Doktorsvörn í tannlæknisfræði – Bjarni Elvar Pjetursson – 14. mars 2014 – Bjarni Elvar Pjetursson varð doktorsritgerð sína, Samanburður á endingarhorfum og vandamálum við mismunandi tann- og tannplantaborin, við Tannlæknadeild Háskóla Íslands 14. mars 2014. Inga Þórsdóttir, forseti Heilbrigðisvísindasviðs, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Björn Klinge, prófessor við Karolinska sjúkrahússins í Stokkhólmi, og Klaus Gotfredsen, prófessor við Kaupmannahafnarháskóla. Leiðbeinandi var Niklaus Peter Lang, prófessor emeritus við háskólann í Bern, og umsjónarkennari var Peter Holbrook, prófessor við Tannlæknadeild. Einnig voru í doktorsnámsnefndinni prófessorarnir Marcel Zwahlen og Matthias Egger í lýðheilsuvísindum við háskólann í Bern og Hans P. Weber, prófessor við Harvardháskóla og síðar Tuftsháskóla í Boston. Í doktorsverkefninu var þróuð aðferðafræði til að meta og greina endingu munn- og tanngervalækninga. Að auki voru rannsökuð líffræðileg og tæknileg vandamál sem geta komið upp eftir að tanngervum er komið fyrir í munnholi sjúklings. Að lokum var metið hvort hægt sé að nota niðurstöðurnar til að setja fram leiðbeiningar til að taka ákvarðanir við munn- og tanngervalækningar. Rannsóknin leiddi í ljós að venjuleg tannborin eða tannplantaborin tanngervi og stakar krónur endast best en tannborin tanngervi með hengilið, blönduð tann- og tannplantaborin tanngervi og resin-límd tanngervi síður. Ennfremur höfðu sjúklingar helst líffræðileg eða tæknileg vandamál vegna tannplantaborinna tanngerva. Því er ljóst að heppilegast er að smíða venjuleg tannborin eða tannplantaborin tanngervi eða stakar krónur. Ritgerðin var unnin við Tannlæknadeild Háskóla Íslands og háskólann í Bern í Sviss, í samstarfi við Háskólann í Hong Kong, National Dental Center í Singapúr, háskólann í Zürich í Sviss, Harvardháskóla og síðar Tuftsháskóla í Boston.

Doktorsvörn í tannlæknisfræði – Bjarni Elvar Pjetursson – 14. mars 2014 – Bjarni Elvar Pjetursson varð doktorsritgerð sína, Samanburður á endingarhorfum og vandamálum við mismunandi tann- og tannplantaborin, við Tannlæknadeild Háskóla Íslands 14. mars 2014. Inga Þórsdóttir, forseti Heilbrigðisvísindasviðs, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Björn Klinge, prófessor við Karolinska sjúkrahússins í Stokkhólmi, og Klaus Gotfredsen, prófessor við Kaupmannahafnarháskóla. Leiðbeinandi var Niklaus Peter Lang, prófessor emeritus við háskólann í Bern, og umsjónarkennari var Peter Holbrook, prófessor við Tannlæknadeild. Einnig voru í doktorsnámsnefndinni prófessorarnir Marcel Zwahlen og Matthias Egger í lýðheilsuvísindum við háskólann í Bern og Hans P. Weber, prófessor við Harvardháskóla og síðar Tuftsháskóla í Boston. Í doktorsverkefninu var þróuð aðferðafræði til að meta og greina endingu munn- og tanngervalækninga. Að auki voru rannsökuð líffræðileg og tæknileg vandamál sem geta komið upp eftir að tanngervum er komið fyrir í munnholi sjúklings. Að lokum var metið hvort hægt sé að nota niðurstöðurnar til að setja fram leiðbeiningar til að taka ákvarðanir við munn- og tanngervalækningar. Rannsóknin leiddi í ljós að venjuleg tannborin eða tannplantaborin tanngervi og stakar krónur endast best en tannborin tanngervi með hengilið, blönduð tann- og tannplantaborin tanngervi og resin-límd tanngervi síður. Ennfremur höfðu sjúklingar helst líffræðileg eða tæknileg vandamál vegna tannplantaborinna tanngerva. Því er ljóst að heppilegast er að smíða venjuleg tannborin eða tannplantaborin tanngervi eða stakar krónur. Ritgerðin var unnin við Tannlæknadeild Háskóla Íslands og háskólann í Bern í Sviss, í samstarfi við Háskólann í Hong Kong, National Dental Center í Singapúr, háskólann í Zürich í Sviss, Harvardháskóla og síðar Tuftsháskóla í Boston.

Doktorsvörn í tannlæknisfræði – Bjarni Elvar Pjetursson – 14. mars 2014 – Bjarni Elvar Pjetursson varð doktorsritgerð sína, Samanburður á endingarhorfum og vandamálum við mismunandi tann- og tannplantaborin, við Tannlæknadeild Háskóla Íslands 14. mars 2014. Inga Þórsdóttir, forseti Heilbrigðisvísindasviðs, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Björn Klinge, prófessor við Karolinska sjúkrahússins í Stokkhólmi, og Klaus Gotfredsen, prófessor við Kaupmannahafnarháskóla. Leiðbeinandi var Niklaus Peter Lang, prófessor emeritus við háskólann í Bern, og umsjónarkennari var Peter Holbrook, prófessor við Tannlæknadeild. Einnig voru í doktorsnámsnefndinni prófessorarnir Marcel Zwahlen og Matthias Egger í lýðheilsuvísindum við háskólann í Bern og Hans P. Weber, prófessor við Harvardháskóla og síðar Tuftsháskóla í Boston. Í doktorsverkefninu var þróuð aðferðafræði til að meta og greina endingu munn- og tanngervalækninga. Að auki voru rannsökuð líffræðileg og tæknileg vandamál sem geta komið upp eftir að tanngervum er komið fyrir í munnholi sjúklings. Að lokum var metið hvort hægt sé að nota niðurstöðurnar til að setja fram leiðbeiningar til að taka ákvarðanir við munn- og tanngervalækningar. Rannsóknin leiddi í ljós að venjuleg tannborin eða tannplantaborin tanngervi og stakar krónur endast best en tannborin tanngervi með hengilið, blönduð tann- og tannplantaborin tanngervi og resin-límd tanngervi síður. Ennfremur höfðu sjúklingar helst líffræðileg eða tæknileg vandamál vegna tannplantaborinna tanngerva. Því er ljóst að heppilegast er að smíða venjuleg tannborin eða tannplantaborin tanngervi eða stakar krónur. Ritgerðin var unnin við Tannlæknadeild Háskóla Íslands og háskólann í Bern í Sviss, í samstarfi við Háskólann í Hong Kong, National Dental Center í Singapúr, háskólann í Zürich í Sviss, Harvardháskóla og síðar Tuftsháskóla í Boston.

Doktorsvörn í tannlæknisfræði – Bjarni Elvar Pjetursson – 14. mars 2014 – Bjarni Elvar Pjetursson varð doktorsritgerð sína, Samanburður á endingarhorfum og vandamálum við mismunandi tann- og tannplantaborin, við Tannlæknadeild Háskóla Íslands 14. mars 2014. Inga Þórsdóttir, forseti Heilbrigðisvísindasviðs, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Björn Klinge, prófessor við Karolinska sjúkrahússins í Stokkhólmi, og Klaus Gotfredsen, prófessor við Kaupmannahafnarháskóla. Leiðbeinandi var Niklaus Peter Lang, prófessor emeritus við háskólann í Bern, og umsjónarkennari var Peter Holbrook, prófessor við Tannlæknadeild. Einnig voru í doktorsnámsnefndinni prófessorarnir Marcel Zwahlen og Matthias Egger í lýðheilsuvísindum við háskólann í Bern og Hans P. Weber, prófessor við Harvardháskóla og síðar Tuftsháskóla í Boston. Í doktorsverkefninu var þróuð aðferðafræði til að meta og greina endingu munn- og tanngervalækninga. Að auki voru rannsökuð líffræðileg og tæknileg vandamál sem geta komið upp eftir að tanngervum er komið fyrir í munnholi sjúklings. Að lokum var metið hvort hægt sé að nota niðurstöðurnar til að setja fram leiðbeiningar til að taka ákvarðanir við munn- og tanngervalækningar. Rannsóknin leiddi í ljós að venjuleg tannborin eða tannplantaborin tanngervi og stakar krónur endast best en tannborin tanngervi með hengilið, blönduð tann- og tannplantaborin tanngervi og resin-límd tanngervi síður. Ennfremur höfðu sjúklingar helst líffræðileg eða tæknileg vandamál vegna tannplantaborinna tanngerva. Því er ljóst að heppilegast er að smíða venjuleg tannborin eða tannplantaborin tanngervi eða stakar krónur. Ritgerðin var unnin við Tannlæknadeild Háskóla Íslands og háskólann í Bern í Sviss, í samstarfi við Háskólann í Hong Kong, National Dental Center í Singapúr, háskólann í Zürich í Sviss, Harvardháskóla og síðar Tuftsháskóla í Boston.

Doktorsvörn í tannlæknisfræði – Bjarni Elvar Pjetursson – 14. mars 2014 – Bjarni Elvar Pjetursson varð doktorsritgerð sína, Samanburður á endingarhorfum og vandamálum við mismunandi tann- og tannplantaborin, við Tannlæknadeild Háskóla Íslands 14. mars 2014. Inga Þórsdóttir, forseti Heilbrigðisvísindasviðs, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Björn Klinge, prófessor við Karolinska sjúkrahússins í Stokkhólmi, og Klaus Gotfredsen, prófessor við Kaupmannahafnarháskóla. Leiðbeinandi var Niklaus Peter Lang, prófessor emeritus við háskólann í Bern, og umsjónarkennari var Peter Holbrook, prófessor við Tannlæknadeild. Einnig voru í doktorsnámsnefndinni prófessorarnir Marcel Zwahlen og Matthias Egger í lýðheilsuvísindum við háskólann í Bern og Hans P. Weber, prófessor við Harvardháskóla og síðar Tuftsháskóla í Boston. Í doktorsverkefninu var þróuð aðferðafræði til að meta og greina endingu munn- og tanngervalækninga. Að auki voru rannsökuð líffræðileg og tæknileg vandamál sem geta komið upp eftir að tanngervum er komið fyrir í munnholi sjúklings. Að lokum var metið hvort hægt sé að nota niðurstöðurnar til að setja fram leiðbeiningar til að taka ákvarðanir við munn- og tanngervalækningar. Rannsóknin leiddi í ljós að venjuleg tannborin eða tannplantaborin tanngervi og stakar krónur endast best en tannborin tanngervi með hengilið, blönduð tann- og tannplantaborin tanngervi og resin-límd tanngervi síður. Ennfremur höfðu sjúklingar helst líffræðileg eða tæknileg vandamál vegna tannplantaborinna tanngerva. Því er ljóst að heppilegast er að smíða venjuleg tannborin eða tannplantaborin tanngervi eða stakar krónur. Ritgerðin var unnin við Tannlæknadeild Háskóla Íslands og háskólann í Bern í Sviss, í samstarfi við Háskólann í Hong Kong, National Dental Center í Singapúr, háskólann í Zürich í Sviss, Harvardháskóla og síðar Tuftsháskóla í Boston.

Doktorsvörn í tannlæknisfræði – Bjarni Elvar Pjetursson – 14. mars 2014 – Bjarni Elvar Pjetursson varð doktorsritgerð sína, Samanburður á endingarhorfum og vandamálum við mismunandi tann- og tannplantaborin, við Tannlæknadeild Háskóla Íslands 14. mars 2014. Inga Þórsdóttir, forseti Heilbrigðisvísindasviðs, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Björn Klinge, prófessor við Karolinska sjúkrahússins í Stokkhólmi, og Klaus Gotfredsen, prófessor við Kaupmannahafnarháskóla. Leiðbeinandi var Niklaus Peter Lang, prófessor emeritus við háskólann í Bern, og umsjónarkennari var Peter Holbrook, prófessor við Tannlæknadeild. Einnig voru í doktorsnámsnefndinni prófessorarnir Marcel Zwahlen og Matthias Egger í lýðheilsuvísindum við háskólann í Bern og Hans P. Weber, prófessor við Harvardháskóla og síðar Tuftsháskóla í Boston. Í doktorsverkefninu var þróuð aðferðafræði til að meta og greina endingu munn- og tanngervalækninga. Að auki voru rannsökuð líffræðileg og tæknileg vandamál sem geta komið upp eftir að tanngervum er komið fyrir í munnholi sjúklings. Að lokum var metið hvort hægt sé að nota niðurstöðurnar til að setja fram leiðbeiningar til að taka ákvarðanir við munn- og tanngervalækningar. Rannsóknin leiddi í ljós að venjuleg tannborin eða tannplantaborin tanngervi og stakar krónur endast best en tannborin tanngervi með hengilið, blönduð tann- og tannplantaborin tanngervi og resin-límd tanngervi síður. Ennfremur höfðu sjúklingar helst líffræðileg eða tæknileg vandamál vegna tannplantaborinna tanngerva. Því er ljóst að heppilegast er að smíða venjuleg tannborin eða tannplantaborin tanngervi eða stakar krónur. Ritgerðin var unnin við Tannlæknadeild Háskóla Íslands og háskólann í Bern í Sviss, í samstarfi við Háskólann í Hong Kong, National Dental Center í Singapúr, háskólann í Zürich í Sviss, Harvardháskóla og síðar Tuftsháskóla í Boston.

Doktorsvörn í tannlæknisfræði – Bjarni Elvar Pjetursson – 14. mars 2014 – Bjarni Elvar Pjetursson varð doktorsritgerð sína, Samanburður á endingarhorfum og vandamálum við mismunandi tann- og tannplantaborin, við Tannlæknadeild Háskóla Íslands 14. mars 2014. Inga Þórsdóttir, forseti Heilbrigðisvísindasviðs, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Björn Klinge, prófessor við Karolinska sjúkrahússins í Stokkhólmi, og Klaus Gotfredsen, prófessor við Kaupmannahafnarháskóla. Leiðbeinandi var Niklaus Peter Lang, prófessor emeritus við háskólann í Bern, og umsjónarkennari var Peter Holbrook, prófessor við Tannlæknadeild. Einnig voru í doktorsnámsnefndinni prófessorarnir Marcel Zwahlen og Matthias Egger í lýðheilsuvísindum við háskólann í Bern og Hans P. Weber, prófessor við Harvardháskóla og síðar Tuftsháskóla í Boston. Í doktorsverkefninu var þróuð aðferðafræði til að meta og greina endingu munn- og tanngervalækninga. Að auki voru rannsökuð líffræðileg og tæknileg vandamál sem geta komið upp eftir að tanngervum er komið fyrir í munnholi sjúklings. Að lokum var metið hvort hægt sé að nota niðurstöðurnar til að setja fram leiðbeiningar til að taka ákvarðanir við munn- og tanngervalækningar. Rannsóknin leiddi í ljós að venjuleg tannborin eða tannplantaborin tanngervi og stakar krónur endast best en tannborin tanngervi með hengilið, blönduð tann- og tannplantaborin tanngervi og resin-límd tanngervi síður. Ennfremur höfðu sjúklingar helst líffræðileg eða tæknileg vandamál vegna tannplantaborinna tanngerva. Því er ljóst að heppilegast er að smíða venjuleg tannborin eða tannplantaborin tanngervi eða stakar krónur. Ritgerðin var unnin við Tannlæknadeild Háskóla Íslands og háskólann í Bern í Sviss, í samstarfi við Háskólann í Hong Kong, National Dental Center í Singapúr, háskólann í Zürich í Sviss, Harvardháskóla og síðar Tuftsháskóla í Boston.

Doktorsvörn í tannlæknisfræði – Bjarni Elvar Pjetursson – 14. mars 2014 – Bjarni Elvar Pjetursson varð doktorsritgerð sína, Samanburður á endingarhorfum og vandamálum við mismunandi tann- og tannplantaborin, við Tannlæknadeild Háskóla Íslands 14. mars 2014. Inga Þórsdóttir, forseti Heilbrigðisvísindasviðs, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Björn Klinge, prófessor við Karolinska sjúkrahússins í Stokkhólmi, og Klaus Gotfredsen, prófessor við Kaupmannahafnarháskóla. Leiðbeinandi var Niklaus Peter Lang, prófessor emeritus við háskólann í Bern, og umsjónarkennari var Peter Holbrook, prófessor við Tannlæknadeild. Einnig voru í doktorsnámsnefndinni prófessorarnir Marcel Zwahlen og Matthias Egger í lýðheilsuvísindum við háskólann í Bern og Hans P. Weber, prófessor við Harvardháskóla og síðar Tuftsháskóla í Boston. Í doktorsverkefninu var þróuð aðferðafræði til að meta og greina endingu munn- og tanngervalækninga. Að auki voru rannsökuð líffræðileg og tæknileg vandamál sem geta komið upp eftir að tanngervum er komið fyrir í munnholi sjúklings. Að lokum var metið hvort hægt sé að nota niðurstöðurnar til að setja fram leiðbeiningar til að taka ákvarðanir við munn- og tanngervalækningar. Rannsóknin leiddi í ljós að venjuleg tannborin eða tannplantaborin tanngervi og stakar krónur endast best en tannborin tanngervi með hengilið, blönduð tann- og tannplantaborin tanngervi og resin-límd tanngervi síður. Ennfremur höfðu sjúklingar helst líffræðileg eða tæknileg vandamál vegna tannplantaborinna tanngerva. Því er ljóst að heppilegast er að smíða venjuleg tannborin eða tannplantaborin tanngervi eða stakar krónur. Ritgerðin var unnin við Tannlæknadeild Háskóla Íslands og háskólann í Bern í Sviss, í samstarfi við Háskólann í Hong Kong, National Dental Center í Singapúr, háskólann í Zürich í Sviss, Harvardháskóla og síðar Tuftsháskóla í Boston.

Doktorsvörn í tannlæknisfræði – Bjarni Elvar Pjetursson – 14. mars 2014 – Bjarni Elvar Pjetursson varð doktorsritgerð sína, Samanburður á endingarhorfum og vandamálum við mismunandi tann- og tannplantaborin, við Tannlæknadeild Háskóla Íslands 14. mars 2014. Inga Þórsdóttir, forseti Heilbrigðisvísindasviðs, stjórnaði athöfninni í Hátíðasal skólans. Andmælendur voru Björn Klinge, prófessor við Karolinska sjúkrahússins í Stokkhólmi, og Klaus Gotfredsen, prófessor við Kaupmannahafnarháskóla. Leiðbeinandi var Niklaus Peter Lang, prófessor emeritus við háskólann í Bern, og umsjónarkennari var Peter Holbrook, prófessor við Tannlæknadeild. Einnig voru í doktorsnámsnefndinni prófessorarnir Marcel Zwahlen og Matthias Egger í lýðheilsuvísindum við háskólann í Bern og Hans P. Weber, prófessor við Harvardháskóla og síðar Tuftsháskóla í Boston. Í doktorsverkefninu var þróuð aðferðafræði til að meta og greina endingu munn- og tanngervalækninga. Að auki voru rannsökuð líffræðileg og tæknileg vandamál sem geta komið upp eftir að tanngervum er komið fyrir í munnholi sjúklings. Að lokum var metið hvort hægt sé að nota niðurstöðurnar til að setja fram leiðbeiningar til að taka ákvarðanir við munn- og tanngervalækningar. Rannsóknin leiddi í ljós að venjuleg tannborin eða tannplantaborin tanngervi og stakar krónur endast best en tannborin tanngervi með hengilið, blönduð tann- og tannplantaborin tanngervi og resin-límd tanngervi síður. Ennfremur höfðu sjúklingar helst líffræðileg eða tæknileg vandamál vegna tannplantaborinna tanngerva. Því er ljóst að heppilegast er að smíða venjuleg tannborin eða tannplantaborin tanngervi eða stakar krónur. Ritgerðin var unnin við Tannlæknadeild Háskóla Íslands og háskólann í Bern í Sviss, í samstarfi við Háskólann í Hong Kong, National Dental Center í Singapúr, háskólann í Zürich í Sviss, Harvardháskóla og síðar Tuftsháskóla í Boston.