Doktorsfyrirlestur í jarðefnafræði – Jonas Olsson – 26. maí 2014 – Jonas Olsson hélt fyrirlestur um doktorsverkefni sitt, Myndun kalksteinda og hreyfanleiki þungmálma við efnaskipti vatns, koltvíoxíðs og frumstæðs bergs (The formation of carbonate minerals and the mobility of heavy metals during water-CO2-mafic rock interactions), í Öskju, náttúrufræðahúsi Háskóla Íslands, 26. maí 2014. Um er að ræða sameiginlega doktorsgráðu frá Jarðvísindadeild Háskóla Íslands og Kaupmannahafnarháskóla og fór doktorsvörnin fram ytra 21. maí 2014. Leiðbeinendur doktorsefnisins voru Sigurður Reynir Gíslason, vísindamaður við Jarðvísindastofnun Háskóla Íslands, og Susan S. Stipp, prófessor við nanóvísindasetur Kaupmannahafnarháskóla, og meðleiðbeinandi var Emil Makovicky, prófessor við sama skóla. Rannsóknarverkefnið skiptist í fjóra hluta. Í fyrsta hluta var fersk gjóska úr Grímsvatnagosinu 2011 rannsökuð og reyndist hún að mestu vera þóleiítískt basasltgler og minna en 10% hennar var plagíóklas og pýroxen. Vegna þess hversu fínkornótt askan er getur hún borist um langan veg og því truflað flugumferð og haft áhrif á efnabúskap ferskvatns og sjávar fjarri eldstöðvunum. Annar hluti beindist að kalkútfellingum í Hvanná á Goðalandi en þær mynduðust eftir gosið á Fimmvörðuhálsi í mars 2010. Líta má á þennan hluta verkefnisins og þann næsta sem rannsókn á náttúrulegum hliðstæðum CarbFix-verkefnisins, sem er tilraunaverkefni sem beinist að steinrenningu koltvíoxíðs (CO2), þ.e. bindingu þess í bergi til frambúðar. Markmið þess verkefnis er að fanga koltvíoxíð úr útblæstri orkuvers, Hellisheiðarvirkjunar, leysa það upp í vatni og dæla því djúpt niður í jarðlög þar sem það binst varanlega karbónatsteindum. Kalk og yfirbasískt vatn úr tveimur lindum í Óman voru viðfangsefni þriðja hluta rannsóknarinnar og lokahluti verkefnisins snerist um rannsókn á efnaskiptum vatns og koldíoxíðs við basaltsteindina ólivín.

Doktorsfyrirlestur í jarðefnafræði – Jonas Olsson – 26. maí 2014 – Jonas Olsson hélt fyrirlestur um doktorsverkefni sitt, Myndun kalksteinda og hreyfanleiki þungmálma við efnaskipti vatns, koltvíoxíðs og frumstæðs bergs (The formation of carbonate minerals and the mobility of heavy metals during water-CO2-mafic rock interactions), í Öskju, náttúrufræðahúsi Háskóla Íslands, 26. maí 2014. Um er að ræða sameiginlega doktorsgráðu frá Jarðvísindadeild Háskóla Íslands og Kaupmannahafnarháskóla og fór doktorsvörnin fram ytra 21. maí 2014. Leiðbeinendur doktorsefnisins voru Sigurður Reynir Gíslason, vísindamaður við Jarðvísindastofnun Háskóla Íslands, og Susan S. Stipp, prófessor við nanóvísindasetur Kaupmannahafnarháskóla, og meðleiðbeinandi var Emil Makovicky, prófessor við sama skóla. Rannsóknarverkefnið skiptist í fjóra hluta. Í fyrsta hluta var fersk gjóska úr Grímsvatnagosinu 2011 rannsökuð og reyndist hún að mestu vera þóleiítískt basasltgler og minna en 10% hennar var plagíóklas og pýroxen. Vegna þess hversu fínkornótt askan er getur hún borist um langan veg og því truflað flugumferð og haft áhrif á efnabúskap ferskvatns og sjávar fjarri eldstöðvunum. Annar hluti beindist að kalkútfellingum í Hvanná á Goðalandi en þær mynduðust eftir gosið á Fimmvörðuhálsi í mars 2010. Líta má á þennan hluta verkefnisins og þann næsta sem rannsókn á náttúrulegum hliðstæðum CarbFix-verkefnisins, sem er tilraunaverkefni sem beinist að steinrenningu koltvíoxíðs (CO2), þ.e. bindingu þess í bergi til frambúðar. Markmið þess verkefnis er að fanga koltvíoxíð úr útblæstri orkuvers, Hellisheiðarvirkjunar, leysa það upp í vatni og dæla því djúpt niður í jarðlög þar sem það binst varanlega karbónatsteindum. Kalk og yfirbasískt vatn úr tveimur lindum í Óman voru viðfangsefni þriðja hluta rannsóknarinnar og lokahluti verkefnisins snerist um rannsókn á efnaskiptum vatns og koldíoxíðs við basaltsteindina ólivín.

Doktorsfyrirlestur í jarðefnafræði – Jonas Olsson – 26. maí 2014 – Jonas Olsson hélt fyrirlestur um doktorsverkefni sitt, Myndun kalksteinda og hreyfanleiki þungmálma við efnaskipti vatns, koltvíoxíðs og frumstæðs bergs (The formation of carbonate minerals and the mobility of heavy metals during water-CO2-mafic rock interactions), í Öskju, náttúrufræðahúsi Háskóla Íslands, 26. maí 2014. Um er að ræða sameiginlega doktorsgráðu frá Jarðvísindadeild Háskóla Íslands og Kaupmannahafnarháskóla og fór doktorsvörnin fram ytra 21. maí 2014. Leiðbeinendur doktorsefnisins voru Sigurður Reynir Gíslason, vísindamaður við Jarðvísindastofnun Háskóla Íslands, og Susan S. Stipp, prófessor við nanóvísindasetur Kaupmannahafnarháskóla, og meðleiðbeinandi var Emil Makovicky, prófessor við sama skóla. Rannsóknarverkefnið skiptist í fjóra hluta. Í fyrsta hluta var fersk gjóska úr Grímsvatnagosinu 2011 rannsökuð og reyndist hún að mestu vera þóleiítískt basasltgler og minna en 10% hennar var plagíóklas og pýroxen. Vegna þess hversu fínkornótt askan er getur hún borist um langan veg og því truflað flugumferð og haft áhrif á efnabúskap ferskvatns og sjávar fjarri eldstöðvunum. Annar hluti beindist að kalkútfellingum í Hvanná á Goðalandi en þær mynduðust eftir gosið á Fimmvörðuhálsi í mars 2010. Líta má á þennan hluta verkefnisins og þann næsta sem rannsókn á náttúrulegum hliðstæðum CarbFix-verkefnisins, sem er tilraunaverkefni sem beinist að steinrenningu koltvíoxíðs (CO2), þ.e. bindingu þess í bergi til frambúðar. Markmið þess verkefnis er að fanga koltvíoxíð úr útblæstri orkuvers, Hellisheiðarvirkjunar, leysa það upp í vatni og dæla því djúpt niður í jarðlög þar sem það binst varanlega karbónatsteindum. Kalk og yfirbasískt vatn úr tveimur lindum í Óman voru viðfangsefni þriðja hluta rannsóknarinnar og lokahluti verkefnisins snerist um rannsókn á efnaskiptum vatns og koldíoxíðs við basaltsteindina ólivín.

Doktorsfyrirlestur í jarðefnafræði – Jonas Olsson – 26. maí 2014 – Jonas Olsson hélt fyrirlestur um doktorsverkefni sitt, Myndun kalksteinda og hreyfanleiki þungmálma við efnaskipti vatns, koltvíoxíðs og frumstæðs bergs (The formation of carbonate minerals and the mobility of heavy metals during water-CO2-mafic rock interactions), í Öskju, náttúrufræðahúsi Háskóla Íslands, 26. maí 2014. Um er að ræða sameiginlega doktorsgráðu frá Jarðvísindadeild Háskóla Íslands og Kaupmannahafnarháskóla og fór doktorsvörnin fram ytra 21. maí 2014. Leiðbeinendur doktorsefnisins voru Sigurður Reynir Gíslason, vísindamaður við Jarðvísindastofnun Háskóla Íslands, og Susan S. Stipp, prófessor við nanóvísindasetur Kaupmannahafnarháskóla, og meðleiðbeinandi var Emil Makovicky, prófessor við sama skóla. Rannsóknarverkefnið skiptist í fjóra hluta. Í fyrsta hluta var fersk gjóska úr Grímsvatnagosinu 2011 rannsökuð og reyndist hún að mestu vera þóleiítískt basasltgler og minna en 10% hennar var plagíóklas og pýroxen. Vegna þess hversu fínkornótt askan er getur hún borist um langan veg og því truflað flugumferð og haft áhrif á efnabúskap ferskvatns og sjávar fjarri eldstöðvunum. Annar hluti beindist að kalkútfellingum í Hvanná á Goðalandi en þær mynduðust eftir gosið á Fimmvörðuhálsi í mars 2010. Líta má á þennan hluta verkefnisins og þann næsta sem rannsókn á náttúrulegum hliðstæðum CarbFix-verkefnisins, sem er tilraunaverkefni sem beinist að steinrenningu koltvíoxíðs (CO2), þ.e. bindingu þess í bergi til frambúðar. Markmið þess verkefnis er að fanga koltvíoxíð úr útblæstri orkuvers, Hellisheiðarvirkjunar, leysa það upp í vatni og dæla því djúpt niður í jarðlög þar sem það binst varanlega karbónatsteindum. Kalk og yfirbasískt vatn úr tveimur lindum í Óman voru viðfangsefni þriðja hluta rannsóknarinnar og lokahluti verkefnisins snerist um rannsókn á efnaskiptum vatns og koldíoxíðs við basaltsteindina ólivín.

Doktorsfyrirlestur í jarðefnafræði – Jonas Olsson – 26. maí 2014 – Jonas Olsson hélt fyrirlestur um doktorsverkefni sitt, Myndun kalksteinda og hreyfanleiki þungmálma við efnaskipti vatns, koltvíoxíðs og frumstæðs bergs (The formation of carbonate minerals and the mobility of heavy metals during water-CO2-mafic rock interactions), í Öskju, náttúrufræðahúsi Háskóla Íslands, 26. maí 2014. Um er að ræða sameiginlega doktorsgráðu frá Jarðvísindadeild Háskóla Íslands og Kaupmannahafnarháskóla og fór doktorsvörnin fram ytra 21. maí 2014. Leiðbeinendur doktorsefnisins voru Sigurður Reynir Gíslason, vísindamaður við Jarðvísindastofnun Háskóla Íslands, og Susan S. Stipp, prófessor við nanóvísindasetur Kaupmannahafnarháskóla, og meðleiðbeinandi var Emil Makovicky, prófessor við sama skóla. Rannsóknarverkefnið skiptist í fjóra hluta. Í fyrsta hluta var fersk gjóska úr Grímsvatnagosinu 2011 rannsökuð og reyndist hún að mestu vera þóleiítískt basasltgler og minna en 10% hennar var plagíóklas og pýroxen. Vegna þess hversu fínkornótt askan er getur hún borist um langan veg og því truflað flugumferð og haft áhrif á efnabúskap ferskvatns og sjávar fjarri eldstöðvunum. Annar hluti beindist að kalkútfellingum í Hvanná á Goðalandi en þær mynduðust eftir gosið á Fimmvörðuhálsi í mars 2010. Líta má á þennan hluta verkefnisins og þann næsta sem rannsókn á náttúrulegum hliðstæðum CarbFix-verkefnisins, sem er tilraunaverkefni sem beinist að steinrenningu koltvíoxíðs (CO2), þ.e. bindingu þess í bergi til frambúðar. Markmið þess verkefnis er að fanga koltvíoxíð úr útblæstri orkuvers, Hellisheiðarvirkjunar, leysa það upp í vatni og dæla því djúpt niður í jarðlög þar sem það binst varanlega karbónatsteindum. Kalk og yfirbasískt vatn úr tveimur lindum í Óman voru viðfangsefni þriðja hluta rannsóknarinnar og lokahluti verkefnisins snerist um rannsókn á efnaskiptum vatns og koldíoxíðs við basaltsteindina ólivín.

Doktorsfyrirlestur í jarðefnafræði – Jonas Olsson – 26. maí 2014 – Jonas Olsson hélt fyrirlestur um doktorsverkefni sitt, Myndun kalksteinda og hreyfanleiki þungmálma við efnaskipti vatns, koltvíoxíðs og frumstæðs bergs (The formation of carbonate minerals and the mobility of heavy metals during water-CO2-mafic rock interactions), í Öskju, náttúrufræðahúsi Háskóla Íslands, 26. maí 2014. Um er að ræða sameiginlega doktorsgráðu frá Jarðvísindadeild Háskóla Íslands og Kaupmannahafnarháskóla og fór doktorsvörnin fram ytra 21. maí 2014. Leiðbeinendur doktorsefnisins voru Sigurður Reynir Gíslason, vísindamaður við Jarðvísindastofnun Háskóla Íslands, og Susan S. Stipp, prófessor við nanóvísindasetur Kaupmannahafnarháskóla, og meðleiðbeinandi var Emil Makovicky, prófessor við sama skóla. Rannsóknarverkefnið skiptist í fjóra hluta. Í fyrsta hluta var fersk gjóska úr Grímsvatnagosinu 2011 rannsökuð og reyndist hún að mestu vera þóleiítískt basasltgler og minna en 10% hennar var plagíóklas og pýroxen. Vegna þess hversu fínkornótt askan er getur hún borist um langan veg og því truflað flugumferð og haft áhrif á efnabúskap ferskvatns og sjávar fjarri eldstöðvunum. Annar hluti beindist að kalkútfellingum í Hvanná á Goðalandi en þær mynduðust eftir gosið á Fimmvörðuhálsi í mars 2010. Líta má á þennan hluta verkefnisins og þann næsta sem rannsókn á náttúrulegum hliðstæðum CarbFix-verkefnisins, sem er tilraunaverkefni sem beinist að steinrenningu koltvíoxíðs (CO2), þ.e. bindingu þess í bergi til frambúðar. Markmið þess verkefnis er að fanga koltvíoxíð úr útblæstri orkuvers, Hellisheiðarvirkjunar, leysa það upp í vatni og dæla því djúpt niður í jarðlög þar sem það binst varanlega karbónatsteindum. Kalk og yfirbasískt vatn úr tveimur lindum í Óman voru viðfangsefni þriðja hluta rannsóknarinnar og lokahluti verkefnisins snerist um rannsókn á efnaskiptum vatns og koldíoxíðs við basaltsteindina ólivín.

Doktorsfyrirlestur í jarðefnafræði – Jonas Olsson – 26. maí 2014 – Jonas Olsson hélt fyrirlestur um doktorsverkefni sitt, Myndun kalksteinda og hreyfanleiki þungmálma við efnaskipti vatns, koltvíoxíðs og frumstæðs bergs (The formation of carbonate minerals and the mobility of heavy metals during water-CO2-mafic rock interactions), í Öskju, náttúrufræðahúsi Háskóla Íslands, 26. maí 2014. Um er að ræða sameiginlega doktorsgráðu frá Jarðvísindadeild Háskóla Íslands og Kaupmannahafnarháskóla og fór doktorsvörnin fram ytra 21. maí 2014. Leiðbeinendur doktorsefnisins voru Sigurður Reynir Gíslason, vísindamaður við Jarðvísindastofnun Háskóla Íslands, og Susan S. Stipp, prófessor við nanóvísindasetur Kaupmannahafnarháskóla, og meðleiðbeinandi var Emil Makovicky, prófessor við sama skóla. Rannsóknarverkefnið skiptist í fjóra hluta. Í fyrsta hluta var fersk gjóska úr Grímsvatnagosinu 2011 rannsökuð og reyndist hún að mestu vera þóleiítískt basasltgler og minna en 10% hennar var plagíóklas og pýroxen. Vegna þess hversu fínkornótt askan er getur hún borist um langan veg og því truflað flugumferð og haft áhrif á efnabúskap ferskvatns og sjávar fjarri eldstöðvunum. Annar hluti beindist að kalkútfellingum í Hvanná á Goðalandi en þær mynduðust eftir gosið á Fimmvörðuhálsi í mars 2010. Líta má á þennan hluta verkefnisins og þann næsta sem rannsókn á náttúrulegum hliðstæðum CarbFix-verkefnisins, sem er tilraunaverkefni sem beinist að steinrenningu koltvíoxíðs (CO2), þ.e. bindingu þess í bergi til frambúðar. Markmið þess verkefnis er að fanga koltvíoxíð úr útblæstri orkuvers, Hellisheiðarvirkjunar, leysa það upp í vatni og dæla því djúpt niður í jarðlög þar sem það binst varanlega karbónatsteindum. Kalk og yfirbasískt vatn úr tveimur lindum í Óman voru viðfangsefni þriðja hluta rannsóknarinnar og lokahluti verkefnisins snerist um rannsókn á efnaskiptum vatns og koldíoxíðs við basaltsteindina ólivín.

Doktorsfyrirlestur í jarðefnafræði – Jonas Olsson – 26. maí 2014 – Jonas Olsson hélt fyrirlestur um doktorsverkefni sitt, Myndun kalksteinda og hreyfanleiki þungmálma við efnaskipti vatns, koltvíoxíðs og frumstæðs bergs (The formation of carbonate minerals and the mobility of heavy metals during water-CO2-mafic rock interactions), í Öskju, náttúrufræðahúsi Háskóla Íslands, 26. maí 2014. Um er að ræða sameiginlega doktorsgráðu frá Jarðvísindadeild Háskóla Íslands og Kaupmannahafnarháskóla og fór doktorsvörnin fram ytra 21. maí 2014. Leiðbeinendur doktorsefnisins voru Sigurður Reynir Gíslason, vísindamaður við Jarðvísindastofnun Háskóla Íslands, og Susan S. Stipp, prófessor við nanóvísindasetur Kaupmannahafnarháskóla, og meðleiðbeinandi var Emil Makovicky, prófessor við sama skóla. Rannsóknarverkefnið skiptist í fjóra hluta. Í fyrsta hluta var fersk gjóska úr Grímsvatnagosinu 2011 rannsökuð og reyndist hún að mestu vera þóleiítískt basasltgler og minna en 10% hennar var plagíóklas og pýroxen. Vegna þess hversu fínkornótt askan er getur hún borist um langan veg og því truflað flugumferð og haft áhrif á efnabúskap ferskvatns og sjávar fjarri eldstöðvunum. Annar hluti beindist að kalkútfellingum í Hvanná á Goðalandi en þær mynduðust eftir gosið á Fimmvörðuhálsi í mars 2010. Líta má á þennan hluta verkefnisins og þann næsta sem rannsókn á náttúrulegum hliðstæðum CarbFix-verkefnisins, sem er tilraunaverkefni sem beinist að steinrenningu koltvíoxíðs (CO2), þ.e. bindingu þess í bergi til frambúðar. Markmið þess verkefnis er að fanga koltvíoxíð úr útblæstri orkuvers, Hellisheiðarvirkjunar, leysa það upp í vatni og dæla því djúpt niður í jarðlög þar sem það binst varanlega karbónatsteindum. Kalk og yfirbasískt vatn úr tveimur lindum í Óman voru viðfangsefni þriðja hluta rannsóknarinnar og lokahluti verkefnisins snerist um rannsókn á efnaskiptum vatns og koldíoxíðs við basaltsteindina ólivín.

Doktorsfyrirlestur í jarðefnafræði – Jonas Olsson – 26. maí 2014 – Jonas Olsson hélt fyrirlestur um doktorsverkefni sitt, Myndun kalksteinda og hreyfanleiki þungmálma við efnaskipti vatns, koltvíoxíðs og frumstæðs bergs (The formation of carbonate minerals and the mobility of heavy metals during water-CO2-mafic rock interactions), í Öskju, náttúrufræðahúsi Háskóla Íslands, 26. maí 2014. Um er að ræða sameiginlega doktorsgráðu frá Jarðvísindadeild Háskóla Íslands og Kaupmannahafnarháskóla og fór doktorsvörnin fram ytra 21. maí 2014. Leiðbeinendur doktorsefnisins voru Sigurður Reynir Gíslason, vísindamaður við Jarðvísindastofnun Háskóla Íslands, og Susan S. Stipp, prófessor við nanóvísindasetur Kaupmannahafnarháskóla, og meðleiðbeinandi var Emil Makovicky, prófessor við sama skóla. Rannsóknarverkefnið skiptist í fjóra hluta. Í fyrsta hluta var fersk gjóska úr Grímsvatnagosinu 2011 rannsökuð og reyndist hún að mestu vera þóleiítískt basasltgler og minna en 10% hennar var plagíóklas og pýroxen. Vegna þess hversu fínkornótt askan er getur hún borist um langan veg og því truflað flugumferð og haft áhrif á efnabúskap ferskvatns og sjávar fjarri eldstöðvunum. Annar hluti beindist að kalkútfellingum í Hvanná á Goðalandi en þær mynduðust eftir gosið á Fimmvörðuhálsi í mars 2010. Líta má á þennan hluta verkefnisins og þann næsta sem rannsókn á náttúrulegum hliðstæðum CarbFix-verkefnisins, sem er tilraunaverkefni sem beinist að steinrenningu koltvíoxíðs (CO2), þ.e. bindingu þess í bergi til frambúðar. Markmið þess verkefnis er að fanga koltvíoxíð úr útblæstri orkuvers, Hellisheiðarvirkjunar, leysa það upp í vatni og dæla því djúpt niður í jarðlög þar sem það binst varanlega karbónatsteindum. Kalk og yfirbasískt vatn úr tveimur lindum í Óman voru viðfangsefni þriðja hluta rannsóknarinnar og lokahluti verkefnisins snerist um rannsókn á efnaskiptum vatns og koldíoxíðs við basaltsteindina ólivín.

Doktorsfyrirlestur í jarðefnafræði – Jonas Olsson – 26. maí 2014 – Jonas Olsson hélt fyrirlestur um doktorsverkefni sitt, Myndun kalksteinda og hreyfanleiki þungmálma við efnaskipti vatns, koltvíoxíðs og frumstæðs bergs (The formation of carbonate minerals and the mobility of heavy metals during water-CO2-mafic rock interactions), í Öskju, náttúrufræðahúsi Háskóla Íslands, 26. maí 2014. Um er að ræða sameiginlega doktorsgráðu frá Jarðvísindadeild Háskóla Íslands og Kaupmannahafnarháskóla og fór doktorsvörnin fram ytra 21. maí 2014. Leiðbeinendur doktorsefnisins voru Sigurður Reynir Gíslason, vísindamaður við Jarðvísindastofnun Háskóla Íslands, og Susan S. Stipp, prófessor við nanóvísindasetur Kaupmannahafnarháskóla, og meðleiðbeinandi var Emil Makovicky, prófessor við sama skóla. Rannsóknarverkefnið skiptist í fjóra hluta. Í fyrsta hluta var fersk gjóska úr Grímsvatnagosinu 2011 rannsökuð og reyndist hún að mestu vera þóleiítískt basasltgler og minna en 10% hennar var plagíóklas og pýroxen. Vegna þess hversu fínkornótt askan er getur hún borist um langan veg og því truflað flugumferð og haft áhrif á efnabúskap ferskvatns og sjávar fjarri eldstöðvunum. Annar hluti beindist að kalkútfellingum í Hvanná á Goðalandi en þær mynduðust eftir gosið á Fimmvörðuhálsi í mars 2010. Líta má á þennan hluta verkefnisins og þann næsta sem rannsókn á náttúrulegum hliðstæðum CarbFix-verkefnisins, sem er tilraunaverkefni sem beinist að steinrenningu koltvíoxíðs (CO2), þ.e. bindingu þess í bergi til frambúðar. Markmið þess verkefnis er að fanga koltvíoxíð úr útblæstri orkuvers, Hellisheiðarvirkjunar, leysa það upp í vatni og dæla því djúpt niður í jarðlög þar sem það binst varanlega karbónatsteindum. Kalk og yfirbasískt vatn úr tveimur lindum í Óman voru viðfangsefni þriðja hluta rannsóknarinnar og lokahluti verkefnisins snerist um rannsókn á efnaskiptum vatns og koldíoxíðs við basaltsteindina ólivín.