn á veðrunarhraða álkísilsteinda (Experimental weathering rates of aluminium-silicates) við Jarðvísindadeild Háskóla Íslands 30. október 2013. Gráðan var sameiginleg tveimur skólum, Háskóla Íslands og Paul Sabatier háskólanum í Toulouse í Frakklandi. Magnús Tumi Guðmundsson, forseti Jarðvísindadeildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal Háskóla Íslands. Andmælendur voru Marguerite Godard, rannsóknarstjóri hjá Geosciences Montpellier, CNRS í Montpellier í Frakklandi, og Per Aagaard, prófessor við jarðvísindadeild háskólans í Ósló. Kevin Burton prófessor var andmælandi fyrir hönd Paul Sabatier háskólans. Leiðbeinendur doktorsefnisins voru Sigurður Reynir Gíslason, jarðefnafræðingur við Jarðvísindastofnun háskólans, Domenik Wolff-Boenisch, sérfræðingur við Curtin University í Perth í Ástralíu, og Eric Oelkers, við Paul Sabatier háskólann í Frakklandi. Verkefnið var styrkt af Evrópusambandinu, Orkuveitu Reykjavíkur og Háskóla Íslands. Í doktorsritgerðinni er fjallað um leysnihraða kristallaðs basalts og plagíóklasfeldspata og gerðar voru tilraunir með útfellingu steinda í hvarfakútum. Niðurstöður mælinga á leysnihraða plagíóklasa sýna að plagíóklas leysist því hraðar sem meira kalsíum er í steindinni ef vökvinn er súr. Í basískri lausn leysist hins vegar allt plagíóklas jafnhratt upp, óháð efnasamsetningu.

Doktorsvörn í jarðefnafræði – Snorri Guðbrandsson – 30. október 2013 – Sameiginleg gráða með Paul Sabatier háskólanum (Toulouse III) – Snorri Guðbrandsson varði doktorsritgerð sína, Rannsókn á veðrunarhraða álkísilsteinda (Experimental weathering rates of aluminium-silicates) við Jarðvísindadeild Háskóla Íslands 30. október 2013. Gráðan var sameiginleg tveimur skólum, Háskóla Íslands og Paul Sabatier háskólanum í Toulouse í Frakklandi. Magnús Tumi Guðmundsson, forseti Jarðvísindadeildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal Háskóla Íslands. Andmælendur voru Marguerite Godard, rannsóknarstjóri hjá Geosciences Montpellier, CNRS í Montpellier í Frakklandi, og Per Aagaard, prófessor við jarðvísindadeild háskólans í Ósló. Kevin Burton prófessor var andmælandi fyrir hönd Paul Sabatier háskólans. Leiðbeinendur doktorsefnisins voru Sigurður Reynir Gíslason, jarðefnafræðingur við Jarðvísindastofnun háskólans, Domenik Wolff-Boenisch, sérfræðingur við Curtin University í Perth í Ástralíu, og Eric Oelkers, við Paul Sabatier háskólann í Frakklandi. Verkefnið var styrkt af Evrópusambandinu, Orkuveitu Reykjavíkur og Háskóla Íslands. Í doktorsritgerðinni er fjallað um leysnihraða kristallaðs basalts og plagíóklasfeldspata og gerðar voru tilraunir með útfellingu steinda í hvarfakútum. Niðurstöður mælinga á leysnihraða plagíóklasa sýna að plagíóklas leysist því hraðar sem meira kalsíum er í steindinni ef vökvinn er súr. Í basískri lausn leysist hins vegar allt plagíóklas jafnhratt upp, óháð efnasamsetningu.

Doktorsvörn í jarðefnafræði – Snorri Guðbrandsson – 30. október 2013 – Sameiginleg gráða með Paul Sabatier háskólanum (Toulouse III) – Snorri Guðbrandsson varði doktorsritgerð sína, Rannsókn á veðrunarhraða álkísilsteinda (Experimental weathering rates of aluminium-silicates) við Jarðvísindadeild Háskóla Íslands 30. október 2013. Gráðan var sameiginleg tveimur skólum, Háskóla Íslands og Paul Sabatier háskólanum í Toulouse í Frakklandi. Magnús Tumi Guðmundsson, forseti Jarðvísindadeildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal Háskóla Íslands. Andmælendur voru Marguerite Godard, rannsóknarstjóri hjá Geosciences Montpellier, CNRS í Montpellier í Frakklandi, og Per Aagaard, prófessor við jarðvísindadeild háskólans í Ósló. Kevin Burton prófessor var andmælandi fyrir hönd Paul Sabatier háskólans. Leiðbeinendur doktorsefnisins voru Sigurður Reynir Gíslason, jarðefnafræðingur við Jarðvísindastofnun háskólans, Domenik Wolff-Boenisch, sérfræðingur við Curtin University í Perth í Ástralíu, og Eric Oelkers, við Paul Sabatier háskólann í Frakklandi. Verkefnið var styrkt af Evrópusambandinu, Orkuveitu Reykjavíkur og Háskóla Íslands. Í doktorsritgerðinni er fjallað um leysnihraða kristallaðs basalts og plagíóklasfeldspata og gerðar voru tilraunir með útfellingu steinda í hvarfakútum. Niðurstöður mælinga á leysnihraða plagíóklasa sýna að plagíóklas leysist því hraðar sem meira kalsíum er í steindinni ef vökvinn er súr. Í basískri lausn leysist hins vegar allt plagíóklas jafnhratt upp, óháð efnasamsetningu.

Doktorsvörn í jarðefnafræði – Snorri Guðbrandsson – 30. október 2013 – Sameiginleg gráða með Paul Sabatier háskólanum (Toulouse III) – Snorri Guðbrandsson varði doktorsritgerð sína, Rannsókn á veðrunarhraða álkísilsteinda (Experimental weathering rates of aluminium-silicates) við Jarðvísindadeild Háskóla Íslands 30. október 2013. Gráðan var sameiginleg tveimur skólum, Háskóla Íslands og Paul Sabatier háskólanum í Toulouse í Frakklandi. Magnús Tumi Guðmundsson, forseti Jarðvísindadeildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal Háskóla Íslands. Andmælendur voru Marguerite Godard, rannsóknarstjóri hjá Geosciences Montpellier, CNRS í Montpellier í Frakklandi, og Per Aagaard, prófessor við jarðvísindadeild háskólans í Ósló. Kevin Burton prófessor var andmælandi fyrir hönd Paul Sabatier háskólans. Leiðbeinendur doktorsefnisins voru Sigurður Reynir Gíslason, jarðefnafræðingur við Jarðvísindastofnun háskólans, Domenik Wolff-Boenisch, sérfræðingur við Curtin University í Perth í Ástralíu, og Eric Oelkers, við Paul Sabatier háskólann í Frakklandi. Verkefnið var styrkt af Evrópusambandinu, Orkuveitu Reykjavíkur og Háskóla Íslands. Í doktorsritgerðinni er fjallað um leysnihraða kristallaðs basalts og plagíóklasfeldspata og gerðar voru tilraunir með útfellingu steinda í hvarfakútum. Niðurstöður mælinga á leysnihraða plagíóklasa sýna að plagíóklas leysist því hraðar sem meira kalsíum er í steindinni ef vökvinn er súr. Í basískri lausn leysist hins vegar allt plagíóklas jafnhratt upp, óháð efnasamsetningu.

Doktorsvörn í jarðefnafræði – Snorri Guðbrandsson – 30. október 2013 – Sameiginleg gráða með Paul Sabatier háskólanum (Toulouse III) – Snorri Guðbrandsson varði doktorsritgerð sína, Rannsókn á veðrunarhraða álkísilsteinda (Experimental weathering rates of aluminium-silicates) við Jarðvísindadeild Háskóla Íslands 30. október 2013. Gráðan var sameiginleg tveimur skólum, Háskóla Íslands og Paul Sabatier háskólanum í Toulouse í Frakklandi. Magnús Tumi Guðmundsson, forseti Jarðvísindadeildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal Háskóla Íslands. Andmælendur voru Marguerite Godard, rannsóknarstjóri hjá Geosciences Montpellier, CNRS í Montpellier í Frakklandi, og Per Aagaard, prófessor við jarðvísindadeild háskólans í Ósló. Kevin Burton prófessor var andmælandi fyrir hönd Paul Sabatier háskólans. Leiðbeinendur doktorsefnisins voru Sigurður Reynir Gíslason, jarðefnafræðingur við Jarðvísindastofnun háskólans, Domenik Wolff-Boenisch, sérfræðingur við Curtin University í Perth í Ástralíu, og Eric Oelkers, við Paul Sabatier háskólann í Frakklandi. Verkefnið var styrkt af Evrópusambandinu, Orkuveitu Reykjavíkur og Háskóla Íslands. Í doktorsritgerðinni er fjallað um leysnihraða kristallaðs basalts og plagíóklasfeldspata og gerðar voru tilraunir með útfellingu steinda í hvarfakútum. Niðurstöður mælinga á leysnihraða plagíóklasa sýna að plagíóklas leysist því hraðar sem meira kalsíum er í steindinni ef vökvinn er súr. Í basískri lausn leysist hins vegar allt plagíóklas jafnhratt upp, óháð efnasamsetningu.

Doktorsvörn í jarðefnafræði – Snorri Guðbrandsson – 30. október 2013 – Sameiginleg gráða með Paul Sabatier háskólanum (Toulouse III) – Snorri Guðbrandsson varði doktorsritgerð sína, Rannsókn á veðrunarhraða álkísilsteinda (Experimental weathering rates of aluminium-silicates) við Jarðvísindadeild Háskóla Íslands 30. október 2013. Gráðan var sameiginleg tveimur skólum, Háskóla Íslands og Paul Sabatier háskólanum í Toulouse í Frakklandi. Magnús Tumi Guðmundsson, forseti Jarðvísindadeildar, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal Háskóla Íslands. Andmælendur voru Marguerite Godard, rannsóknarstjóri hjá Geosciences Montpellier, CNRS í Montpellier í Frakklandi, og Per Aagaard, prófessor við jarðvísindadeild háskólans í Ósló. Kevin Burton prófessor var andmælandi fyrir hönd Paul Sabatier háskólans. Leiðbeinendur doktorsefnisins voru Sigurður Reynir Gíslason, jarðefnafræðingur við Jarðvísindastofnun háskólans, Domenik Wolff-Boenisch, sérfræðingur við Curtin University í Perth í Ástralíu, og Eric Oelkers, við Paul Sabatier háskólann í Frakklandi. Verkefnið var styrkt af Evrópusambandinu, Orkuveitu Reykjavíkur og Háskóla Íslands. Í doktorsritgerðinni er fjallað um leysnihraða kristallaðs basalts og plagíóklasfeldspata og gerðar voru tilraunir með útfellingu steinda í hvarfakútum. Niðurstöður mælinga á leysnihraða plagíóklasa sýna að plagíóklas leysist því hraðar sem meira kalsíum er í steindinni ef vökvinn er súr. Í basískri lausn leysist hins vegar allt plagíóklas jafnhratt upp, óháð efnasamsetningu.